Job 23
1 Then Job answered and said:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Still is my complaint bitter; But my wound is deeper than my groaning.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
3 O that I knew where I might find him! That I might go before his throne!
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
4 I would order my cause before him, And fill my mouth with arguments;
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
5 I should know what he would answer me, And understand what he would say to me.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
6 Would he contend with me with his mighty power? No! he would have regard to me.
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
7 Then would an upright man contend with him, And I should be fully acquitted by my judge.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
8 But, behold, I go eastward, and he is not there; And westward, but I cannot perceive him;
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
9 To the north, where he worketh, but I cannot behold him; He hideth himself on the south, and I cannot see him.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
10 But he knoweth the way which is in my heart; When he trieth me, I shall come forth as gold.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
11 My feet have trodden in his steps; His way I have kept, and have not turned aside from it.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
12 I have not neglected the precepts of his lips; Above my own law have I esteemed the words of his mouth.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
13 But he is of one mind, and who can turn him? And what he desireth, that he doeth.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
14 He performeth that which is appointed for me; And many such things are in his mind!
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
15 Therefore I am in terror on account of him; When I consider, I am afraid of him.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
16 For God maketh my heart faint; Yea, the Almighty terrifieth me;
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
17 Because I was not taken away before darkness came, And he hath not hidden darkness from mine eyes.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
