Job 5
1 Call now, see if any will answer thee! And to which of the holy ones wilt thou look?
Sumangpit ka karon; anaa ba ing bisan kinsa nga motubag kanimo? Ug kinsa sa mga balaan ang imong kapasingadtoan?
2 Verily grief destroyeth the fool, And wrath consumeth the weak man.
Kay ang kalibog mopatay sa tawong buang-buang, Ug ang kasina molaglag sa tawong pahong.
3 I have seen an impious man taking root, But soon I cursed his habitation.
Nakita ko ang buang nga nakagamot: Apan sa gilayon gihimaraut ko ang iyang puloy-anan.
4 His children are far from safety; They are oppressed at the gate, and there is none to deliver them.
Ang iyang mga anak halayo sa kaluwasan, Ug sa ganghaan sila nangadugmok, Sila walay bisan kinsa nga magaluwas kanila:
5 His harvest the hungry devour, Carrying it even through the thorns; And a snare gapeth after his substance.
Ang iyang alanihon sa mga gigutom pagakan-on, Ug kana, bisan sa katunokan pagakuhaon; Ug ang giuhaw sa bahandi motulon.
6 For affliction cometh not from the dust, Nor doth trouble spring up from the ground;
Kay ang kasakit dili magagikan sa abug, Ni ang kasamok magagula gikan sa yuta:
7 Behold, man is born to trouble, As the sparks fly upward.
Apan ang tawo ngadto sa kasakit natawo, Ingon nga ang aligato sa itaas mopaingon.
8 I would look to God, And to God would I commit my cause,
Apan sa akong bahin, ang Dios maoy akong pangitaon, Ug sa Dios ang akong tuyo adto ko igatugyan;
9 Who doeth great things and unsearchable; Yea, marvellous things without number;
Nga nagabuhat sa mga dagkung butang ug dili matukib, Mga butang katingalahan nga dili maihap;
10 Who giveth rain upon the earth, And sendeth water upon the fields;
Nga sa kalibutan nagahatag ug ulan, Ug sa kabaulan nagpadala ug tubig;
11 Who placeth the lowly in high places, And restoreth the afflicted to prosperity;
Sa pagkaagi nga kadtong mga atua sa ubos ngadto sa itaas iyang gipahamutang, Ug kadtong nanagbakho ngadto sa kaluwasan ginabayaw.
12 Who disappointeth the devices of the crafty, So that their hands cannot perform their enterprises;
Siya magasumpo sa mga hunahuna sa malimbungon, Sa pagkaagi nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang mga bulohaton.
13 Who taketh the wise in their own craftiness, And bringeth to nought the counsel of the artful.
Siya magadakup sa mga maalam diha sa ilang kaugalingong kabatid: Ug ang sabutsabut sa mga guatsinanggo mahimong pakyas.
14 They meet with darkness in the daytime; They grope at noon as if it were night.
Ang kadulom maoy ilang ihibalag sa maadlaw, Ug sa udto magasukarap sila ingon sa magabii.
15 So he saveth the persecuted from their mouth; The oppressed from the hand of the mighty.
Apan siya nagaluwas gikan sa espada sa ilang baba, Bisan ang mga kabus gikan sa kamot sa mga makagagahum.
16 So the poor hath hope, And iniquity stoppeth her mouth.
Busa ang kabus may palaabuton, Ug ang kasal-anan magatak-om sa baba niya.
17 Behold, happy is the man whom God correcteth; Therefore despise not thou the chastening of the Almighty.
Ania karon, bulahan ang tawo nga pagabadlongon sa Dios: Busa ayaw pagbiaybiay sa mga castigo sa Makagagahum.
18 For he bruiseth, and bindeth up; He woundeth, and his hands make whole.
Kay siya magahatag sa sakit ug pagabugkosan; Siya magasamad ug ang iyang mga kamot maoy magaayo.
19 In six troubles will he deliver thee; Yea, in seven shall no evil touch thee.
Siya magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; Oo, bisan sa pipito ang kadaut dili makadapat kanimo.
20 In famine he will redeem thee from death, And in war from the power of the sword.
Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; Ug sa gubat gikan sa kagahum sa espada.
21 Thou shalt be safe from the scourge of the tongue, And shalt not be afraid of destruction, when it cometh.
Ikaw pagatagoan gikan sa hampak sa dila; Ni malisang ikaw sa pagkalaglag sa modangat kini.
22 At destruction and famine thou shalt laugh, And of the wild beasts of the land shalt thou not be afraid.
Ang pagkalaglag ug tinggutom imong pagakataw-an; Ni malisang ikaw sa mga mananap sa yuta.
23 For thou shalt be in league with the stones of the field; Yea, the beasts of the forest shall be at peace with thee.
Kay ikaw magpakig-uyon sa mga bato sa kapatagan; Ug ang mga mananap sa kapatagan makigdait kanimo.
24 Thou shalt find that thy tent is in peace; Thou shalt visit thy dwelling, and not be disappointed.
Ug ikaw masayud nga ang imong balong-balong anaa sa pakigdait; Ug ikaw modu-aw sa imong pinuy-anan ug kanimo walay mawala.
25 Thou shalt see thy descendants numerous, And thine offspring as the grass of the earth.
Ikaw masayud usab nga ang imong kaliwat mahimong daku, Ug ang imong anak sama sa kabalilihan sa yuta.
26 Thou shalt come to thy grave in full age, As a shock of corn gathered in its season.
Ikaw moadto sa imong lubnganan sa hingkud nga panuigon, Sama sa usa ka tapok sa trigo nga maani sa iyang panahon.
27 Lo! this we have searched out; so it is: Hear it, and lay it up in thy mind!
Ania karon, kana atong gisusi, busa mao man kana; Patalinghugi kana, ug kana tulotimbanga alang sa imong kaayohan.
