James 2
1 My brethren, hold not the faith of our Lord of glory, Jesus Christ, with respect of persons.
เห มม ภฺราตร: , ยูยมฺ อสฺมากํ เตชสฺวิน: ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ธรฺมฺมํ มุขาเปกฺษยา น ธารยตฯ
2 For if there come into your assembly a man with a gold ring, in splendid apparel, and there come in also a poor man in vile raiment,
ยโต ยุษฺมากํ สภายำ สฺวรฺณางฺคุรียกยุกฺเต ภฺราชิษฺณุปริจฺฉเท ปุรุเษ ปฺรวิษฺเฏ มลินวสฺเตฺร กสฺมึศฺจิทฺ ทริเทฺร'ปิ ปฺรวิษฺเฏ
3 and ye have respect to him that weareth the splendid apparel, and say, Sit thou here in a good place, and say to the poor man, Stand thou there, or, Sit under my footstool,
ยูยํ ยทิ ตํ ภฺราชิษฺณุปริจฺฉทวสานํ ชนํ นิรีกฺษฺย วเทต ภวานฺ อโตฺรตฺตมสฺถาน อุปวิศตฺวิติ กิญฺจ ตํ ทริทฺรํ ยทิ วเทต ตฺวมฺ อมุสฺมินฺ สฺถาเน ติษฺฐ ยทฺวาตฺร มม ปาทปีฐ อุปวิเศติ,
4 have ye not been partial among yourselves, and become judges with evil thoughts?
ตรฺหิ มน: สุ วิเศษฺย ยูยํ กึ กุตรฺไก: กุวิจารกา น ภวถ?
5 Hearken, my beloved brethren. Did not God choose the poor as to the world to be rich in faith, and heirs of the kingdom which he promised to them that love him?
เห มม ปฺริยภฺราตร: , ศฺฤณุต, สํสาเร เย ทริทฺราสฺตานฺ อีศฺวโร วิศฺวาเสน ธนิน: สฺวเปฺรมการิภฺยศฺจ ปฺรติศฺรุตสฺย ราชฺยสฺยาธิการิณ: กรฺตฺตุํ กึ น วรีตวานฺ? กินฺตุ ทริโทฺร ยุษฺมาภิรวชฺญายเตฯ
6 but ye have despised the poor man. Do not the rich oppress you, and do not they drag you before the judgment-seats?
ธนวนฺต เอว กึ ยุษฺมานฺ โนปทฺรวนฺติ พลาจฺจ วิจาราสนานำ สมีปํ น นยนฺติ?
7 Do not they blaspheme the worthy name by which ye are called?
ยุษฺมทุปริ ปริกีรฺตฺติตํ ปรมํ นาม กึ ไตเรว น นินฺทฺยเต?
8 If indeed ye fulfill the royal law, according to the scripture, “Thou shalt love thy neighbor as thyself,” ye do well.
กิญฺจ ตฺวํ สฺวสมีปวาสินิ สฺวาตฺมวตฺ ปฺรียสฺว, เอตจฺฉาสฺตฺรียวจนานุสารโต ยทิ ยูยํ ราชกียวฺยวสฺถำ ปาลยถ ตรฺหิ ภทฺรํ กุรุถฯ
9 But if ye have respect to persons, ye commit sin, and are convicted by the law as transgressors.
ยทิ จ มุขาเปกฺษำ กุรุถ ตรฺหิ ปาปมฺ อาจรถ วฺยวสฺถยา จาชฺญาลงฺฆิน อิว ทูษฺยเธฺวฯ
10 For whoever hath kept the whole law, and yet hath offended in one point, hath become guilty of all.
ยโต ย: กศฺจิตฺ กฺฤตฺสฺนำ วฺยวสฺถำ ปาลยติ ส ยเทฺยกสฺมินฺ วิเธา สฺขลติ ตรฺหิ สรฺเวฺวษามฺ อปราธี ภวติฯ
11 For he who said, “Do not commit adultery,” said also, “Do not kill.” Now if thou commit no adultery, yet if thou kill, thou hast become a transgressor of the law.
ยโต เหโตสฺตฺวํ ปรทารานฺ มา คจฺเฉติ ย: กถิตวานฺ ส เอว นรหตฺยำ มา กุรฺยฺยา อิตฺยปิ กถิตวานฺ ตสฺมาตฺ ตฺวํ ปรทารานฺ น คตฺวา ยทิ นรหตฺยำ กโรษิ ตรฺหิ วฺยวสฺถาลงฺฆี ภวสิฯ
12 So speak, and so do, as they that shall be judged by the law of liberty.
มุกฺเต รฺวฺยวสฺถาโต เยษำ วิจาเรณ ภวิตวฺยํ ตาทฺฤศา โลกา อิว ยูยํ กถำ กถยต กรฺมฺม กุรุต จฯ
13 For the judgment shall be without mercy to him that showed no mercy. Mercy glorieth against judgment.
โย ทยำ นาจรติ ตสฺย วิจาโร นิรฺทฺทเยน การิษฺยเต, กินฺตุ ทยา วิจารมฺ อภิภวิษฺยติฯ
14 What doth it profit, my brethren, if any one say that he hath faith, and have not works? Can his faith save him?
เห มม ภฺราตร: , มม ปฺรตฺยโย'สฺตีติ ย: กถยติ ตสฺย กรฺมฺมาณิ ยทิ น วิทฺยนฺต ตรฺหิ เตน กึ ผลํ? เตน ปฺรตฺยเยน กึ ตสฺย ปริตฺราณํ ภวิตุํ ศกฺโนติ?
