Job 24
1 Why are not times treasured up by the Almighty? And why do not they who know him see his days?
Niyə Külli-İxtiyar hökm üçün zaman təyin etmir? Niyə Onu tanıyanlar hökm günlərini görmür?
2 They remove landmarks; They take away flocks by violence, and pasture them.
İnsanlar sərhəd daşlarını qaldırır, Sürüləri oğurlayıb otarır.
3 They drive away the ass of the fatherless, And take the widow's ox for a pledge.
Yetimlərin eşşəyini əlindən alır, Dul qadının öküzünü girov götürür.
4 They push the needy from the way; All the poor of the land are forced to hide themselves.
Yoxsulları yoldan çıxarır, Ölkədəki fəqirlərin hamısı gizlənməyə məcbur olur.
5 Behold, like wild asses of the desert, they go forth to their work; They search for prey; The wilderness supplieth them food for their children.
Baxın kasıblar vəhşi eşşəklər kimi Yemək tapmaq üçün ertədən işə çıxır, Övladları üçün çöldə çörək axtarır.
6 In the fields they reap the harvest, And gather the vintage of the oppressor.
Zəmilərdən yem yığırlar, Pislərin üzüm bağından üzüm qalıqlarını toplayırlar.
7 They lodge naked, without clothing, And without covering from the cold.
Gecə paltarsız, çılpaq qalırlar, Soyuqda üstlərini örtməyə bir şey tapmırlar.
8 They are drenched with the mountain showers, And embrace the rock for want of shelter.
Dağlara yağan yağışdan islanırlar, Daldalanacaqları olmadığı üçün qayalara qısılırlar,
9 The fatherless are torn from the breast, And the garment of the needy is taken for a pledge.
Yetim uşağı döşdən ayırırlar, Fəqirin körpəsini girov alırlar.
10 They go naked, without clothing, And carry the sheaf hungry.
Bu yazıqlar paltarsız, çılpaq dolanır, Qarınları acdır, amma taxıl dərzləri daşıyır.
11 They make oil within their walls, And tread the wine-vat, yet suffer thirst.
Pislərin çəpərləri arasında yağ üçün zeytun sıxırlar, Şərab üçün üzüm sıxırlar, Amma özləri susuzluqdan yanırlar.
12 From anguish the dying groan, And the wounded cry aloud; And God regardeth not their prayer!
Şəhərlərdən insan nalələri ucalır, Canı yaralı olanlar fəryad qoparır, Amma Allah dualarını nəzərə almır.
13 Others hate the light; They know not its ways, And abide not in its paths.
Elə insanlar var ki, işığa üsyan edir, Nurlu yolu tanımır, Onun dalınca getmir.
14 With the light ariseth the murderer; He killeth the poor and needy; In the night he is as a thief.
Qatil gün batanda qalxır, Fəqiri, yoxsulu öldürür, Gecə oğrusuna bənzəyir.
15 The eye of the adulterer watcheth for the twilight; He saith, “No eye will see me,” And putteth a mask upon his face.
Zinakarın gözü alaqaranlıqdadır, “Kimsə məni görməz” deyə düşünür, Üz-gözünü gizlədir.
16 In the dark they break into houses; In the daytime they shut themselves up; They are strangers to the light.
Oğrular evləri qaranlıqda yarır, Gündüz gizlənir, işıq nədir, bilmir.
17 The morning is to them the very shadow of death; They are familiar with the terrors of the shadow of death.
Çünki onların sabahı qatı qaranlıqdır, Zülmətin dəhşəti onların aşnasıdır.
18 Light are they on the face of the waters; They have an accursed portion in the earth; They come not near the vineyards.
Amma onlar su üzərində köpüyə bənzər, Torpaqdan lənət payı alar, Üzüm bağlarına qayıtmazlar.
Necə ki quraqlıq və istilik qarı əridib udar, Ölülər diyarı da günahkarları elə götürüb aparar. (Sheol h7585)
20 His own mother forgetteth him; The worm feedeth sweetly on him; He is no more remembered, And iniquity is broken like a tree.
Onları ana bətni unudar, Qurdlar üçün ləziz yem olar, Bir də onları heç kim yada salmaz, Haqsızlıq bir ağac kimi sınar.
21 He oppresseth the barren, that hath not borne, And doeth not good to the widow.
Çünki sonsuz qadınlara yamanlıq edərlər, Dul qadınlara yaxşılıq etməzlər.
22 He taketh away the mighty by his power; He riseth up, and no one is sure of life.
Allah isə qüdrəti ilə bu güclüləri dartıb yerə vurar, Onlar qalxsa belə, həyatlarından əmin olmazlar.
23 God giveth them security, so that they are confident; His eyes are upon their ways.
Allah onlara izin verir ki, əmin-amanlıqda yaşasınlar, Amma onlar gedən yollara göz qoyur.
24 They are exalted; —in a little while they are gone! They are brought low, and die, like all others; And like the topmost ears of corn are they cut off.
Qısa müddətə ucalır, sonra da yox olurlar. Yıxılırlar, lap əvvəlkilər kimi götürülüb aparılırlar, Sünbül kimi dərilib yığılırlar.
25 If it be not so, who will confute me, And show my discourse to be worthless?
Əgər belə deyilsə, Yalançı olduğumu kim sübut edə bilər? Sözlərimin dəyərsiz olduğunu kim deyə bilər?»
