Acts 4
1 And while they were speaking to the people, the priests and the captain of the temple and the Sadducees came upon them,
ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਪਿਤਰਯੋਹਨੌ ਲੋਕਾਨ੍ ਉਪਦਿਸ਼ਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਯਾਜਕਾ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਸੇਨਾਪਤਯਃ ਸਿਦੂਕੀਗਣਸ਼੍ਚ
2 being indignant that they taught the people, and proclaimed in Jesus the resurrection from the dead.
ਤਯੋਰ੍ ਉਪਦੇਸ਼ਕਰਣੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯੋੱਥਾਨਮ੍ ਉਪਲਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਮ੍ ਉੱਥਾਨਪ੍ਰਸ੍ਤਾਵੇ ਚ ਵ੍ਯਗ੍ਰਾਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਾਵੁਪਾਗਮਨ੍|
3 And they laid hands upon them, and put them in prison until the next day; for it was now evening.
ਤੌ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਦਿਨਾਵਸਾਨਕਾਰਣਾਤ੍ ਪਰਦਿਨਪਰ੍ੱਯਨਨ੍ਤੰ ਰੁੱਧ੍ਵਾ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|
4 Many however of those who heard the word believed; and the number of the men became five thousand.
ਤਥਾਪਿ ਯੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਯੋਰੁਪਦੇਸ਼ਮ੍ ਅਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਪਞ੍ਚਸਹਸ੍ਰਾਣਿ ਜਨਾ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
5 And it came to pass on the next day, that their rulers and elders and scribes,
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਅਧਿਪਤਯਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਹਾਨਨਨਾਮਾ ਮਹਾਯਾਜਕਃ
6 and Annas the high-priest, and Caiaphas, and John, and Alexander, and as many as were of the kindred of the high-priest, were gathered together at Jerusalem.
ਕਿਯਫਾ ਯੋਹਨ੍ ਸਿਕਨ੍ਦਰ ਇਤ੍ਯਾਦਯੋ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਤਯਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੇ ਮਿਲਿਤਾਃ|
7 And when they had set them in the midst, they asked, By what power, or by what name, did ye do this?
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤੌ ਮਧ੍ਯੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਯੁਵਾਂ ਕਯਾ ਸ਼ਕ੍ਤਯਾ ਵਾ ਕੇਨ ਨਾਮ੍ਨਾ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਕੁਰੁਥਃ?
8 Then Peter, filled with the Holy Spirit, said to them, Rulers of the people, and elders of Israel!
ਤਦਾ ਪਿਤਰਃ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ ਸਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍, ਹੇ ਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਅਧਿਪਤਿਗਣ ਹੇ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਪ੍ਰਾਚੀਨਾਃ,
9 If we are this day examined in respect to a good deed done to a cripple, by what means he hath been restored,
ਏਤਸ੍ਯ ਦੁਰ੍ੱਬਲਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯ ਹਿਤੰ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਾਕ੍ਰਿਯਤ, ਅਰ੍ਥਾਤ੍, ਸ ਯੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਸ੍ਵਸ੍ਥੋਭਵਤ੍ ਤੱਚੇਦ੍ ਅਦ੍ਯਾਵਾਂ ਪ੍ਰੁʼੱਛਥ,
10 be it known to you all, and to all the people of Israel, that by the name of Jesus Christ the Nazarene, whom ye crucified, whom God raised from the dead, —by him doth this man stand here before you sound.
ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਤ ਨਾਸਰਤੀਯੋ ਯੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਵਿਧ੍ਯਤ ਯਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਪਿਤਃ, ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਜਨੋਯੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥਃ ਸਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਮੁਖੇ ਪ੍ਰੋੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
11 This is the stone which was set at nought by you the builders, which is become a cornerstone.
ਨਿਚੇਤ੍ਰੁʼਭਿ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਯੰ ਯਃ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰੋ(ਅ)ਵਜ੍ਞਾਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਸ ਪ੍ਰਧਾਨਕੋਣਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
12 And there is salvation in no other; for there is not another name under heaven, that hath been given among men, by which we must be saved.
ਤਦ੍ਭਿੰਨਾਦਪਰਾਤ੍ ਕਸ੍ਮਾਦਪਿ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਯੇਨ ਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯੇਤ ਭੂਮਣ੍ਡਲਸ੍ਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਿਮਪਿ ਨਾਮ ਨਾਸ੍ਤਿ|
13 And when they beheld the boldness of Peter and John, and perceived that they were unlearned and common men, they wondered; and they recognized them as having been with Jesus.
