Job 27
1 Moreover Job continued his discourse, and said:
Əyyub misal çəkərək dedi:
2 As God liveth, who hath rejected my cause, And the Almighty, who hath afflicted my soul;
«Haqqımı əlimdən alan var olan Allaha and olsun, Canımı dərdə salan Külli-İxtiyara and olsun,
3 As long as my breath is in me, And the spirit of God is in my nostrils,
Nə qədər canımda can, Burnumda Allahın nəfəsi varsa,
4 Never shall my lips speak falsehood, Nor my tongue utter deceit.
Ağzımdan pis söz çıxmayacaq, Dilim yalan danışmayacaq!
5 God forbid that I should acknowledge you to be just: To my last breath will I assert my integrity.
Sizin sözlərinizi əsla təsdiq etməyəcəyəm, Son nəfəsimə qədər kamilliyimdən əl çəkməyəcəyəm.
6 I will hold fast my innocence, and not let it go; My heart reproacheth me for no part of my life.
Salehliyimdən bərk yapışmışam, Onu buraxmaram, Elə gün keçirməmişəm ki, ürəyim tərəfindən ittiham olunum.
7 May mine enemy be as the wicked, And he that riseth up against me as the unrighteous!
Qoy düşmən pis adamların gününə düşsün, Haqsız adamlara nə edilirsə, əleyhdarlarıma da elə edilsin.
8 For what is the hope of the wicked, when God cutteth off his web, And taketh away his life?
Allahsız insanı Allah kəsib atanda, Canını alanda ümidi olarmı?
9 Will he listen to his cry, When trouble cometh upon him?
Dara düşəndə fəryadını Allah eşidəcəkmi?
10 Can he delight himself in the Almighty, And call at all times upon God?
O, Külli-İxtiyardan zövq alırmı? O hər zaman Allaha yalvarırmı?
11 I will teach you concerning the hand of God; That which is with the Almighty I will not conceal.
Allahın qolu haqqında sizə bilik verəcəyəm, Külli-İxtiyarın niyyətini sizdən gizlətməyəcəyəm.
12 Behold, ye yourselves have all seen it; Why then do ye cherish such vain thoughts?
Əslində hamınız bunu görmüsünüz, Bəs niyə boş sözlər söyləyirsiniz?
13 This is the portion of the wicked man from God, —The inheritance which oppressors receive from the Almighty.
Pis adam Allahdan belə pay alar, Külli-İxtiyardan zorakı adamlara bu nəsib olar:
14 If his children be multiplied, it is for the sword; And his offspring shall not be satisfied with bread.
Nə olsun, övladları çoxalır, Hamısı qılıncdan keçiriləcək, Nəslində doyunca çörək tapan olmayacaq.
15 Those of them that escape shall be buried by Death, And their widows shall not bewail them.
Nəslindən sağ qalanlar xəstəlikdən ölərək dəfn ediləcək, Dul arvadları ağlaya bilməyəcək.
16 Though he heap up silver as dust, And procure raiment as clay, —
Pis insan qum qədər gümüş yığsa da, Torpaq zərrələri qədər paltar yığsa da,
17 He may procure, but the righteous shall wear it, And the innocent shall share the silver.
Onun yığdığını saleh geyəcək, Gümüşünü günahsızlar böləcək.
18 He buildeth his house like the moth, Or like the shed which the watchman maketh.
Güvə çanağı kimi, Qarovulçu çardağı kimi ev tikir,
19 The rich man lieth down, and is not buried; In the twinkling of an eye he is no more.
Varlı olaraq yatır, amma sona qədər belə qalmaz, Gözlərini açanda hamısı yox olub gedəcək.
20 Terrors pursue him like a flood; A tempest stealeth him away in the night.
Dəhşət onu sel tək basacaq, Tufan gecə onu qapıb aparacaq.
21 The east wind carrieth him away, and he perisheth; Yea, it sweepeth him away from his place.
Şərq küləyi onu qaldırıb sovuracaq, Onu öz yerindən süpürüb aparacaq.
22 God sendeth his arrows at him, and doth not spare; He would fain escape from His hand.
Ona qarşı amansız küləklər əsəcək, O isə yelin əlindən qaçmağa cəhd edəcək.
23 Men clap their hands at him, And hiss him away from his place.
Külək onu ələ salaraq əl çalacaq, Öz yerindən onun üçün vıyıldayacaq.
