Acts 8
1 And Saul was consenting to his death. And there arose on that day a great persecution against the church which was at Jerusalem; and all were scattered abroad throughout the regions of Judaea and Samaria, except the apostles.
ตสฺย หตฺยากรณํ เศาโลปิ สมมนฺยตฯ ตสฺมินฺ สมเย ยิรูศาลมฺนครสฺถำ มณฺฑลีํ ปฺรติ มหาตาฑนายำ ชาตายำ เปฺรริตโลกานฺ หิตฺวา สรฺเวฺว'ปเร ยิหูทาโศมิโรณเทศโย รฺนานาสฺถาเน วิกีรฺณา: สนฺโต คตา: ฯ
2 And devout men carried Stephen to his burial, and made great lamentation over him.
อนฺยจฺจ ภกฺตโลกาสฺตํ สฺติผานํ ศฺมศาเน สฺถาปยิตฺวา พหุ วฺยลปนฺฯ
3 But Saul ravaged the church, entering house after house, and dragging both men and women, committed them to prison.
กินฺตุ เศาโล คฺฤเห คฺฤเห ภฺรมิตฺวา สฺตฺริย: ปุรุษำศฺจ ธฺฤตฺวา การายำ พทฺธฺวา มณฺฑลฺยา มโหตฺปาตํ กฺฤตวานฺฯ
4 Now those that had been scattered abroad went through the country preaching the word.
อนฺยจฺจ เย วิกีรฺณา อภวนฺ เต สรฺวฺวตฺร ภฺรมิตฺวา สุสํวาทํ ปฺราจารยนฺฯ
5 And Philip went down to a city of Samaria, and preached to them the Christ.
ตทา ผิลิป: โศมิโรณฺนครํ คตฺวา ขฺรีษฺฏาขฺยานํ ปฺราจารยตฺ;
6 And the multitudes with one accord gave heed to the things spoken by Philip, when they heard and saw the signs which he wrought.
ตโต'ศุจิ-ภฺฤตคฺรสฺตโลเกโภฺย ภูตาศฺจีตฺกฺฤตฺยาคจฺฉนฺ ตถา พหว: ปกฺษาฆาติน: ขญฺชา โลกาศฺจ สฺวสฺถา อภวนฺฯ
7 For from many that had unclean spirits came they out crying with a loud voice; and many that were palsied, and that were lame, were cured.
ตสฺมาตฺ ลากา อีทฺฤศํ ตสฺยาศฺจรฺยฺยํ กรฺมฺม วิโลกฺย นิศมฺย จ สรฺวฺว เอกจิตฺตีภูย เตโนกฺตาขฺยาเน มนำสิ นฺยทธุ: ฯ
8 And there was great joy in that city.
ตสฺมินฺนคเร มหานนฺทศฺจาภวตฺฯ
9 But before their arrival a certain man, named Simon, was in the city, a man practising sorcery, and amazing the people of Samaria, saying that he himself was some great person;
ตต: ปูรฺวฺวํ ตสฺมินฺนคเร ศิโมนฺนามา กศฺจิชฺชโน พหฺวี รฺมายากฺริยา: กฺฤตฺวา สฺวํ กญฺจน มหาปุรุษํ โปฺรจฺย โศมิโรณียานำ โมหํ ชนยามาสฯ
10 to whom they gave heed, from the least to the greatest, saying, This man is the Power of God, which is called Great.
ตสฺมาตฺ ส มานุษ อีศฺวรสฺย มหาศกฺติสฺวรูป อิตฺยุกฺตฺวา พาลวฺฤทฺธวนิตา: สรฺเวฺว ลากาสฺตสฺมินฺ มนำสิ นฺยทธุ: ฯ
11 And to him they gave heed, because they had for a long time been amazed by his sorceries.
ส พหุกาลานฺ มายาวิกฺริยยา สรฺวฺวานฺ อตีว โมหยาญฺจการ, ตสฺมาตฺ เต ตํ เมนิเรฯ
12 But when they believed Philip, publishing the glad tidings concerning the kingdom of God and the name of Jesus Christ, they were baptized, both men and women.
