Job 32
1 So these three men ceased to answer Job, because he was righteous in his own eyes.
Böylece bu üç kişi Eyüp'e yanıt vermekten vazgeçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi.
2 Then was kindled the wrath of Elihu, the son of Barachel, the Buzite, of the family of Ram; against Job was his wrath kindled, because he accounted himself righteous rather than God.
Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüp'e çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrı'dan haklı görüyordu.
3 Against his three friends also was his wrath kindled, because they had not found an answer, and yet had condemned Job.
Elihu Eyüp'ün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüp'ü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı.
4 Now Elihu had delayed to reply to Job, because they were older than himself.
Elihu Eyüp'le konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü.
5 But when Elihu saw that there was no answer in the mouth of these three men, his wrath was kindled.
Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi.
6 Then spake Elihu, the son of Barachel, the Buzite, and said: I am young, and ye are very old; Therefore I was afraid, And durst not make known to you my opinion.
Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: “Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız. Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum.
7 I said, “Days should speak, And the multitude of years should teach wisdom.”
‘Çok gün görenler konuşsun’ dedim, ‘Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.’
8 But it is the spirit in man, Even the inspiration of the Almighty, that giveth him understanding.
Oysa insana ruh, Her Şeye Gücü Yeten'in soluğu akıl verir.
9 Great men are not always wise, Nor do the aged always understand what is right.
Akıl yaşta değil baştadır. Adaleti anlamak yaşa bakmaz.
10 Therefore, I pray, listen to me: I also will declare my opinion.
“Bu yüzden, ‘Beni dinleyin’ diyorum, Ben de bildiğimi söyleyeyim.
11 Behold, I have waited for your words, I have listened to your arguments, Whilst ye searched out what to say;
Siz konuşurken ben bekledim, Siz ne diyeceğinizi araştırırken Düşüncelerinizi dinledim.
12 Yea, I have attended to you; And behold, none of you hath refuted Job, Nor answered his words.
Bütün dikkatimi size çevirdim. Ama hiçbiriniz Eyüp'ün haksızlığını kanıtlayamadı, Onun söylediklerine karşılık veremedi.
13 Say not, then, “We have found out wisdom; God must conquer him, not man.”
‘Biz bilgeliğe eriştik, Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil’ demeyin.
14 He hath not directed his discourse against me, And with speeches like yours will I not answer him.
Ama Eyüp'ün sözlerinin hedefi ben değildim, Bu yüzden onu sizin sözlerinizle yanıtlamayacağım.
15 They were confounded! they answered no more! They could say nothing!
“Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık, Söyleyecek şeyleri kalmadı.
16 I waited, but they spake not; They stood still; they answered no more!
Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim, Duruyor, yanıt vermiyorlar diye?
17 Therefore will I answer, on my part; I also will show my opinion.
Benim de söyleyecek sözüm var, Ben de bildiğimi söyleyeceğim.
18 For I am full of matter; The spirit within me constraineth me.
Çünkü içim dolu, İçimdeki ruh beni zorluyor.
19 Behold, my bosom is as wine that hath no vent; Like bottles of new wine, which are bursting.
İçim açılmamış şarap gibi, Yeni şarap tulumları gibi patlamak üzere.
20 I will speak, that I may be relieved; I will open my lips and answer.
Konuşup rahatlamalıyım, Ağzımı açıp yanıtlamalıyım.
21 I will not be partial to any man's person, Nor will I flatter any man.
Kimseye ayrıcalık göstermeyecek, Kimseye yaltaklanmayacağım.
22 For I know not how to flatter; Soon would my Maker take me away.
Çünkü yaltaklanmayı bilsem, Yaratıcım beni hemen yok ederdi.
