Hebrews 3
1 Wherefore, holy brethren, partakers of a heavenly calling, consider the apostle and high-priest of our profession, Jesus;
Przyjaciele, jesteście święci i powołani do życia wiecznego. Pamiętajcie więc o Jezusie, Bożym posłańcu i najwyższym kapłanie naszej wiary.
2 who was faithful to him that appointed him, as also was Moses in all his house.
On był wierny Bogu, który Go powołał, podobnie jak Mojżesz, który wiernie służył całemu Bożemu ludowi.
3 For he hath been counted worthy of more glory than Moses, inasmuch as greater than the house is he who built it.
Budowniczy cieszy się jednak większym uznaniem niż budynek, który zbudował. Dlatego Jezus jest otoczony większą chwałą niż Mojżesz.
4 For every house is builded by some one; but he who built all things is God.
Każdy dom ma swojego budowniczego, a stwórcą wszystkiego jest Bóg.
5 And Moses indeed was faithful in all his house as a servant, that he might testify of those things which were to be spoken;
Mojżesz wiernie służył Bożemu ludowi, ale był tylko sługą i zapowiadał to, co miało dopiero nastąpić.
6 but Christ as a son over his house; whose house are we, if we hold fast the confidence and joyousness of our hope.
Chrystus natomiast, jako Syn Boży, panuje nad Bożym ludem, do którego należymy także my, jeśli ufamy Panu i pokładamy w Nim naszą nadzieję.
7 Wherefore, as the Holy Spirit saith: “To-day, if ye hear his voice,
Dlatego właśnie Duch Święty mówi: „Dziś, jeśli usłyszycie głos Boga,
8 harden not your hearts, as in the provocation, in the day of the temptation in the wilderness,
nie stawiajcie Mu oporu, jak Izraelici podczas buntu, gdy byli kuszeni na pustyni.
9 where your fathers tempted me by proving me, and saw my works forty years.
Bóg powiedział bowiem: Wasi przodkowie wystawiali mnie na próbę chociaż na własne oczy widzieli to, czego dokonałem. Dlatego przez czterdzieści lat
10 Wherefore I was offended with that generation, and said, They always err in their heart, but they knew not my ways;
gniewałem się na to pokolenie i powiedziałem sobie: Ci ludzie wciąż błądzą i nie chcą poznać mojej woli.
11 so I swore in my wrath, They shall not enter into my rest.”
Rozgniewałem się i powiedziałem: Nie dotrą na miejsce, w którym przygotowałem im odpoczynek”.
12 Take heed, brethren, lest there be in any one of you an evil heart of unbelief, in departing from the living God.
Przyjaciele, uważajcie więc, aby u kogoś z was nie pojawiła się w sercu niewiara i aby nie odsunął się od żywego Boga.
13 But exhort one another daily, as long as it is called To-day, that none of you may be hardened through the deceitfulness of sin.
Codziennie zachęcajcie jedni drugich, dopóki trwa „dzisiaj”, aby nikt z was nie pozwolił okłamać się grzechowi i nie zaczął sprzeciwiać się Bogu.
14 For we have become partakers of Christ, if we hold fast our first confidence firm to the end.
Mamy bowiem udział we wszystkim, co należy do Chrystusa, jeśli do końca będziemy Mu ufać.
15 When it is said, “To-day, if ye hear his voice, harden not your hearts, as in the provocation,”
Właśnie dlatego powiedziano: „Dziś, jeśli usłyszycie głos Boga, nie stawiajcie Mu oporu, jak Izraelici podczas buntu”.
16 who then, when they had heard, provoked? Was it not all who came out of Egypt by means of Moses?
Kim byli ci, którzy słyszeli głos Boga, a jednak buntowali się? Czy nie byli to ludzie, którzy wcześniej pod wodzą Mojżesza wyszli z Egiptu?
17 And with whom was he offended forty years? Was it not with those who sinned, whose carcasses fell in the wilderness?
Na kogo przez czterdzieści lat gniewał się Bóg? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli i poumierali na pustyni?
18 And to whom did he swear that they should not enter into his rest, except to those who were disobedient?
A jakich ludzi miał na myśli, mówiąc: „Nie dotrą na miejsce, w którym przygotowałem im odpoczynek”, jeśli właśnie nie tych, którzy okazali nieposłuszeństwo?
19 So then we see that they could not enter in because of unbelief.
Widzimy więc, że powodem, dla którego nie dotarli na miejsce, była ich niewiara!