กินฺตฺวีศฺวรสฺย ราชฺยสฺย ยีศุขฺรีษฺฏสฺย นามฺนศฺจาขฺยานปฺรจาริณ: ผิลิปสฺย กถายำ วิศฺวสฺย เตษำ สฺตฺรีปุรุโษภยโลกา มชฺชิตา อภวนฺฯ
13 And Simon himself also believed, and having been baptized he continued with Philip, and was amazed when he beheld the miracles and signs which were wrought.
เศเษ ส ศิโมนปิ สฺวยํ ปฺรไตฺยตฺ ตโต มชฺชิต: สนฺ ผิลิเปน กฺฤตามฺ อาศฺจรฺยฺยกฺริยำ ลกฺษณญฺจ วิโลกฺยาสมฺภวํ มนฺยมานเสฺตน สห สฺถิตวานฺฯ
14 And the apostles at Jerusalem, hearing that Samaria had received the word of God, sent to them Peter and John;
อิตฺถํ โศมิโรณฺเทศียโลกา อีศฺวรสฺย กถามฺ อคฺฤหฺลนฺ อิติ วารฺตฺตำ ยิรูศาลมฺนครสฺถเปฺรริตา: ปฺราปฺย ปิตรํ โยหนญฺจ เตษำ นิกเฏ เปฺรษิตวนฺต: ฯ
15 who, having come down, prayed for them that they might receive the Holy Spirit.
ตตเสฺตา ตตฺ สฺถานมฺ อุปสฺถาย โลกา ยถา ปวิตฺรมฺ อาตฺมานํ ปฺราปฺนุวนฺติ ตทรฺถํ ปฺรารฺถเยตำฯ
16 For it had not yet fallen upon any of them; but they had only been baptized into the name of the Lord Jesus.
ยตเสฺต ปุรา เกวลปฺรภุยีโศ รฺนามฺนา มชฺชิตมาตฺรา อภวนฺ, น ตุ เตษำ มเธฺย กมปิ ปฺรติ ปวิตฺรสฺยาตฺมน อาวิรฺภาโว ชาต: ฯ
17 Then they laid their hands on them, and they received the Holy Spirit.
กินฺตุ เปฺรริตาภฺยำ เตษำ คาเตฺรษุ กเรษฺวรฺปิเตษุ สตฺสุ เต ปวิตฺรมฺ อาตฺมานมฺ ปฺราปฺนุวนฺฯ
18 But Simon, seeing that the Spirit was given through the laying on of the apostles' hands, offered them money,
อิตฺถํ โลกานำ คาเตฺรษุ เปฺรริตโย: กรารฺปเณน ตานฺ ปวิตฺรมฺ อาตฺมานํ ปฺราปฺตานฺ ทฺฤษฺฏฺวา ส ศิโมนฺ ตโย: สมีเป มุทฺรา อานีย กถิตวานฺ;
19 saying, Give me also this power, that on whomever I lay my hands, he may receive the Holy Spirit.
อหํ ยสฺย คาเตฺร หสฺตมฺ อรฺปยิษฺยามิ ตสฺยาปิ ยเถตฺถํ ปวิตฺราตฺมปฺราปฺติ รฺภวติ ตาทฺฤศีํ ศกฺตึ มหฺยํ ทตฺตํฯ
20 But Peter said to him, Thy money perish with thee! because thou didst think to obtain the gift of God with money.
กินฺตุ ปิตรสฺตํ ปฺรตฺยวทตฺ ตว มุทฺราสฺตฺวยา วินศฺยนฺตุ ยต อีศฺวรสฺย ทานํ มุทฺราภิ: กฺรียเต ตฺวมิตฺถํ พุทฺธวานฺ;
