Job 5
1 Call now, see if any will answer thee! And to which of the holy ones wilt thou look?
Manawagan ka na ngayon, mayroon bang makikinig sa iyo? Sino sa mga banal ang malalapitan mo?
2 Verily grief destroyeth the fool, And wrath consumeth the weak man.
Dahil papatayin ng galit ang isang hangal, papatayin ng selos ang walang isip.
3 I have seen an impious man taking root, But soon I cursed his habitation.
Nakakita na ako ng isang hangal na lumalalim na ang ugat, pero bigla kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
4 His children are far from safety; They are oppressed at the gate, and there is none to deliver them.
Ang kaniyang mga anak ay malayo sa kaligtasan; naipit sila sa mga tarangkahan ng lungsod. Wala kahit isa ang magliligtas sa kanila —
5 His harvest the hungry devour, Carrying it even through the thorns; And a snare gapeth after his substance.
ang ani nila ay kinain ng mga nagugutom, ng mga taong kumukuha nito mula sa mga matinik na lugar; ang mga kayamanan nila ay sinimot ng mga taong nauuhaw dito.
6 For affliction cometh not from the dust, Nor doth trouble spring up from the ground;
Sapagkat ang mga paghihirap ay hindi tumutubo mula sa lupa; kahit ang kaguluhan ay hindi umuusbong mula sa lupa;
7 Behold, man is born to trouble, As the sparks fly upward.
Pero gumagawa ang sangkatuhan ng sarili niyang kaguluhan, gaya ng mga apoy na lumilipad paitaas.
8 I would look to God, And to God would I commit my cause,
Pero ako, sa Diyos ako lalapit, ipagkakatiwala ko sa Diyos ang aking kalagayan —
9 Who doeth great things and unsearchable; Yea, marvellous things without number;
siya na gumagawa ng mga dakila at makabuluhang mga bagay, mga kamangha-manghang bagay na hindi na mabilang.
10 Who giveth rain upon the earth, And sendeth water upon the fields;
Nagbibigay siya ng ulan sa lupa, at nagpapadala ng tubig sa mga taniman.
11 Who placeth the lowly in high places, And restoreth the afflicted to prosperity;
Ginawa niya ito para itaas ang mga mabababa; para ilikas ang mga taong nagdadalamhati sa mga abo.
12 Who disappointeth the devices of the crafty, So that their hands cannot perform their enterprises;
Binibigo niya ang mga balak ng mga tuso, para hindi makamit ang mga binalak nila.
13 Who taketh the wise in their own craftiness, And bringeth to nought the counsel of the artful.
Binibitag niya ang mga matatalino sa kanilang katusuhan; ang mga plano ng matatalino ay matatapos din.
14 They meet with darkness in the daytime; They grope at noon as if it were night.
Nagpupulong sila sa dilim tuwing umaga, at nangangapa sa tanghali na tulad nang sa gabi.
15 So he saveth the persecuted from their mouth; The oppressed from the hand of the mighty.
Pero inililigtas niya ang mga mahihirap mula sa mga espada na nasa kanilang mga bibig, at ang mga nangangailangan mula sa mga mayayaman.
16 So the poor hath hope, And iniquity stoppeth her mouth.
Kaya may pag-asa ang mahihirap, at ang kawalan ng katarungan ay itinitikom ang kaniyang sariling bibig.
17 Behold, happy is the man whom God correcteth; Therefore despise not thou the chastening of the Almighty.
Tingnan mo, masaya ang taong tinutuwid ng Diyos; kaya huwag mong kamuhian ang pagtutuwid ng Makapangyarihan.
18 For he bruiseth, and bindeth up; He woundeth, and his hands make whole.
Dahil siya ay sumusugat at tumatapal, sumusugat siya at siya rin ang gumagamot.
19 In six troubles will he deliver thee; Yea, in seven shall no evil touch thee.
Ililigtas ka niya sa anim na kaguluhan; lalo na, sa pitong kaguluhan, walang anumang masama ang makagagalaw sa iyo.
20 In famine he will redeem thee from death, And in war from the power of the sword.
Sa tag-gutom ikaw ay kaniyang ililigtas mula sa kamatayan; sa digmaan mula sa kapangyarihan ng espada.
21 Thou shalt be safe from the scourge of the tongue, And shalt not be afraid of destruction, when it cometh.
Ikukublli ka mula sa latay ng mga dila; at hindi ka matatakot kapag ang pagkawasak ay dumating.
22 At destruction and famine thou shalt laugh, And of the wild beasts of the land shalt thou not be afraid.
Tatawanan mo ang pagkawasak at tag-gutom, at hindi ka matatakot sa mga mababangis na hayop.
23 For thou shalt be in league with the stones of the field; Yea, the beasts of the forest shall be at peace with thee.
Sapagkat may kasunduan ka sa mga bato sa iyong taniman; magiging mapayapa ka sa mga mababangis na hayop.
24 Thou shalt find that thy tent is in peace; Thou shalt visit thy dwelling, and not be disappointed.
Matitiyak mo na ang iyong tolda ay ligtas; dadalawin mo ang iyong kawan at makikitang hindi ito nabawasan.
25 Thou shalt see thy descendants numerous, And thine offspring as the grass of the earth.
Matitiyak mo na dadami ang iyong lahi, na ang iyong mga anak ay matutulad sa mga damo sa lupa.
26 Thou shalt come to thy grave in full age, As a shock of corn gathered in its season.
Uuwi ka sa iyong puntod sa iyong katandaan, tulad ng mga naipong mga tangkay ng palay na dinadala sa giikan.
27 Lo! this we have searched out; so it is: Hear it, and lay it up in thy mind!
Tingnan mo, siniyasat namin ang bagay na ito; ganito talaga ito; pakinggan mo ito at patunayan sa iyong sarili.”
