Job 3
1 At length Job opened his mouth, and cursed the day of his birth.
| سرانجام ایوب لب به سخن گشود و روزی را که از مادر زاییده شده بود نفرین کرده، |
2 And Job spake and said:
| گفت: |
3 Perish the day in which I was born, and the night which said, “A man-child is conceived!”
| «نابود باد روزی که به دنیا آمدم و شبی که در رحم مادرم قرار گرفتم! |
4 Let that day be darkness; Let not God seek it from above; Yea, let not the light shine upon it!
| ای کاش آن روز در ظلمت فرو رود و حتی خدا آن را به یاد نیاورد و نوری بر آن نتابد. |
5 Let darkness and the shadow of death redeem it; Let a cloud dwell upon it; Let whatever darkeneth the day terrify it!
| ای کاش تاریکی و ظلمت مطلق آن را فرا گیرد و ابر تیره بر آن سایه افکند و تاریکی هولناک آن را در بر گیرد. |
6 As for that night, let darkness seize upon it; Let it not rejoice among the days of the year; Let it not come into the number of the months!
| ای کاش آن شب از صفحهٔ روزگار محو گردد و دیگر هرگز در شمار روزهای سال و ماه قرار نگیرد. |
7 O let that night be unfruitful! Let there be in it no voice of joy;
| ای کاش شبی خاموش و عاری از شادی باشد. |
8 Let them that curse the day curse it, Who are skilful to stir up the leviathan!
| بگذار نفرین‌کنندگانِ ماهر، نفرینش کنند، آنان که در برانگیزانیدنِ لِویاتان ماهرند. |
9 Let the stars of its twilight be darkened; Let it long for light, and have none; Neither let it see the eyelashes of the morning!
| ای کاش آن شب ستاره‌ای نداشته باشد و آرزوی روشنایی کند، ولی هرگز روشنایی نباشد و هیچگاه سپیدهٔ صبح را نبیند. |
10 Because it shut not up the doors of my mother's womb, And hid not trouble from mine eyes.
| آن شب را لعنت کنید، چون قادر به بستن رحم مادرم نشد و باعث شد من متولد شده، دچار این بلاها شوم. |
11 Why died I not at my birth? Why did I not expire when I came forth from the womb?
| «چرا مرده به دنیا نیامدم؟ چرا وقتی از رَحِمِ مادرم بیرون می‌آمدم، نمردم؟ |
12 Why did the knees receive me, And why the breasts, that I might suck?
| چرا مادرم مرا روی زانوهایش گذاشت و مرا شیر داد؟ |
13 For now should I lie down and be quiet; I should sleep; then should I be at rest,
| اگر هنگام تولد می‌مردم، اکنون آرام و آسوده در کنار پادشاهان، رهبران و بزرگان جهان که کاخهای قدیمی برای خود ساختند و قصرهای خود را با طلا و نقره پر کردند، خوابیده بودم. |
14 With kings and counsellors of the earth, Who built up for themselves—ruins!
15 Or with princes that had gold, And filled their houses with silver;
16 Or, as a hidden untimely birth, I had perished; As infants which never saw the light.
| «چرا مرده به دنیا نیامدم تا مرا دفن کنند؟ مانند نوزادی که هرگز فرصت دیدن روشنایی را نیافته است؟ |
17 There the wicked cease from troubling; There the weary are at rest.
| زیرا در عالم مرگ، شریران مزاحمتی به وجود نمی‌آورند و خستگان می‌آرامند. |
18 There the prisoners rest together; They hear not the voice of the oppressor.
| آنجا اسیران با هم در آسایش‌اند، و فریاد کارفرمایان را نمی‌شنوند. |
19 The small and the great are there, And the servant is free from his master.
| در آنجا فقیر و غنی یکسانند و غلام از دست اربابش آزاد است. |
20 Why giveth He light to him that is in misery, And life to the bitter in soul,
| «چرا باید نور زندگی به کسانی که در بدبختی و تلخکامی به سر می‌برند بتابد؟ |
21 Who long for death, and it cometh not, And dig for it more than for hid treasures;
| و چرا کسانی که آرزوی مردن دارند و مرگشان فرا نمی‌رسد و مثل مردمی که در پی گنج هستند به دنبال مرگ می‌گردند، زنده بمانند؟ |
22 Who rejoice exceedingly, Yea, exult, when they can find a grave?
| چه سعادت بزرگی است وقتی که سرانجام مرگ را در آغوش می‌کشند! |
23 Why is light given to a man from whom the way is hid, And whom God hath hedged in?
| چرا زندگی به آنانی داده می‌شود که آینده‌ای ندارند و خدا زندگیشان را از مشکلات پر ساخته؟ |
24 For my sighing cometh before I eat, And my groans are poured out like water.
| خوراک من غصه است، و آه و ناله مانند آب از وجودم جاری است. |
25 For that which I dread overtaketh me; That at which I shudder cometh upon me.
| چیزی که همیشه از آن می‌ترسیدم بر سرم آمده است. |
26 I have no peace, nor quiet, nor respite: Misery cometh upon me continually.
| آرامش و راحتی ندارم و رنجهای مرا پایانی نیست.» |
