Job 23
1 Then Job answered and said:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Still is my complaint bitter; But my wound is deeper than my groaning.
Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.
3 O that I knew where I might find him! That I might go before his throne!
O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.
4 I would order my cause before him, And fill my mouth with arguments;
Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;
5 I should know what he would answer me, And understand what he would say to me.
Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.
6 Would he contend with me with his mighty power? No! he would have regard to me.
Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].
7 Then would an upright man contend with him, And I should be fully acquitted by my judge.
Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.
8 But, behold, I go eastward, and he is not there; And westward, but I cannot perceive him;
[Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.
9 To the north, where he worketh, but I cannot behold him; He hideth himself on the south, and I cannot see him.
[Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.
10 But he knoweth the way which is in my heart; When he trieth me, I shall come forth as gold.
Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.
11 My feet have trodden in his steps; His way I have kept, and have not turned aside from it.
Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].
12 I have not neglected the precepts of his lips; Above my own law have I esteemed the words of his mouth.
Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].
13 But he is of one mind, and who can turn him? And what he desireth, that he doeth.
Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;
14 He performeth that which is appointed for me; And many such things are in his mind!
Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].
15 Therefore I am in terror on account of him; When I consider, I am afraid of him.
Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.
16 For God maketh my heart faint; Yea, the Almighty terrifieth me;
Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.
17 Because I was not taken away before darkness came, And he hath not hidden darkness from mine eyes.
O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.
