< Job 39 >

1 Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? Or canst thou observe when the hinds are in labor?
Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?
2 Canst thou number the months they fulfill, And know the season when they bring forth?
Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?
3 They bow themselves; they bring forth their young; They cast forth their pains.
Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.
4 Their young ones are strong; they grow up in the fields; They go away, and return not to them.
Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.
5 Who hath sent forth the wild ass free? Who hath loosed the bands of the wild ass,
Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?
6 To whom I have given the wilderness for his house, And the barren land for his dwelling-place?
La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;
7 He scorneth the tumult of the city, And heedeth not the shouting of the driver;
Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;
8 The range of the mountains is his pasture; He seeketh after every green thing,
La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.
9 Will the wild-ox consent to serve thee? Will he pass the night at thy crib?
Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?
10 Canst thou bind the wild-ox with the harness to the furrow? Or will he harrow the valleys after thee?
Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?
11 Wilt thou rely upon him because his strength is great, And commit to him thy labor?
Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?
12 Wilt thou trust him to bring home thy grain, And gather in thy harvest?
Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?
13 The wing of the ostrich moveth joyfully; But is it with loving pinion and feathers?
La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;
14 Nay, she layeth her eggs on the ground; She warmeth them in the dust,
Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;
15 And forgetteth that the foot may crush them, And that the wild beast may break them.
Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.
16 She is cruel to her young, as if they were not hers; Her labor is in vain, yet she feareth not;
Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;
17 Because God hath denied her wisdom, And hath not given her understanding.
Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.
18 Yet when she lasheth herself up on high, She laugheth at the horse and his rider.
Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.
19 Hast thou given the horse strength? Hast thou clothed his neck with his trembling mane?
Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?
20 Hast thou taught him to bound like the locust? How majestic his snorting! how terrible!
Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.
21 He paweth in the valley; he exulteth in his strength, And rusheth into the midst of arms.
Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;
22 He laugheth at fear; he trembleth not, And turneth not back from the sword.
Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.
23 Against him rattle the quiver, The flaming spear, and the lance.
Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.
24 With rage and fury he devoureth the ground; He will not believe that the trumpet soundeth.
Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.
25 At every blast of the trumpet, he saith, Aha! And snuffeth the battle afar off, —The thunder of the captains, and the war-shout.
Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.
26 Is it by thy wisdom that the hawk flieth, And spreadeth his wings toward the south?
Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?
27 Doth the eagle soar at thy command, And build his nest on high?
Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?
28 He dwelleth and lodgeth upon the rock, Upon the peak of the rock, and the stronghold.
Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.
29 From thence he spieth out prey; His eyes discern it from afar.
De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.
30 His young ones suck up blood; And where the slain are, there is he.
Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.

< Job 39 >