15 If a brother or sister be naked, and destitute of daily food,
เกษุจิทฺ ภฺราตฺฤษุ ภคินีษุ วา วสนหีเนษุ ปฺราตฺยหิกาหารหีเนษุ จ สตฺสุ ยุษฺมากํ โก'ปิ เตภฺย: ศรีรารฺถํ ปฺรโยชนียานิ ทฺรวฺยาณิ น ทตฺวา ยทิ ตานฺ วเทตฺ,
16 and one of you say to them, Depart in peace, be warmed and be filled, notwithstanding ye give them not the things needful for the body, what doth it profit?
ยูยํ สกุศลํ คโตฺวษฺณคาตฺรา ภวต ตฺฤปฺยต เจติ ตเรฺหฺยเตน กึ ผลํ?
17 So also faith, if it hath not works, is dead in itself.
ตทฺวตฺ ปฺรตฺยโย ยทิ กรฺมฺมภิ รฺยุกฺโต น ภเวตฺ ตเรฺหฺยกากิตฺวาตฺ มฺฤต เอวาเสฺตฯ
18 But some one will say, Thou hast faith, and I have works; show me thy faith without works, and I will show thee my faith by my works.
กิญฺจ กศฺจิทฺ อิทํ วทิษฺยติ ตว ปฺรตฺยโย วิทฺยเต มม จ กรฺมฺมาณิ วิทฺยนฺเต, ตฺวํ กรฺมฺมหีนํ สฺวปฺรตฺยยํ มำ ทรฺศย ตรฺหฺยหมปิ มตฺกรฺมฺมภฺย: สฺวปฺรตฺยยํ ตฺวำ ทรฺศยิษฺยามิฯ
19 Thou believest that God is one; thou doest well; the demons also believe, and tremble.
เอก อีศฺวโร 'สฺตีติ ตฺวํ ปฺรเตฺยษิฯ ภทฺรํ กโรษิฯ ภูตา อปิ ตตฺ ปฺรติยนฺติ กมฺปนฺเต จฯ
20 But wilt thou know, O vain man, that faith without works is idle?
กินฺตุ เห นิรฺพฺโพธมานว, กรฺมฺมหีน: ปฺรตฺยโย มฺฤต เอวาสฺเตฺยตทฺ อวคนฺตุํ กิมฺ อิจฺฉสิ?
21 Was not Abraham our father accepted as righteous through works, when he offered Isaac his son upon the altar?
อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุโษ ย อิพฺราหีมฺ สฺวปุตฺรมฺ อิสฺหากํ ยชฺญเวทฺยามฺ อุตฺสฺฤษฺฏวานฺ ส กึ กรฺมฺมโภฺย น สปุณฺยีกฺฤต: ?
22 Thou seest that faith wrought with his works, and by works was faith made perfect.
ปฺรตฺยเย ตสฺย กรฺมฺมณำ สหการิณิ ชาเต กรฺมฺมภิ: ปฺรตฺยย: สิทฺโธ 'ภวตฺ ตตฺ กึ ปศฺยสิ?
23 And the scripture was fulfilled, which saith, “Abraham believed God, and it was reckoned to him for righteousness;” and he was called the friend of God.
อิตฺถญฺเจทํ ศาสฺตฺรียวจนํ สผลมฺ อภวตฺ, อิพฺราหีมฺ ปรเมศฺวเร วิศฺวสิตวานฺ ตจฺจ ตสฺย ปุณฺยายาคณฺยต ส เจศฺวรสฺย มิตฺร อิติ นาม ลพฺธวานฺฯ
24 Ye see that by works a man is accounted as righteous, and not by faith only.
ปศฺยต มานว: กรฺมฺมภฺย: สปุณฺยีกฺริยเต น ไจกากินา ปฺรตฺยเยนฯ
25 And in like manner was not also Rahab the harlot accounted as righteous through works, when she received the messengers, and sent them out another way?
ตทฺวทฺ ยา ราหพฺนามิกา วารางฺคนา จารานฺ อนุคฺฤหฺยาปเรณ มารฺเคณ วิสสรฺช สาปิ กึ กรฺมฺมโภฺย น สปุณฺยีกฺฤตา?
26 For as the body without the spirit is dead, so also faith without works is dead.
อเตอวาตฺมหีโน เทโห ยถา มฺฤโต'สฺติ ตไถว กรฺมฺมหีน: ปฺรตฺยโย'ปิ มฺฤโต'สฺติฯ
