Job 19
1 But Job answered and said:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 How long will ye vex my soul, And break me in pieces with words?
| تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟ |
3 These ten times have ye reviled me; Without shame do ye stun me!
| پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید. |
4 And be it, indeed, that I have erred, My error abideth with myself.
| اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟ |
5 Since, indeed, ye magnify yourselves against me, And plead against me my reproach,
| شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید، |
6 Know then that it is God who hath brought me low; He hath encompassed me with his net.
| در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است. |
7 Behold, I complain of wrong, but receive no answer; I cry aloud, but obtain no justice.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد. |
8 He hath fenced up my way, so that I cannot pass, And hath set darkness in my paths.
| خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است. |
9 He hath stripped me of my glory, And taken the crown from my head.
| او عزت و فخر را از من گرفته |
10 He hath destroyed me on every side, and I am gone! He hath torn up my hope like a tree.
| و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است. |
11 He kindleth his anger against me, And counteth me as his enemy.
| خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد. |
12 His troops advance together against me; They throw up for themselves a way to me, And encamp around my dwelling.
| لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند. |
13 My brethren he hath put far from me, And my acquaintance are wholly estranged from me.
| برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند. |
14 My kinsfolk have forsaken me, And my bosom friends have forgotten me.
| بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند. |
15 The foreigners of my house, yea, my own maid-servants, regard me as a stranger; I am an alien in their eyes.
| اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام. |
16 I call my servant, and he maketh no answer; With my own mouth do I entreat him.
| خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد. |
17 My breath is become strange to my wife, And my prayers also to my own mother's sons.
| نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند. |
18 Even young children despise me; When I rise up, they speak against me.
| بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند. |
19 All my bosom friends abhor me, And they whom I loved are turned against me.
| حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند. |
20 My bones cleave to my flesh and my skin, And I have scarcely escaped with the skin of my teeth.
| از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام. |
21 Have pity upon me, O ye my friends! have pity upon me; For the hand of God hath smitten me!
| آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است. |
22 Why do ye persecute me like God, And are not satisfied with my flesh?
| چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟ |
23 O that my words were now written! O that they were marked down in a scroll!
| ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم. |
24 That with an iron pen, and with lead, They were engraven upon the rock for ever!
25 Yet I know that my Vindicator liveth, And will hereafter stand up on the earth;
| اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛ |
26 And though with my skin this body be wasted away, Yet without my flesh shall I see God.
| و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید! |
27 Yea, I shall see him my friend; My eyes shall behold him, and not another: For this, my soul panteth within me.
| من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی! |
28 Since ye say, “How may we persecute him, And find grounds of accusation against him?”
| چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟ |
29 Be ye afraid of the sword! For malice is a crime for the sword; That ye may know that judgment cometh.
| از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد. |
