Job 16
1 But Job answered and said:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Of such things as these I have heard enough! Miserable comforters are ye all!
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 Will there ever be an end to words of wind? What stirreth thee up, that thou answerest?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 I also might speak like you, If ye were now in my place; I might string together words against you, And shake my head at you.
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 I would strengthen you with my mouth, And the consolation of my lips should sustain you.
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 If I speak, my grief is not assuaged; And if I forbear, it doth not leave me.
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 For now He hath quite exhausted me; Thou hast desolated all my house!
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 Thou hast seized hold of me, and this is a witness against me; My leanness riseth up and testifieth against me to my face.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 His anger teareth my flesh, and pursueth me; He gnasheth upon me with his teeth; My adversary sharpeneth his eyes upon me.
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 They gape for me with their mouths; In scorn they smite me on the cheek; With one consent they assemble against me.
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 God hath given me a prey to the unrighteous, And delivered me into the hands of the wicked.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 I was at ease, but he hath crushed me; He hath seized me by the neck, and dashed me in pieces; He hath set me up for his mark.
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 His archers encompass me around; He pierceth my reins, and doth not spare; He poureth out my gall upon the ground.
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 He breaketh me with breach upon breach; He rusheth upon me like a warrior.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 I have sewed sackcloth upon my skin, And thrust my horn into the dust.
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 My face is red with weeping, And upon my eyelids is deathlike darkness.
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 Yet is there no injustice in my bands. And my prayer hath been pure.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 O earth! cover not thou my blood, And let there be no hiding-place for my cry!
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Yet even now, behold, my witness is in heaven, And he who knoweth me is on high.
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 My friends have me in derision, But my eye poureth out tears unto God.
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 O that one might contend for a man with God, As a man contendeth with his neighbor!
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 For when a few years shall have passed, I shall go the way whence I shall not return.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
