Jeremiah 26
1 In the beginning of the reign of Jehoiakim, the son of Josiah, king of Judah, came this word from Jehovah, saying: —
In het begin des koninkrijks van Jojakim, den zoon van Josia, koning van Juda, geschiedde dit woord van den HEERE, zeggende:
2 Thus saith Jehovah: Stand in the court of the house of Jehovah, and speak to those who come from all the cities of Judah to worship in the house of Jehovah all the words which I have commanded thee to speak to them; abate not a word.
Zo zegt de HEERE: Sta in het voorhof van het huis des HEEREN, en spreek tot alle steden van Juda, die komen om aan te bidden in het huis des HEEREN, al de woorden, die Ik u geboden heb tot hen te spreken, doe er niet een woord af.
3 If peradventure they will hearken and turn every one from his evil way, that I may repent me of the evil which I purpose to do to them because of their evil doings.
Misschien zullen zij horen, en zich bekeren, een iegelijk van zijn bozen weg; zo zou Ik berouw hebben over het kwaad, dat Ik hun denk te doen vanwege de boosheid hunner handelingen.
4 And thou shalt say to them, Thus saith Jehovah: If ye will not hearken to me, to walk in my law which I have set before you,
Zeg dan tot hen: Zo zegt de HEERE: Zo gijlieden naar Mij niet zult horen, dat gij wandelt in Mijn wet, die Ik voor uw aangezicht gegeven heb;
5 to hearken to the words of my servants the prophets, whom I sent to you, rising early and sending, and ye have not hearkened,
Horende naar de woorden Mijner knechten, de profeten, die Ik tot u zende, zelfs vroeg op zijnde en zendende; doch gij niet gehoord hebt;
6 then will I make this house like Shiloh, and this city will I make a curse to all the nations of the earth.
Zo zal Ik dit huis stellen als Silo, en deze stad zal Ik stellen tot een vloek allen volken der aarde.
7 And the priests and the prophets and all the people heard Jeremiah speaking these words in the house of Jehovah.
En de priesters, en de profeten, en al het volk, hoorden Jeremia deze woorden spreken in het huis des HEEREN.
8 And when Jeremiah had made an end of speaking all that Jehovah had commanded him to speak to all the people, then the priests and the prophets and all the people seized him, and said, Thou shalt surely die!
Zo geschiedde het, als Jeremia geeindigd had te spreken alles, wat de HEERE geboden had tot al het volk te spreken, dat de priesters en de profeten en al het volk hem grepen, zeggende: Gij zult den dood sterven!
9 Why dost thou prophesy in the name of Jehovah, and say, This house shall be as Shiloh, and this city shall be made desolate without an inhabitant? And all the people were assembled together against Jeremiah in the house of Jehovah.
Waarom hebt gij in den Naam des HEEREN geprofeteerd, zeggende: Dit huis zal worden als Silo, en deze stad zal woest worden, dat er niemand wone? En het ganse volk werd vergaderd tegen Jeremia, in het huis des HEEREN.
10 When the princes of Judah heard these things, they went up from the king's house to the house of Jehovah, and sat in the entrance of the new gate of the house of Jehovah.
Als nu de vorsten van Juda deze woorden hoorden, gingen zij op uit het huis des konings naar het huis des HEEREN; en zij zetten zich bij de deur der nieuwe poort des HEEREN.
11 Then spake the priests and the prophets to the princes and to all the people, saying: This man is worthy to die; for he hath prophesied against this city, as ye have heard with your ears.
Toen spraken de priesters en de profeten tot de vorsten en tot al het volk, zeggende: Aan dezen man is een oordeel des doods, want hij heeft geprofeteerd tegen deze stad, gelijk als gij met uw oren gehoord hebt.
12 Then spake Jeremiah to all the princes and to all the people, saying: Jehovah hath sent me to prophesy against this house, and against this city, all the words which ye have heard.
Maar Jeremia sprak tot al de vorsten en tot al het volk, zeggende: De HEERE heeft mij gezonden, om tegen dit huis en tegen deze stad te profeteren al de woorden, die gij gehoord hebt;
13 But now amend ye your ways and your doings, and obey the voice of Jehovah, your God, and Jehovah will repent of the evil which he hath pronounced against you.
