Job 16
1 But Job answered and said:
| ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: |
2 Of such things as these I have heard enough! Miserable comforters are ye all!
| «زۆرم لەمانە گوێ لێ بووە، هەموو دڵنەواییەکەتان بریندارکەرن! |
3 Will there ever be an end to words of wind? What stirreth thee up, that thou answerest?
| ئایا قسەی پووچ کۆتایی هەیە؟ یان چی دەتوروژێنێت هەتا وەڵام بدەیتەوە؟ |
4 I also might speak like you, If ye were now in my place; I might string together words against you, And shake my head at you.
| منیش وەک ئێوە قسەم دەکرد، ئەگەر ئێوە لە جێی من بوونایە؛ قسەم بۆ دەگێڕانەوە و سەرم لە ئاستتان دەلەقاند. |
5 I would strengthen you with my mouth, And the consolation of my lips should sustain you.
| بەڵام بە دەم هانم دەدان و جوڵەی لێوەکانم ڕایدەگرتن. |
6 If I speak, my grief is not assuaged; And if I forbear, it doth not leave me.
| «ئەگەر قسە بکەم لە خەمۆکیەکەم کەم نابێتەوە، ئەگەر بێدەنگیش بم لێم دوور ناکەوێتەوە. |
7 For now He hath quite exhausted me; Thou hast desolated all my house!
| ئەی خودایە، بێگومان تۆ بێزارت کردووم، هەموو کەسوکارەکەی منت لەناوبردووە. |
8 Thou hast seized hold of me, and this is a witness against me; My leanness riseth up and testifieth against me to my face.
| سستت کردم، سستییەکەم بووە شایەت، لاوازییەکەم لێم هەستاوە، بەرەوڕوو شایەتیم لەسەر دەدات. |
9 His anger teareth my flesh, and pursueth me; He gnasheth upon me with his teeth; My adversary sharpeneth his eyes upon me.
| تووڕەییەکەی پەلاماری دام و منی چەوساندەوە، ددانەکانی لێم جیڕکردەوە، دوژمنەکەم چاوی تێبڕیوم. |
10 They gape for me with their mouths; In scorn they smite me on the cheek; With one consent they assemble against me.
| خەڵک دەمیان لێ داچەقاندووم، بە گاڵتەپێکردنەوە زللەیان لێدەدام، پێکەوە گەلەکۆمەیان لێکردم. |
11 God hath given me a prey to the unrighteous, And delivered me into the hands of the wicked.
| خودا منی دایە دەست زۆردار و فڕێیدامە نێو دەستی خراپەکارەوە. |
12 I was at ease, but he hath crushed me; He hath seized me by the neck, and dashed me in pieces; He hath set me up for his mark.
| من ئاسوودە بووم و ئەو جێی لەق کردم، پشتەملی گرتم و وردوخاشی کردم. منی کرد بە نیشانی خۆی؛ |
13 His archers encompass me around; He pierceth my reins, and doth not spare; He poureth out my gall upon the ground.
| تیرهاوێژەکانی دەوریان دام. جەرگی بڕیم و دڵی نەسووتا، زراوی منی بەسەر زەویدا ڕشت. |
14 He breaketh me with breach upon breach; He rusheth upon me like a warrior.
| جار لەدوای جار شەقم دەکات، وەک جەنگاوەرێک هێرش دەکاتە سەرم. |
15 I have sewed sackcloth upon my skin, And thrust my horn into the dust.
| «جلوبەرگی گوشم بە پێستمەوە دووری و خۆڵەمێشم بە سەری خۆمدا کرد. |
16 My face is red with weeping, And upon my eyelids is deathlike darkness.
| دەموچاوم لەبەر گریان سوور هەڵگەڕا و ڕەشی بەسەر پێڵوی چاومدا هات. |
17 Yet is there no injustice in my bands. And my prayer hath been pure.
| لەگەڵ ئەوەی زۆرداری لە دەستی مندا نییە و نوێژەکەم بێگەردە. |
18 O earth! cover not thou my blood, And let there be no hiding-place for my cry!
| «ئەی زەوی، خوێنەکەم دامەپۆشە، با جێیەک نەبێت بۆ هاوارم! |
19 Yet even now, behold, my witness is in heaven, And he who knoweth me is on high.
| ئەوەتا لە ئێستاوە شایەتەکەم لە ئاسمانە، پارێزگارەکەم لە بەرزاییەکانە، |
20 My friends have me in derision, But my eye poureth out tears unto God.
| ئەو هاوڕێمە و داکۆکیم لێ دەکات. کاتێک لەبەردەم خودا چاوەکانم فرمێسک دەڕێژن، |
21 O that one might contend for a man with God, As a man contendeth with his neighbor!
| ئەو لە پێناوی پیاوێک لە خودا دەپاڕێتەوە، وەک پاڕانەوەی کەسێک بۆ هاوڕێکەی. |
22 For when a few years shall have passed, I shall go the way whence I shall not return.
| «تەمەنم کورتە و بەسەردەچێت، لە ڕێگایەکدا دیلم کە لێی ناگەڕێمەوە. |
