Job 41
1 Canst thou draw forth the crocodile with a hook, Or press down his tongue with a cord?
Левиатанни қармақ билән тарталамсән? Униң тилини арғамча билән [бағлап] басаламсән?
2 Canst thou put a rope into his nose, Or pierce his cheek with a hook?
Униң бурниға қомуш чүлүкни киргөзәләмсән? Униң еңигини төмүр нәйзә билән тешәләмсән?
3 Will he make many entreaties to thee? Will he speak soft words to thee?
У саңа арқа-арқидин илтиҗа қиламду? Яки саңа мулайимлиқ билән сөз қиламду?
4 Will he make a covenant with thee? Canst thou take him for a servant for ever?
У сән билән әһдә түзүп, Шуниң билән сән уни мәңгү малай сүпитидә қобул қилаламсән?
5 Canst thou play with him, as with a bird? Or canst thou bind him for thy maidens?
Сән уни қушқачни ойнатқандәк ойнитамсән? Дедәклириңниң һозури үчүн уни бағлап қоямсән?
6 Do men in company lay snares for him? Do they divide him among the merchants?
Тиҗарәтчиләр униң үстидә содилишамду? Уни содигәрләргә бөлүштүрүп берәмду?
7 Canst thou fill his skirt with barbed irons, Or his head with fish-spears?
Сән униң пүткүл терисигә атарнәйзини санҗаламсән? Униң бешиға чаңгак билән санҗаламсән?!
8 Do but lay thy hand upon him, —Thou wilt no more think of battle!
Қолуңни униңға бирла тәккүзгәндин кейин, Бу җәңни әсләп иккинчи ундақ қилғучи болмайсән!
9 Behold, his hope is vain! Is he not cast down at the very sight of him?
Мана, «[уни бойсундуримән]» дегән һәр қандақ үмүт беһудиликтур; Һәтта уни бир көрүпла, үмүтсизлинип йәргә қарап қалиду әмәсму?
10 None is so fierce that he dare stir him up; Who then is he that can stand before me?
Униң җениға тегишкә петиналайдиған һеч ким йоқтур; Ундақта Мениң алдимда турмақчи болған кимдур?
11 Who hath done me a favor, that I must repay him? Whatever is under the whole heaven is mine.
Асман астидики һәммә нәрсә Мениң турса, Мениң алдимға ким келип «маңа тегишлигини бәргинә» дәп баққан екән, Мән униңға қайтурушқа тегишликму?
12 I will not be silent concerning his limbs, And his strength, and the beauty of his armor.
[Левиатанниң] әзалири, Униң зор күчи, Униң түзүлүшиниң гөзәллиги тоғрилиқ, Мән сүкүт қилип туралмаймән.
13 Who can uncover the surface of his garment? Who will approach his jaws?
Ким униң савутлуқ тонини салдуруветәлисун? Ким униң қош еңиги ичигә киривалалисун?
14 Who will open the doors of his face? The rows of his teeth are terrible!
Ким униң йүз дәрвазилирини ачалалисун? Униң чишлири әтрапида вәһимә ятиду.
15 His glory is his strong shields, United with each other, as with a close seal.
Қасирақлириниң сәплири униң пәхридур, Улар бир-биригә чиң чаплаштурулғанки,
16 They are joined one to another, So that no air can come between them.
Бир-биригә шамал кирмәс йеқин туриду.
17 They cleave fast to each other, They hold together, and cannot be separated.
Уларниң һәр бири өз һәмраһлириға чаплашқандур; Бир-биригә зич йепиштурулған, һеч айрилмастур.
18 His sneezing sendeth forth light, And his eyes are like the eyelashes of the morning.
Униң чүшкүрүшлиридин нур чақнайду, Униң көзлири сәһәрдики қапақтәктур.
19 Out of his mouth go flames, And sparks of fire leap forth.
Униң ағзидин отлар чиқип туриду; От учқунлири сәкрәп чиқиду.
20 From his nostrils issueth smoke, as from a heated pot, or caldron.
Қомуш гүлханға қойған қайнаватқан қазандин чиққан һордәк, Униң бурун төшүгидин түтүн чиқип туриду;
21 His breath kindleth coals, And flames issue from his mouth.
Униң нәпәси көмүрләрни туташтуриду, Униң ағзидин бир ялқун чиқиду.
22 In his neck dwelleth strength, And terror danceth before him.
Бойнида зор күч ятиду, Вәһимә униң алдида сәкришип ойнайду.
23 The flakes of his flesh cleave fast together; They are firm upon him, and cannot be moved.
Униң әтлири қат-қат бирләштүрүлүп чиң туриду; Үстидики [қасирақлири] йепиштурулуп, мидирлимай туриду.
24 His heart is solid like a stone; Yea, solid like the nether millstone.
Униң жүриги бәәйни таштәк мустәһкәм туриду, Һәтта түгмәнниң асти тешидәк мәзмут туриду.
25 When he riseth up, the mighty are afraid; Yea, they lose themselves for terror.
У орнидин қозғалса, палванларму қорқуп қалиду; Униң толғинип шавқунлишидин алақзадә болуп кетиду.
26 The sword of him that assaileth him doth not stand, The spear, the dart, nor the habergeon.
Бириси қилични униңға тәккүзсиму, һеч үнүми йоқ; Нәйзә, атарнәйзә вә яки чаңгақ болсиму бәрибир үнүмсиздур.
27 He regardeth iron as straw, And brass as rotten wood.
У төмүрни самандәк, Мисни пор яғачтәк чағлайду.
28 The arrow cannot make him flee; Sling-stones to him become stubble;
Оқя болса уни қорқитип қачқузалмайду; Салға ташлири униң алдида пахалға айлиниду.
29 Clubs are accounted by him as straw; He laugheth at the shaking of the spear.
Тоқмақларму пахалдәк һеч немә һесапланмайду; У нәйзә-шәшбәрниң тәңлинишигә қарап күлүп қойиду.
30 Under him are sharp potsherds; He spreadeth out a thrashing-sledge upon the mire.
Униң асти қисми болса өткүр сапал парчилиридур; У лай үстигә чоң тирна билән татилиғандәк из қалдуриду.
31 He maketh the deep to boil like a caldron; He maketh the sea like a pot of ointment.
У деңиз-океанларни қазандәк қайнитиветиду; У деңизни қазандики мәлһәмдәк варақшитиду;
32 Behind him he leaveth a shining path; One would think the deep to be hoary.
У маңса маңған йоли пақирайду; Адәм [бужғунларни көрүп] чоңқур деңизни аппақ чачлиқ бовай дәп ойлап қалиду.
33 Upon the earth there is not his master; He is made without fear.
Йәр йүзидә униң тәңдиши йоқтур, У һеч қорқмас яритилған.
34 He looketh down upon all that is high; He is king over all the sons of pride.
У бүйүкләрниң һәр қандиқиға [җүръәт билән] нәзәр селип, қорқмайду; У барлиқ мәғрур һайванларниң падишасидур».