ਤਦਾ ਪਿਤਰਯੋਹਨੋਰੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਮ੍ ਅਕ੍ਸ਼਼ੇਭਤਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਾਵਵਿਦ੍ਵਾਂਸੌ ਨੀਚਲੋਕਾਵਿਤਿ ਬੁੱਧ੍ਵਾ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਮ੍ ਅਮਨ੍ਯਨ੍ਤ ਤੌ ਚ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਙ੍ਗਿਨੌ ਜਾਤਾਵਿਤਿ ਜ੍ਞਾਤੁਮ੍ ਅਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍|
14 And seeing the man that had been cured standing with them, they could say nothing in reply.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥਮਾਨੁਸ਼਼ੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤੇ ਕਾਮਪ੍ਯਪਰਾਮ੍ ਆਪੱਤਿੰ ਕਰ੍ੱਤੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੁਨ੍|
15 But when they had commanded them to go aside out of the council, they conferred among themselves,
ਤਦਾ ਤੇ ਸਭਾਤਃ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰੰ ਗਨ੍ਤੁੰ ਤਾਨ੍ ਆਜ੍ਞਾਪ੍ਯ ਸ੍ਵਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਇਤਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਮਕੁਰ੍ੱਵਨ੍
16 saying, What shall we do to these men? for that indeed a remarkable sign hath been wrought by them is manifest to all that dwell in Jerusalem; and we cannot deny it.
ਤੌ ਮਾਨਵੌ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ? ਤਾਵੇਕੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤੌ ਤਦ੍ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਿਵਾਸਿਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਤ ਤੱਚ ਵਯਮਪਹ੍ਨੋਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਃ|
17 But that it spread no further among the people, let us strictly forbid them with threats to speak any longer in this name to any one.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯਮ੍ ਏਤਦ੍ ਯਥਾ ਨ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਤੌ ਭਯੰ ਪ੍ਰਦਰ੍ਸ਼੍ਯ ਤੇਨ ਨਾਮ੍ਨਾ ਕਮਪਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੰ ਨੋਪਦਿਸ਼ਤਮ੍ ਇਤਿ ਦ੍ਰੁʼਢੰ ਨਿਸ਼਼ੇਧਾਮਃ|
18 And they called them, and commanded them not to speak at all, nor teach, in the name of Jesus.
ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਵਾਹੂਯ ਏਤਦਾਜ੍ਞਾਪਯਨ੍ ਇਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾ ਕਦਾਪਿ ਕਾਮਪਿ ਕਥਾਂ ਮਾ ਕਥਯਤੰ ਕਿਮਪਿ ਨੋਪਦਿਸ਼ਞ੍ਚ|
19 But Peter and John answered and said to them, Whether it is right in the sight of God to hearken to you rather than to God, judge ye.
ਤਤਃ ਪਿਤਰਯੋਹਨੌ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਹਣੰ ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਗ੍ਰਹਣਮ੍ ਏਤਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੋਚਰੇ ਕਿੰ ਵਿਹਿਤੰ? ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਯ ਵਿਵੇਚਨਾਂ ਕੁਰੁਤ|
20 For we cannot but speak the things which we saw and heard.
ਵਯੰ ਯਦ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਾਮ ਯਦਸ਼੍ਰੁʼਣੁਮ ਚ ਤੰਨ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਏਤਤ੍ ਕਦਾਪਿ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
21 So, having further threatened them, they let them go, finding no way to punish them, on account of the people; because all were glorifying God for that which had been done.
ਯਦਘਟਤ ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਅਨ੍ਵਵਦਨ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਲੋਕਭਯਾਤ੍ ਤੌ ਦਣ੍ਡਯਿਤੁੰ ਕਮਪ੍ਯੁਪਾਯੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੇ ਪੁਨਰਪਿ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾ ਤਾਵਤ੍ਯਜਨ੍|
22 For the man was above forty years old, on whom this sign of the healing had been wrought.
ਯਸ੍ਯ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯੈਤਤ੍ ਸ੍ਵਾਸ੍ਥ੍ਯਕਰਣਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮਾਕ੍ਰਿਯਤ ਤਸ੍ਯ ਵਯਸ਼੍ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦ੍ਵਤ੍ਸਰਾ ਵ੍ਯਤੀਤਾਃ|
23 And being released they went to their own company, and reported all that the chief priests and elders had said to them.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੌ ਵਿਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਸਨ੍ਤੌ ਸ੍ਵਸਙ੍ਗਿਨਾਂ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕੈਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕੈਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਕਥਾ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਨ੍ਤੌ|
24 And on hearing it, they lifted up their voice to God with one accord, and said, Lord, thou art he that made heaven and earth and sea, and all things that are in them;
ਤੱਛ੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵ ਏਕਚਿੱਤੀਭੂਯ ਈਸ਼੍ਵਰਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰੋੱਚੈਰੇਤਤ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਗਗਣਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਪਯੋਧੀਨਾਂ ਤੇਸ਼਼ੁ ਚ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਰਸ਼਼੍ਟੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤ੍ਵੰ|
25 who by the mouth of thy servant David said, “Why did the heathen rage, and the peoples meditate vain things?