21 Thou hast neither part nor lot in this matter; for thy heart is not right in the sight of God.
อีศฺวราย ตาวนฺต: กรณํ สรลํ นหิ, ตสฺมาทฺ อตฺร ตวำโศ'ธิการศฺจ โกปิ นาสฺติฯ
22 Repent therefore of this thy wickedness, and pray the Lord, if haply the thought of thy heart may be forgiven thee.
อต เอตตฺปาปเหโต: เขทานฺวิต: สนฺ เกนาปิ ปฺรกาเรณ ตว มนส เอตสฺยา: กุกลฺปนายา: กฺษมา ภวติ, เอตทรฺถมฺ อีศฺวเร ปฺรารฺถนำ กุรุ;
23 For I perceive that thou art in the gall of bitterness, and in the bond of iniquity.
ยตสฺตฺวํ ติกฺตปิตฺเต ปาปสฺย พนฺธเน จ ยทสิ ตนฺมยา พุทฺธมฺฯ
24 And Simon answering said, Pray ye to the Lord for me, that none of the things which ye have spoken may come upon me.
ตทา ศิโมนฺ อกถยตฺ ตรฺหิ ยุวาภฺยามุทิตา กถา มยิ ยถา น ผลติ ตทรฺถํ ยุวำ มนฺนิมิตฺตํ ปฺรเภา ปฺรารฺถนำ กุรุตํฯ
25 They then, when they had testified and spoken the word of the Lord, were returning to Jerusalem, and publishing the glad tidings in many villages of the Samaritans.
อเนน ปฺรกาเรณ เตา สากฺษฺยํ ทตฺตฺวา ปฺรโภ: กถำ ปฺรจารยนฺเตา โศมิโรณียานามฺ อเนกคฺราเมษุ สุสํวาทญฺจ ปฺรจารยนฺเตา ยิรูศาลมฺนครํ ปราวฺฤตฺย คเตาฯ
26 But an angel of the Lord spoke to Philip, saying, Arise, and go towards the south, to the way that goeth down from Jerusalem to Gaza. This is a desert way.
ตต: ปรมฺ อีศฺวรสฺย ทูต: ผิลิปมฺ อิตฺยาทิศตฺ, ตฺวมุตฺถาย ทกฺษิณสฺยำ ทิศิ โย มารฺโค ปฺรานฺตรสฺย มเธฺยน ยิรูศาลโม 'สานครํ ยาติ ตํ มารฺคํ คจฺฉฯ
27 And he arose and went; and lo! a man of Ethiopia, a eunuch, a high officer of Candace queen of the Ethiopians, who had the charge of all her treasure, and had come to Jerusalem to worship,
ตต: ส อุตฺถาย คตวานฺ; ตทา กนฺทากีนามฺน: กูโศฺลกานำ ราชฺญฺยา: สรฺวฺวสมฺปตฺเตรธีศ: กูศเทศีย เอก: ษณฺโฑ ภชนารฺถํ ยิรูศาลมฺนครมฺ อาคตฺย
28 was returning and sitting in his chariot; and he was reading the prophet Isaiah.
ปุนรปิ รถมารุหฺย ยิศยิยนามฺโน ภวิษฺยทฺวาทิโน คฺรนฺถํ ปฐนฺ ปฺรตฺยาคจฺฉติฯ
29 And the Spirit said to Philip, Go near and join thyself to this chariot.
เอตสฺมินฺ สมเย อาตฺมา ผิลิปมฺ อวทตฺ, ตฺวมฺ รถสฺย สมีปํ คตฺวา เตน สารฺทฺธํ มิลฯ
30 And Philip ran up, and heard him reading Isaiah the prophet, and said, Well, but dost thou understand what thou art reading?
ตสฺมาตฺ ส ธาวนฺ ตสฺย สนฺนิธาวุปสฺถาย เตน ปฐฺยมานํ ยิศยิยถวิษฺยทฺวาทิโน วากฺยํ ศฺรุตฺวา ปฺฤษฺฏวานฺ ยตฺ ปฐสิ ตตฺ กึ พุธฺยเส?
31 And he said, How can I, unless some one shall guide me? And he invited Philip to come up and sit with him.
ตต: ส กถิตวานฺ เกนจินฺน โพธิโตหํ กถํ พุเธฺยย? ตต: ส ผิลิปํ รถมาโรฒุํ เสฺวน สารฺทฺธมฺ อุปเวษฺฏุญฺจ นฺยเวทยตฺฯ
32 And the passage of the scripture which he was reading was this: “He was led as a sheep to the slaughter; and like a lamb dumb before his shearer, so he openeth not his mouth.
