< Job 23 >
1 Then Job answered and said:
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 Still is my complaint bitter; But my wound is deeper than my groaning.
“Bisan karong adlawa ang akong pagbagulbol mapait; ang akong mga pag-antos mas bug-at kaysa sa akong pag-agulo.
3 O that I knew where I might find him! That I might go before his throne!
Oh, aron nga masayran ko kung hain ko siya makaplagan! Oh, aron nga mahiabot ako sa iyang dapit!
4 I would order my cause before him, And fill my mouth with arguments;
Ipahimutang ko sa iyang atubangan ang akong katarongan ug pun-on ko ang akong baba sa mga pakiglalis.
5 I should know what he would answer me, And understand what he would say to me.
Pagatun-an ko ang mga pulong nga iyang itubag kanako ug sabton ang iyang mga isulti kanako.
6 Would he contend with me with his mighty power? No! he would have regard to me.
Makiglalis ba siya kanako pinaagi sa iyang dakong gahom? Dili, maminaw hinuon siya kanako.
7 Then would an upright man contend with him, And I should be fully acquitted by my judge.
Didto ang mga matarong nga tawo tingali maoy makiglalis kaniya. Niini nga paagi dili ako pakasad-on hangtod sa kahangtoran sa akong maghuhukom.
8 But, behold, I go eastward, and he is not there; And westward, but I cannot perceive him;
Tan-awa, miadto ako sa sidlakang bahin, apan wala siya didto, ug sa kasadpang bahin, apan dili ko siya masabtan.
9 To the north, where he worketh, but I cannot behold him; He hideth himself on the south, and I cannot see him.
Ngadto sa amihanan, nga diin siya nagtrabaho, apan dili ko siya makita, ug ngadto sa habagatan, diin gitagoan niya ang iyang kaugalingon aron dili ko siya makita.
10 But he knoweth the way which is in my heart; When he trieth me, I shall come forth as gold.
Apan nasayod siya sa dalan nga akong pagalaktan; sa dihang gisulayan niya ako, migula ako nga sama sa bulawan.
11 My feet have trodden in his steps; His way I have kept, and have not turned aside from it.
Ang akong tiil nagsunod ug tunob sa iyang mga lakang; gisubay ko ang iyang dalan ug wala nitipas.
12 I have not neglected the precepts of his lips; Above my own law have I esteemed the words of his mouth.
Wala ako nahisalaag sa mga sugo sa iyang mga ngabil; gitipigan ko sa akong kasingkasing ang mga pulong sa iyang baba.
13 But he is of one mind, and who can turn him? And what he desireth, that he doeth.
Apan walay sama kaniya, kinsay makabatok kaniya? Unsa ang iyang gitinguha, iyang pagabuhaton.
14 He performeth that which is appointed for me; And many such things are in his mind!
Kay gidala niya ang iyang sugo batok kanako; ug aduna pay daghang sama kanila.
15 Therefore I am in terror on account of him; When I consider, I am afraid of him.
Busa, malisang ako diha sa iyang atubangan; sa dihang maghunahuna ako kaniya, mahadlok ako kaniya.
16 For God maketh my heart faint; Yea, the Almighty terrifieth me;
Kay ang Dios naghimo sa akong kasingkasing nga huyang; ang Labawng Makagagahom maoy naglisang kanako.
17 Because I was not taken away before darkness came, And he hath not hidden darkness from mine eyes.
Kana dili tungod kay giputol ako sa kangitngit, ni ang bagang kangitngit nagtabon sa akong dagway.