ਤ੍ਵੰ ਨਿਜਸੇਵਕੇਨ ਦਾਯੂਦਾ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦਮ੍ ਉਵਚਿਥ, ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਃ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਕਲਹੰ ਕੁਤਃ| ਲੋਕਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਕਿਮਰ੍ਥੰ ਵਾ ਚਿਨ੍ਤਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲਾਂ|
26 The kings of the earth came up, and the rulers assembled together, against the Lord, and against his Anointed.”
ਪਰਮੇਸ਼ਸ੍ਯ ਤੇਨੈਵਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਚ| ਵਿਰੁੱਧਮਭਿਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਪਤਯਃ ਕੁਤਃ||
27 For in truth against thy holy servant Jesus, whom thou didst anoint, did both Herod and Pontius Pilate, with the gentiles, and the peoples of Israel, assemble in this city,
ਫਲਤਸ੍ਤਵ ਹਸ੍ਤੇਨ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਯਾ ਚ ਪੂਰ੍ੱਵ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤੰ ਤਦ੍ ਯਥਾ ਸਿੱਧੰ ਭਵਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਤ੍ਵੰ ਯਮ੍ ਅਥਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਸ ਏਵ ਪਵਿਤ੍ਰੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਹੇਰੋਦ੍ ਪਨ੍ਤੀਯਪੀਲਾਤੋ
28 to do whatever thy hand and thy will before determined to be done.
(ਅ)ਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵ ਏਤੇ ਸਭਾਯਾਮ੍ ਅਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍|
29 And now, Lord, look upon their threatenings, and grant to thy servants that with all boldness they may speak thy word,
ਹੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਅਧੁਨਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਤਰ੍ਜਨੰ ਗਰ੍ਜਨਞ੍ਚ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁ;
30 while thou stretchest forth thy hand to heal, and signs and wonders are wrought through the name of thy holy servant Jesus.
ਤਥਾ ਸ੍ਵਾਸ੍ਥ੍ਯਕਰਣਕਰ੍ੰਮਣਾ ਤਵ ਬਾਹੁਬਲਪ੍ਰਕਾਸ਼ਪੂਰ੍ੱਵਕੰ ਤਵ ਸੇਵਕਾਨ੍ ਨਿਰ੍ਭਯੇਨ ਤਵ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਤਵ ਪਵਿਤ੍ਰਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਾਣ੍ਯਸਮ੍ਭਵਾਨਿ ਚ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚਾਜ੍ਞਾਪਯ|
31 And when they had prayed, the place was shaken where they were assembled; and they were all filled with the Holy Spirit, and they spoke the word of God with boldness.
ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯਾ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤੇ ਸਭਾਯਾਮ੍ ਆਸਨ੍ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਾਕਮ੍ਪਤ; ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਮ੍ ਅਕ੍ਸ਼਼ੋਭੇਣ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਨ੍|
32 And the multitude of those who believed were of one heart, and of one soul; and not one of them said that aught of the things which he possessed was his own; but they had all things common.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਕਾਰਿਲੋਕਸਮੂਹਾ ਏਕਮਨਸ ਏਕਚਿੱਤੀਭੂਯ ਸ੍ਥਿਤਾਃ| ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੇਪਿ ਨਿਜਸਮ੍ਪੱਤਿੰ ਸ੍ਵੀਯਾਂ ਨਾਜਾਨਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਸਮ੍ਪੱਤ੍ਯਃ ਸਾਧਾਰਣ੍ਯੇਨ ਸ੍ਥਿਤਾਃ|
33 And with great power did the apostles give their testimony to the resurrection of the Lord Jesus; and great grace was upon them all.
ਅਨ੍ਯੱਚ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ ਮਹਾਸ਼ਕ੍ਤਿਪ੍ਰਕਾਸ਼ਪੂਰ੍ੱਵਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੋਰੁੱਥਾਨੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਦਦੁਃ, ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਮਹਾਨੁਗ੍ਰਹੋ(ਅ)ਭਵੱਚ|
34 For there was no one among them that was in want; for as many as were possessors of lands or houses sold them, and brought the prices of the things that were sold,
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਨ੍ਯੂਨਤਾ ਨਾਭਵਦ੍ ਯਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹਭੂਮ੍ਯਾਦ੍ਯਾ ਯਾਃ ਸਮ੍ਪੱਤਯ ਆਸਨ੍ ਤਾ ਵਿਕ੍ਰੀਯ
35 and laid them at the feet of the apostles; and distribution was made to every one, according as he had need.
ਤਨ੍ਮੂਲ੍ਯਮਾਨੀਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਚਰਣੇਸ਼਼ੁ ਤੈਃ ਸ੍ਥਾਪਿਤੰ; ਤਤਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਕਸ਼ਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨਾਨੁਸਾਰੇਣ ਦੱਤਮਭਵਤ੍|
36 And Joseph, who by the apostles was surnamed Barnabas, (which is, when interpreted, Son of consolation, ) a Levite, born in Cyprus,
ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤਃ ਕੁਪ੍ਰੋਪਦ੍ਵੀਪੀਯੋ ਯੋਸਿਨਾਮਕੋ ਲੇਵਿਵੰਸ਼ਜਾਤ ਏਕੋ ਜਨੋ ਭੂਮ੍ਯਧਿਕਾਰੀ, ਯੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਦਾਯਕ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸਮਾਹੂਯਨ੍,
37 having land, sold it, and brought the money, and laid it at the feet of the apostles.
ਸ ਜਨੋ ਨਿਜਭੂਮਿੰ ਵਿਕ੍ਰੀਯ ਤਨ੍ਮੂਲ੍ਯਮਾਨੀਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਚਰਣੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍|