ส ศาสฺตฺรเสฺยตทฺวากฺยํ ปฐิตวานฺ ยถา, สมานียต ฆาตาย ส ยถา เมษศาวก: ฯ โลมจฺเฉทกสากฺษาจฺจ เมษศฺจ นีรโว ยถาฯ อาพธฺย วทนํ สฺวียํ ตถา ส สมติษฺฐตฯ
33 In his humiliation judgment was refused him; and who shall describe his generation? for his life is taken away from the earth.”
อนฺยาเยน วิจาเรณ ส อุจฺฉินฺโน 'ภวตฺ ตทาฯ ตตฺกาลีนมนุษฺยานฺ โก ชโน วรฺณยิตุํ กฺษม: ฯ ยโต ชีวนฺนฺฤณำ เทศาตฺ ส อุจฺฉินฺโน 'ภวตฺ ธฺรุวํฯ
34 And the eunuch answering said, I pray thee, of whom doth the prophet say this? Of himself, or of some other man?
อนนฺตรํ ส ผิลิปมฺ อวทตฺ นิเวทยามิ, ภวิษฺยทฺวาที ยามิมำ กถำ กถยามาส ส กึ สฺวสฺมินฺ วา กสฺมึศฺจิทฺ อนฺยสฺมินฺ?
35 And Philip opened his mouth, and beginning with this scripture declared to him the glad tidings concerning Jesus.
ตต: ผิลิปสฺตตฺปฺรกรณมฺ อารภฺย ยีโศรุปาขฺยานํ ตสฺยาเคฺร ปฺราเสฺตาตฺฯ
36 And as they went along the road, they came to a certain water; and the eunuch saith, See, here is water; what is there to hinder my being baptized?
อิตฺถํ มารฺเคณ คจฺฉนฺเตา ชลาศยสฺย สมีป อุปสฺถิเตา; ตทา กฺลีโพ'วาทีตฺ ปศฺยาตฺร สฺถาเน ชลมาเสฺต มม มชฺชเน กา พาธา?
ตต: ผิลิป อุตฺตรํ วฺยาหรตฺ สฺวานฺต: กรเณน สากํ ยทิ ปฺรเตฺยษิ ตรฺหิ พาธา นาสฺติฯ ตต: ส กถิตวานฺ ยีศุขฺรีษฺฏ อีศฺวรสฺย ปุตฺร อิตฺยหํ ปฺรเตฺยมิฯ
38 And he commanded that the chariot should stop; and they both went down into the water, both Philip and the eunuch; and he baptized him.
ตทา รถํ สฺถคิตํ กรฺตฺตุมฺ อาทิษฺเฏ ผิลิปกฺลีเพา เทฺวา ชลมฺ อวารุหตำ; ตทา ผิลิปสฺตมฺ มชฺชยามาสฯ
39 But when they had come up out of the water, the Spirit of the Lord caught away Philip; and the eunuch saw him no more, for he went on his way rejoicing.
ตตฺปศฺจาตฺ ชลมธฺยาทฺ อุตฺถิตโย: สโต: ปรเมศฺวรสฺยาตฺมา ผิลิปํ หฺฤตฺวา นีตวานฺ, ตสฺมาตฺ กฺลีพ: ปุนสฺตํ น ทฺฤษฺฏวานฺ ตถาปิ หฺฤษฺฏจิตฺต: สนฺ สฺวมารฺเคณ คตวานฺฯ
40 But Philip was found at Azotus; and passing through, he published the glad tidings in all the cities, till he came to Caesarea.
ผิลิปศฺจาโสฺททฺนครมฺ อุปสฺถาย ตสฺมาตฺ ไกสริยานคร อุปสฺถิติกาลปรฺยฺยนตํ สรฺวฺวสฺมินฺนคเร สุสํวาทํ ปฺรจารยนฺ คตวานฺฯ
