Hebrews 3

1 Wherefore, holy brethren, partakers of a heavenly calling, consider the apostle and high-priest of our profession, Jesus;

ಹೇ ಸ್ವರ್ಗೀಯಸ್ಯಾಹ್ವಾನಸ್ಯ ಸಹಭಾಗಿನಃ ಪವಿತ್ರಭ್ರಾತರಃ, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಧರ್ಮ್ಮಪ್ರತಿಜ್ಞಾಯಾ ದೂತೋಽಗ್ರಸರಶ್ಚ ಯೋ ಯೀಶುಸ್ತಮ್ ಆಲೋಚಧ್ವಂ|

2 who was faithful to him that appointed him, as also was Moses in all his house.

ಮೂಸಾ ಯದ್ವತ್ ತಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವಪರಿವಾರಮಧ್ಯೇ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯ ಆಸೀತ್, ತದ್ವತ್ ಅಯಮಪಿ ಸ್ವನಿಯೋಜಕಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಭವತಿ|

3 For he hath been counted worthy of more glory than Moses, inasmuch as greater than the house is he who built it.

ಪರಿವಾರಾಚ್ಚ ಯದ್ವತ್ ತತ್ಸ್ಥಾಪಯಿತುರಧಿಕಂ ಗೌರವಂ ಭವತಿ ತದ್ವತ್ ಮೂಸಸೋಽಯಂ ಬಹುತರಗೌರವಸ್ಯ ಯೋಗ್ಯೋ ಭವತಿ|

4 For every house is builded by some one; but he who built all things is God.

ಏಕೈಕಸ್ಯ ನಿವೇಶನಸ್ಯ ಪರಿಜನಾನಾಂ ಸ್ಥಾಪಯಿತಾ ಕಶ್ಚಿದ್ ವಿದ್ಯತೇ ಯಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವಸ್ಥಾಪಯಿತಾ ಸ ಈಶ್ವರ ಏವ|

5 And Moses indeed was faithful in all his house as a servant, that he might testify of those things which were to be spoken;

ಮೂಸಾಶ್ಚ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷೀ ಭೃತ್ಯ ಇವ ತಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವಪರಿಜನಮಧ್ಯೇ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋಽಭವತ್ ಕಿನ್ತು ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ತಸ್ಯ ಪರಿಜನಾನಾಮಧ್ಯಕ್ಷ ಇವ|

6 but Christ as a son over his house; whose house are we, if we hold fast the confidence and joyousness of our hope.

ವಯಂ ತು ಯದಿ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ಯೋತ್ಸಾಹಂ ಶ್ಲಾಘನಞ್ಚ ಶೇಷಂ ಯಾವದ್ ಧಾರಯಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಪರಿಜನಾ ಭವಾಮಃ|

7 Wherefore, as the Holy Spirit saith: “To-day, if ye hear his voice,

ಅತೋ ಹೇತೋಃ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಯದ್ವತ್ ಕಥಿತಂ, ತದ್ವತ್, "ಅದ್ಯ ಯೂಯಂ ಕಥಾಂ ತಸ್ಯ ಯದಿ ಸಂಶ್ರೋತುಮಿಚ್ಛಥ|

8 harden not your hearts, as in the provocation, in the day of the temptation in the wilderness,

ತರ್ಹಿ ಪುರಾ ಪರೀಕ್ಷಾಯಾ ದಿನೇ ಪ್ರಾನ್ತರಮಧ್ಯತಃ| ಮದಾಜ್ಞಾನಿಗ್ರಹಸ್ಥಾನೇ ಯುಷ್ಮಾಭಿಸ್ತು ಕೃತಂ ಯಥಾ| ತಥಾ ಮಾ ಕುರುತೇದಾನೀಂ ಕಠಿನಾನಿ ಮನಾಂಸಿ ವಃ|

9 where your fathers tempted me by proving me, and saw my works forty years.

ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪಿತರಸ್ತತ್ರ ಮತ್ಪರೀಕ್ಷಾಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವತ| ಕುರ್ವ್ವದ್ಭಿ ರ್ಮೇಽನುಸನ್ಧಾನಂ ತೈರದೃಶ್ಯನ್ತ ಮತ್ಕ್ರಿಯಾಃ| ಚತ್ವಾರಿಂಶತ್ಸಮಾ ಯಾವತ್ ಕ್ರುದ್ಧ್ವಾಹನ್ತು ತದನ್ವಯೇ|

10 Wherefore I was offended with that generation, and said, They always err in their heart, but they knew not my ways;

ಅವಾದಿಷಮ್ ಇಮೇ ಲೋಕಾ ಭ್ರಾನ್ತಾನ್ತಃಕರಣಾಃ ಸದಾ| ಮಾಮಕೀನಾನಿ ವರ್ತ್ಮಾನಿ ಪರಿಜಾನನ್ತಿ ನೋ ಇಮೇ|

11 so I swore in my wrath, They shall not enter into my rest.”

