Job 5
1 Call now, see if any will answer thee! And to which of the holy ones wilt thou look?
Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo? At sa kanino sa mga banal babalik ka?
2 Verily grief destroyeth the fool, And wrath consumeth the weak man.
Sapagka't ang bigat ng loob ay pumapatay sa taong hangal, at ang paninibugho ay pumapatay sa mangmang.
3 I have seen an impious man taking root, But soon I cursed his habitation.
Aking nakita ang hangal na umuunlad: nguni't agad kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
4 His children are far from safety; They are oppressed at the gate, and there is none to deliver them.
Ang kaniyang mga anak ay malayo sa katiwasayan, at sila'y mangapipisa sa pintuang-bayan, na wala mang magligtas sa kanila.
5 His harvest the hungry devour, Carrying it even through the thorns; And a snare gapeth after his substance.
Na ang kaniyang ani ay kinakain ng gutom, at kinukuha na mula sa mga tinik, at ang silo ay nakabuka sa kanilang pag-aari.
6 For affliction cometh not from the dust, Nor doth trouble spring up from the ground;
Sapagka't ang kadalamhatian ay hindi lumalabas sa alabok, ni bumubukal man sa lupa ang kabagabagan;
7 Behold, man is born to trouble, As the sparks fly upward.
Kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan. Gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.
8 I would look to God, And to God would I commit my cause,
Nguni't sa ganang akin, ay hahanapin ko ang Dios, at sa Dios ay aking ihahabilin ang aking usap:
9 Who doeth great things and unsearchable; Yea, marvellous things without number;
Na siyang gumagawa ng mga dakilang bagay at ng mga hindi magunita; ng mga kamanghamanghang bagay na walang bilang:
10 Who giveth rain upon the earth, And sendeth water upon the fields;
Na siyang nagbibigay ng ulan sa lupa, at nagpapahatid ng tubig sa mga bukid;
11 Who placeth the lowly in high places, And restoreth the afflicted to prosperity;
Na anopa't kaniyang iniuupo sa mataas yaong nangasa mababa; at yaong nagsisitangis ay itinataas sa katiwasayan.
12 Who disappointeth the devices of the crafty, So that their hands cannot perform their enterprises;
Kaniyang sinasayang ang mga katha-katha ng mapagkatha, na anopa't hindi maisagawa ng kanilang mga kamay ang kanilang panukala.
13 Who taketh the wise in their own craftiness, And bringeth to nought the counsel of the artful.
Kaniyang hinuhuli ang pantas sa kanilang sariling katha: at ang payo ng suwail ay napapariwara.
14 They meet with darkness in the daytime; They grope at noon as if it were night.
Kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw, at nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.
15 So he saveth the persecuted from their mouth; The oppressed from the hand of the mighty.
Nguni't kaniyang inililigtas sa tabak ng kanilang bibig, sa makatuwid baga'y ang maralita sa kamay ng malakas.
16 So the poor hath hope, And iniquity stoppeth her mouth.
Na anopa't ang dukha ay may pagasa, at ang kasamaan ay nagtitikom ng kaniyang bibig.
17 Behold, happy is the man whom God correcteth; Therefore despise not thou the chastening of the Almighty.
Narito, maginhawa ang tao na sinasaway ng Dios: kaya't huwag mong waling kabuluhan ang pagsaway ng Makapangyarihan sa lahat.
18 For he bruiseth, and bindeth up; He woundeth, and his hands make whole.
Sapagka't siya'y sumusugat, at nagtatapal; siya'y sumusugat, at pinagagaling ng kaniyang mga kamay.
19 In six troubles will he deliver thee; Yea, in seven shall no evil touch thee.
Kaniyang ililigtas ka sa anim na kabagabagan. Oo, sa pito, ay walang kasamaang kikilos sa iyo.
20 In famine he will redeem thee from death, And in war from the power of the sword.
Sa kagutom ay tutubusin ka niya sa kamatayan; at sa pagdidigma ay sa kapangyarihan ng tabak.
21 Thou shalt be safe from the scourge of the tongue, And shalt not be afraid of destruction, when it cometh.
Ikaw ay makukubli sa talas ng dila; na hindi ka man matatakot sa paggiba pagka dumarating.
22 At destruction and famine thou shalt laugh, And of the wild beasts of the land shalt thou not be afraid.
Sa kagibaan at sa kasalatan ay tatawa ka; ni hindi ka matatakot sa mga ganid sa lupa.
23 For thou shalt be in league with the stones of the field; Yea, the beasts of the forest shall be at peace with thee.
Sapagka't ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang; at ang mga ganid sa parang ay makikipagpayapaan sa iyo.
24 Thou shalt find that thy tent is in peace; Thou shalt visit thy dwelling, and not be disappointed.
At iyong makikilala na ang iyong tolda ay nasa kapayapaan; at iyong dadalawin ang iyong kulungan, at walang mawawala na anoman.
25 Thou shalt see thy descendants numerous, And thine offspring as the grass of the earth.
Iyo rin namang makikilala na ang iyong binhi ay magiging dakila, at ang iyong lahi ay gaya ng damo sa lupa.
26 Thou shalt come to thy grave in full age, As a shock of corn gathered in its season.
Ikaw ay darating sa iyong libingan sa lubos na katandaan. Gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa kaniyang kapanahunan.
27 Lo! this we have searched out; so it is: Hear it, and lay it up in thy mind!
Narito, aming siniyasat, at gayon nga; dinggin mo, at talastasin mo sa iyong ikabubuti.