Nu dan, maakt uw wegen en uw handelingen goed, en gehoorzaamt de stem des HEEREN, uws Gods; zo zal het den HEERE berouwen over het kwaad, dat Hij tegen u gesproken heeft.
14 And as for me, behold, I am in your hands; do to me as it seemeth good and right in your eyes.
Doch ik, ziet, ik ben in uw handen; doet mij, als het goed, en als het recht is in uw ogen;
15 But know ye for certain that, if ye put me to death, ye shall surely bring innocent blood upon yourselves, and upon this city, and its inhabitants; for of a truth Jehovah hath sent me to you to speak all these words in your ears.
Maar weet voorzeker, dat gij, zo gij mij doodt, gewisselijk onschuldig bloed zult brengen op u, en op deze stad, en op haar inwoners; want in der waarheid, de HEERE heeft mij tot u gezonden, om al deze woorden voor uw oren te spreken.
16 Then said the princes and all the people to the priests and the prophets: This man is not worthy to die, for he hath spoken to us in the name of Jehovah, our God.
Toen zeiden de vorsten en al het volk tot de priesteren en tot de profeten: Aan dezen man is geen oordeel des doods, want hij heeft tot ons gesproken in den Naam des HEEREN, onzes Gods.
17 Certain elders of the land also rose up, and spoke to all the assembly of the people, saying:
Ook stonden er mannen op, van de oudsten des lands, en spraken tot de ganse gemeente des volks, zeggende:
18 Micah, the Morasthite, prophesied in the days of Hezekiah, king of Judah, and spake to all the people of Judah, saying, Thus saith Jehovah of hosts: Zion shall be ploughed like a field, and Jerusalem shall become heaps of stones, and the mountain of the house [[of Jehovah]] as the heights of a forest.
Micha, de Morastiet, heeft in de dagen van Hizkia, koning van Juda, geprofeteerd, en tot al het volk van Juda gesproken, zeggende: Zo zegt de HEERE des heirscharen: Sion zal als een akker geploegd, en Jeruzalem tot steen hopen worden, en de berg dezes huizes tot hoogten des wouds.
19 Did Hezekiah, king of Judah, and all Judah, put him to death? Did he not fear Jehovah, and beseech Jehovah, so that Jehovah repented of the evil which he had pronounced against them? Shall we then bring so great an evil upon ourselves?
Hebben ook Hizkia, de koning van Juda, en gans Juda hem ooit gedood? Vreesde hij niet den HEERE, en smeekte des HEEREN aangezicht, zodat het den HEERE berouwde over het kwaad, dat Hij tegen hen gesproken had? Wij dan doen een groot kwaad tegen onze zielen.
20 There was also another man that prophesied in the name of Jehovah, Urijah, the son of Shemaiah of Kirjath-jearim, who prophesied against this city and this land, according to all the words of Jeremiah;
Er was ook een man, die in den Naam des HEEREN profeteerde, Uria, de zoon van Semaja, van Kirjath-Jearim; die profeteerde tegen deze stad en tegen dit land, naar al de woorden van Jeremia.
21 and when Jehoiakim the king, and all his mighty men, and all the princes, heard his words, the king sought to put him to death. But when Urijah heard it, he was afraid, and fled and went into Egypt.
En als de koning Jojakim, mitsgaders al zijn geweldigen, en al de vorsten zijn woorden hoorden, zocht de koning hem te doden; als Uria dat hoorde, zo vreesde hij, en vluchtte, en kwam in Egypte;
22 But Jehoiakim the king sent men into Egypt, Elnathan the son of Achbor, and certain men with him into Egypt,
Maar de koning Jojakim zond mannen naar Egypte, Elnathan, den zoon van Achbor, en andere mannen met hem, in Egypte;
23 and they brought Urijah out of Egypt, and carried him to King Jehoiakim, who slew him with the sword, and cast his dead body into the graves of the common people.
Die voerden Uria uit Egypte, en brachten hem tot den koning Jojakim, en hij sloeg hem met het zwaard, en hij wierp zijn dood lichaam in de graven van de kinderen des volks.
24 Nevertheless, the hand of Ahikam, the son of Shaphan, was with Jeremiah, that he should not be delivered into the hand of the people, to be put to death.
Maar de hand van Ahikam, den zoon van Safan, was met Jeremia, dat men hem niet overgaf in de hand des volk, om hem te doden.