ಇತಿ ಹೇತೋರಹಂ ಕೋಪಾತ್ ಶಪಥಂ ಕೃತವಾನ್ ಇಮಂ| ಪ್ರೇವೇಕ್ಷ್ಯತೇ ಜನೈರೇತೈ ರ್ನ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಲಂ ಮಮ|| "

12 Take heed, brethren, lest there be in any one of you an evil heart of unbelief, in departing from the living God.

ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ, ಅಮರೇಶ್ವರಾತ್ ನಿವರ್ತ್ತಕೋ ಯೋಽವಿಶ್ವಾಸಸ್ತದ್ಯುಕ್ತಂ ದುಷ್ಟಾನ್ತಃಕರಣಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ನ ಭವತು|

13 But exhort one another daily, as long as it is called To-day, that none of you may be hardened through the deceitfulness of sin.

ಕಿನ್ತು ಯಾವದ್ ಅದ್ಯನಾಮಾ ಸಮಯೋ ವಿದ್ಯತೇ ತಾವದ್ ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯೇ ಕೋಽಪಿ ಪಾಪಸ್ಯ ವಞ್ಚನಯಾ ಯತ್ ಕಠೋರೀಕೃತೋ ನ ಭವೇತ್ ತದರ್ಥಂ ಪ್ರತಿದಿನಂ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಉಪದಿಶತ|

14 For we have become partakers of Christ, if we hold fast our first confidence firm to the end.

ಯತೋ ವಯಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯಾಂಶಿನೋ ಜಾತಾಃ ಕಿನ್ತು ಪ್ರಥಮವಿಶ್ವಾಸಸ್ಯ ದೃಢತ್ವಮ್ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಶೇಷಂ ಯಾವದ್ ಅಮೋಘಂ ಧಾರಯಿತವ್ಯಂ|

15 When it is said, “To-day, if ye hear his voice, harden not your hearts, as in the provocation,”

ಅದ್ಯ ಯೂಯಂ ಕಥಾಂ ತಸ್ಯ ಯದಿ ಸಂಶ್ರೋತುಮಿಚ್ಛಥ, ತರ್ಹ್ಯಾಜ್ಞಾಲಙ್ಘನಸ್ಥಾನೇ ಯುಷ್ಮಾಭಿಸ್ತು ಕೃತಂ ಯಥಾ, ತಥಾ ಮಾ ಕುರುತೇದಾನೀಂ ಕಠಿನಾನಿ ಮನಾಂಸಿ ವ ಇತಿ ತೇನ ಯದುಕ್ತಂ,

16 who then, when they had heard, provoked? Was it not all who came out of Egypt by means of Moses?

ತದನುಸಾರಾದ್ ಯೇ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಕಥಾಂ ನ ಗೃಹೀತವನ್ತಸ್ತೇ ಕೇ? ಕಿಂ ಮೂಸಸಾ ಮಿಸರದೇಶಾದ್ ಆಗತಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ನಹಿ?

17 And with whom was he offended forty years? Was it not with those who sinned, whose carcasses fell in the wilderness?

ಕೇಭ್ಯೋ ವಾ ಸ ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ವರ್ಷಾಣಿ ಯಾವದ್ ಅಕ್ರುಧ್ಯತ್? ಪಾಪಂ ಕುರ್ವ್ವತಾಂ ಯೇಷಾಂ ಕುಣಪಾಃ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ಽಪತನ್ ಕಿಂ ತೇಭ್ಯೋ ನಹಿ?

18 And to whom did he swear that they should not enter into his rest, except to those who were disobedient?

ಪ್ರವೇಕ್ಷ್ಯತೇ ಜನೈರೇತೈ ರ್ನ ವಿಶ್ರಾಮಸ್ಥಲಂ ಮಮೇತಿ ಶಪಥಃ ಕೇಷಾಂ ವಿರುದ್ಧಂ ತೇನಾಕಾರಿ? ಕಿಮ್ ಅವಿಶ್ವಾಸಿನಾಂ ವಿರುದ್ಧಂ ನಹಿ?

19 So then we see that they could not enter in because of unbelief.

ಅತಸ್ತೇ ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಮ್ ಅವಿಶ್ವಾಸಾತ್ ನಾಶಕ್ನುವನ್ ಇತಿ ವಯಂ ವೀಕ್ಷಾಮಹೇ|