Job 23
1 Then Job answered and said:
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 Still is my complaint bitter; But my wound is deeper than my groaning.
Magpahanggang ngayo'y mapanghimagsik ang aking daing: ang bugbog sa akin ay lalong mabigat kaysa aking hibik.
3 O that I knew where I might find him! That I might go before his throne!
Oh mano nawang maalaman ko kung saan ko masusumpungan siya, upang ako'y dumating hanggang sa kaniyang likmuan!
4 I would order my cause before him, And fill my mouth with arguments;
Aking aayusin ang aking usap sa harap niya, at pupunuin ko ang aking bibig ng mga pangangatuwiran.
5 I should know what he would answer me, And understand what he would say to me.
Aking malalaman ang mga salita na kaniyang isasagot sa akin, at matatalastas ko kung ano ang kaniyang sasabihin sa akin.
6 Would he contend with me with his mighty power? No! he would have regard to me.
Makikipagtalo ba siya sa akin sa kalakhan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi; kundi pakikinggan niya ako.
7 Then would an upright man contend with him, And I should be fully acquitted by my judge.
Doo'y makapangangatuwiran sa kaniya ang matuwid; sa gayo'y maliligtas ako magpakailan man sa aking hukom.
8 But, behold, I go eastward, and he is not there; And westward, but I cannot perceive him;
Narito, ako'y nagpapatuloy, nguni't wala siya; at sa dakong likuran, nguni't hindi ko siya mamataan:
9 To the north, where he worketh, but I cannot behold him; He hideth himself on the south, and I cannot see him.
Sa kaliwa pagka siya'y gumagawa, nguni't hindi ko mamasdan siya: siya'y nagkukubli sa kanan, na hindi ko makita siya.
10 But he knoweth the way which is in my heart; When he trieth me, I shall come forth as gold.
Nguni't nalalaman niya ang daang aking nilalakaran; pagka kaniyang nasubok ako ay lalabas akong parang ginto.
11 My feet have trodden in his steps; His way I have kept, and have not turned aside from it.
Ang aking paa ay sumunod na lubos sa kaniyang mga hakbang. Ang kaniyang daan ay aking iningatan, at hindi ako lumiko.
12 I have not neglected the precepts of his lips; Above my own law have I esteemed the words of his mouth.
Ako'y hindi humiwalay sa utos ng kaniyang mga labi; aking pinagyaman ang mga salita ng kaniyang bibig ng higit kay sa aking kailangang pagkain.
13 But he is of one mind, and who can turn him? And what he desireth, that he doeth.
Nguni't siya'y sa isang akala, at sinong makapagpapabalik sa kaniya? At kung ano ang ninanasa ng kaniyang kaluluwa siya nga niyang ginagawa.
14 He performeth that which is appointed for me; And many such things are in his mind!
Sapagka't kaniyang isinasagawa ang itinakda sa akin: at maraming gayong mga bagay ang nasa kaniya.
15 Therefore I am in terror on account of him; When I consider, I am afraid of him.
Kaya't ako'y nababagabag sa kaniyang harapan; pagka aking binubulay, ay natatakot ako sa kaniya.
16 For God maketh my heart faint; Yea, the Almighty terrifieth me;
Dahil sa pinapanglupaypay ng Dios ang aking puso, at binagabag ako ng Makapangyarihan sa lahat:
17 Because I was not taken away before darkness came, And he hath not hidden darkness from mine eyes.
Sapagka't hindi ako inihiwalay sa harap ng kadiliman, ni tinakpan man niya ang salimuot na kadiliman sa aking mukha.
