Job 38
1 Then spake Jehovah to Job out of the whirlwind, and said:
Daarna antwoordde de HEERE Job uit een onweder, en zeide:
2 Who is this that darkeneth counsel by words without knowledge?
Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?
3 Gird up thy loins like a man! I will ask thee, and answer thou me!
Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.
4 Where wast thou when I laid the foundations of the earth? Declare, if thou hast understanding!
Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.
5 Who fixed its dimensions, that thou shouldst know it! Or who stretched out the line upon it?
Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?
6 Upon what were its foundations fixed? And who laid its corner-stone,
Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?
7 When the morning stars sang together, And all the sons of God shouted for joy?
Toen de morgensterren te zamen vrolijk zongen, en al de kinderen Gods juichten.
8 And who shut up the sea with doors, When it burst forth as from the womb?
Of wie heeft de zee met deuren toegesloten, toen zij uitbrak, en uit de baarmoeder voortkwam?
9 When I made the clouds its mantle, And thick darkness its swaddling-band;
Toen Ik de wolk tot haar kleding stelde, en de donkerheid tot haar windeldoek;
10 When I appointed for it my bound, And fixed for it bars and doors;
Toen Ik voor haar met Mijn besluit de aarde doorbrak, en zette grendel en deuren;
11 And said, Thus far shalt thou come, and no farther, And here shall thy proud waves be stayed!
En zeide: Tot hiertoe zult gij komen, en niet verder, en hier zal hij zich stellen tegen den hoogmoed uwer golven.
12 Hast thou, in thy life, given charge to the morning, Or caused the day-spring to know its place,
Hebt gij van uw dagen den morgenstond geboden? Hebt gij den dageraad zijn plaats gewezen;
13 That it should lay hold of the ends of the earth, And shake the wicked out of it?
Opdat hij de einden der aarde vatten zou; en de goddelozen uit haar uitgeschud zouden worden?
14 It is changed as clay by the seal; And all things stand forth as in rich apparel.
Dat zij veranderd zou worden gelijk zegelleem, en zij gesteld worden als een kleed?
15 But from the wicked their light is withheld, And the high-raised arm is broken.
En dat van de goddelozen hun licht geweerd worde, en de hoge arm worde gebroken?
16 Hast thou visited the springs of the sea, And walked through the recesses of the deep?
Zijt gij gekomen tot aan de oorsprongen der zee, en hebt gij in het onderste des afgronds gewandeld?
17 Have the gates of death been disclosed to thee, And hast thou seen the gates of the shadow of death?
Zijn u de poorten des doods ontdekt, en hebt gij gezien de poorten van de schaduw des doods?
18 Hast thou surveyed the breadth of the earth? Declare, if thou knowest it all!
Zijt gij met uw verstand gekomen tot aan de breedte der aarde? Geef het te kennen, indien gij dit alles weet.
19 Where is the way to the abode of light? And darkness—where is its dwelling-place?
Waar is de weg, daar het licht woont? En de duisternis, waar is haar plaats?
20 That thou shouldst lead it to its boundary, And that thou shouldst know the paths to its mansion!
Dat gij dat brengen zoudt tot zijn pale, en dat gij merken zoudt de paden zijns huizes?
21 Surely thou knowest; for thou wast then born! And the number of thy years is great!
Gij weet het, want gij waart toen geboren, en uw dagen zijn veel in getal.
22 Hast thou visited the storehouses of the snow, Or seen the treasuries of the hail,
Zijt gij gekomen tot de schatkameren der sneeuw, en hebt gij de schatkameren des hagels gezien?
23 Which I have reserved against the time of trouble, —Against the day of battle and war?
Dien Ik ophoude tot den tijd der benauwdheid, tot den dag des strijds en des oorlogs!
24 What is the way to where light is distributed, And the east wind spread abroad upon the earth?
Waar is de weg, daar het licht verdeeld wordt, en de oostenwind zich verstrooit op de aarde?
25 Who hath prepared channels for the rain, And a path for the thunder-flash,
Wie deelt voor den stortregen een waterloop uit, en een weg voor het weerlicht der donderen?
26 To give rain to the land without an inhabitant, To the wilderness wherein is no man;
Om te regenen op het land, waar niemand is, op de woestijn, waarin geen mens is;
27 To satisfy the desolate and waste ground, And cause the tender herb to spring forth?
Om het woeste en het verwoeste te verzadigen, en om het uitspruitsel der grasscheutjes te doen wassen.
28 Hath the rain a father? Or who hath begotten the drops of the dew?
Heeft de regen een vader, of wie baart de druppelen des dauws?
29 Out of whose womb came the ice? And who hath gendered the hoar-frost of heaven?
Uit wiens buik komt het ijs voort, en wie baart den rijm des hemels?
30 The waters are hid as under stone, And the face of the deep becometh solid.
Als met een steen verbergen zich de wateren, en het vlakke des afgrond wordt omvat.
31 Canst thou fasten the bands of the Pleiades, Or loosen the chains of Orion?
Kunt gij de liefelijkheden van het Zevengesternte binden, of de strengen des Orions losmaken?
32 Canst thou lead forth the Signs in their season, Or guide the Bear with her sons?
Kunt gij de Mazzaroth voortbrengen op haar tijd, en den Wagen met zijn kinderen leiden?
33 Knowest thou the ordinances of the heavens? Hast thou appointed their dominion over the earth?
Weet gij de verordeningen des hemels, of kunt gij deszelfs heerschappij op de aarde bestellen?
34 Canst thou lift up thy voice to the clouds, So that abundance of waters will cover thee?
Kunt gij uw stem tot de wolken opheffen, opdat een overvloed van water u bedekke?
35 Canst thou send forth lightnings, so that they will go, And say to thee, “Here we are”?
Kunt gij de bliksemen uitlaten, dat zij henenvaren, en tot u zeggen: Zie, hier zijn wij?
36 Who hath put understanding in the reins, And given intelligence to the mind?
Wie heeft de wijsheid in het binnenste gezet? Of wie heeft den zin het verstand gegeven?
37 Who numbereth the clouds in wisdom? And who poureth out the bottles of heaven,
Wie kan de wolken met wijsheid tellen, en wie kan de flessen des hemels nederleggen?
38 When the dust floweth into a molten mass, And the clods cleave fast together?
Als het stof doorgoten is tot vastigheid, en de kluiten samenkleven?
39 Canst thou hunt prey for the lioness, Or satisfy the hunger of the young lions,
Zult gij voor den ouden leeuw roof jagen, of de graagheid der jonge leeuwen vervullen?
40 When they couch in their dens, And lie in wait in the thicket?
Als zij nederbukken in de holen, en in den kuil zitten, ter loering?
41 Who provideth for the raven his food, When his young ones cry unto God, While they wander about without food?
Wie bereidt de raaf haar kost, als haar jongen tot God schreeuwen, als zij dwalen, omdat er geen eten is?
