Hosea 13
1 Once when Ephraim spake, there was trembling; he was exalted in Israel; But he offended through Baal, and died.
[Бурун] Әфраим сөз қилғанда, кишиләр һөрмәтләп титрәп кетәтти; У Исраил қәбилилири арисида көтирилгән; Бирақ у Баал арқилиқ гуна қилип өлди.
2 And now they sin more and more, And have made to themselves molten images; Of their silver by their skill have they made idols; All of it is the work of artificers. They say concerning them, Whoever will sacrifice, let him kiss the calves!
Улар һазир гунаниң үстигә гуна садир қилмақта! Өзлиригә күмүчлиридин қуйма мәбудларни, Өз әқли ойлап чиққан бутларни ясиди; Буларниң һәммиси һүнәрвәнниң әҗри, халас; Бу кишиләр тоғрилиқ: «Һәй, инсан қурбанлиғини қилғучилар, мозайларни сөйүп қоюңлар!» дейилиду.
3 Therefore shall they be as the morning cloud, And as the early dew, which passeth away; As chaff driven with a whirlwind from the thrashing-floor, And as smoke from the chimney.
Шуңа улар сәһәрдики бир парчә булуттәк, Тездин ғайип болидиған таң сәһәрдики шәбнәмдәк, Хамандин қара қуюнда учқан пахалдәк, Түңлүктин чиққан ис-түтәктәк [тездин] йоқап кетиду.
4 Yet I, Jehovah, have been thy God from the land of Egypt, And thou hast known no God but me; Yea, there was no saviour besides me.
Бирақ Мисир зиминидин тартип Мән Пәрвәрдигар сениң Худайиң болғанмән; Сән Мәндин башқа һеч Илаһни билмәйдиған болисән; Мәндин башқа қутқузғучи йоқтур.
5 I cared for thee in the desert, In the land of great drought.
Мән чөл-баяванда, қурғақчилиқниң зиминида сән билән тонуштум;
6 As they were fed, so they were filled; They were filled, and their heart was lifted up; Therefore they forgot me.
Улар озуқландурулуп, тоюнған, Тоюнғандин кейин көңлидә тәкәббурлишип кәткән; Шуңа улар Мени унтуған.
7 Therefore have I become to them as a lion; As a leopard I watch for them in the way;
Әнди Мән уларға ширдәк болимән; Илпиздәк уларни йол бойида пайлап күтимән;
8 I will meet them as a bear bereaved of her whelps, And I will rend the caul of their heart, And there will I devour them as a lioness; The wild beast shall tear them.
Күчүклиридин мәһрум болған ейиқтәк Мән уларға учрап, Жүрәк чависини титиветимән; Уларни чиши ширдәк нәқ мәйданда йәветимән; Даладики һайванлар уларни житиветиду.
9 It hath been thy destruction, O Israel, That against me, against thy help, thou hast rebelled!
Сениң һалакитиң, и Исраил, дәл Маңа қарши чиққанлиғиң, Йәни Ярдәмчиңгә қарши чиққанлиғиңдин ибарәттур.
10 Where is now thy king? Let him save thee in all thy cities! And where thy judges, In regard to whom thou saidst, Give me a king and princes!
Әнди барлиқ шәһәрлириңдә саңа қутқузғучи болидиған падишасиң қени? Сениң сорақчи-һакимлириң қени? Сән булар тоғрилиқ: «Маңа падиша вә шаһзадиларни тәқдим қилғайсән!» дәп тилигән әмәсму? —
11 I gave thee a king in mine anger, And I have taken him away in my wrath;
Мән ғәзивим билән саңа падишани тәқдим қилғанмән, Әнди уни ғәзипим билән елип ташлидим.
12 the iniquity of Ephraim is treasured up; His guilt is laid up in store.
Әфраимниң қәбиһлиги чиң орап-қачиланған; Униң гунайи җуғлинип сақланған;
13 The pangs of a travailing woman shall come upon him; He is an unwise son, For else would he not tarry long in the place of the breaking forth of children.
Толғақ басқан аялниң азаплири униңға чүшиду; У әқилсиз бир оғулдур; Чүнки балиятқуниң ағзи ечилғанда, у һазир болмиған!
14 I will ransom them from the power of the grave; I will redeem them from death; O death, where is thy plague? O grave, where is thy destruction? Repentance is hidden from mine eyes. (Sheol h7585)
Мән бәдәл төләп уларни тәһтисараниң күчидин қутулдуримән; Уларға һәмҗәмәт болуп өлүмдин қутқузимән; Әй, өлүм, сениң вабалириң қени?! Әй, тәһтисара, сениң һалакәтлириң қени?! Мән буниңдин пушайман қилмаймән! (Sheol h7585)
15 Though he be fruitful among his brethren, An east wind shall come, A wind of Jehovah shall come up from the desert, And his spring shall become dry, And his fountain shall be dried up, And the treasure of all his pleasant vessels shall be spoiled.
[Әфраим] қериндашлири арисида «мевилик» болсиму, Шәриқтин бир шамал чиқиду, Йәни Пәрвәрдигарниң чөл-баявандин чиққан бир шамили келиду; [Әфраимниң] булиқи қуруп кетиду, униң су беши қағҗирап кетиду; У [шамал] ғәзнисидики барлиқ нәпис қача-қучиларни булаң-талаң қилиду.
16 Samaria shall suffer for her guilt, For she hath rebelled against her God. They shall fall by the sword; Their infants shall be dashed in pieces, And their women with child shall be ripped up.
Самарийәниң өз гунайи өз зиммисигә қоюлиду; Чүнки у өз Худасиға бойнини қаттиқ қилған; Улар қилич билән жиқилиду, Бовақлири парә-парә қилип чеқиветилиду, Һамилдар аяллири йериветилиду.
