Acts 4
1 And while they were speaking to the people, the priests and the captain of the temple and the Sadducees came upon them,
Кала Пётро тай Иоанно дэдумане манушэндэ, лэндэ поджиле рашая, халавдэнгоро пхурэдэр дэ храмо и саддукея,
2 being indignant that they taught the people, and proclaimed in Jesus the resurrection from the dead.
савэ сле фартэ холярдэ кодэлэґа, со вонэ сиклярэн манушэн и розпхэнэн, со кацик дэ Исусо исин отджювдинимо мулэндар.
3 And they laid hands upon them, and put them in prison until the next day; for it was now evening.
Вонэ захутилдэ Петро тай Иоанно, и, кади сар сля бельвель, бэшардэ лэн ды дэнзор дэ барунэ.
4 Many however of those who heard the word believed; and the number of the men became five thousand.
Бут мануша, савэ шундэ лав, патине, и кодэлэн, савэ патянас, ачиля паша панч пхангля.
5 And it came to pass on the next day, that their rulers and elders and scribes,
Пэ авэр диво барэ рая, пхурэдэра и сиклимаря пав Упхэнима стидэнепэ їтханэ дэ Ерусалимо.
6 and Annas the high-priest, and Caiaphas, and John, and Alexander, and as many as were of the kindred of the high-priest, were gathered together at Jerusalem.
Котэ сле англуно рашай Аннас, Каиафа, Иоанно, Александро и всавэрэ мануша англунэ рашаехкэрэ родостар.
7 And when they had set them in the midst, they asked, By what power, or by what name, did ye do this?
Вонэ тховдэ Петро тай Иоанно помашкар и ачиле лэндар тэ пхуче: — Савя зораґа и савэ лавэґа тумэ када тердэ?
8 Then Peter, filled with the Holy Spirit, said to them, Rulers of the people, and elders of Israel!
Тунчи Пётро, саво пхэрдиля Свэнтонэ Фаноґа, пхэнда лэнди: — Рая манушэнгэрэ и пхурэдэра!
9 If we are this day examined in respect to a good deed done to a cripple, by what means he hath been restored,
Кала тумэ авдивэ пхучен амэндар пала лачимо, саво амэ тердэ кадэлэ лангэсти, и сар амэ лэ высастярдэ,
10 be it known to you all, and to all the people of Israel, that by the name of Jesus Christ the Nazarene, whom ye crucified, whom God raised from the dead, —by him doth this man stand here before you sound.
тунчи джянэн тумэ и всавэрэ мануша Израилёхкэрэ: кадэва мануш екхатар ачел англа тумэн высастярдо важ лав Исусо Христосо Назаретостар, Савэ тумэ ваздэне пэ трушул и Савэ Дэвэл отджювдярда мулэндар!
11 This is the stone which was set at nought by you the builders, which is become a cornerstone.
Исусо исин кодэва Бар, Саво сля отчуто тумэнцар, ко ваздэн цэра, и Саво ачиля шэрутнэ барэґа.
12 And there is salvation in no other; for there is not another name under heaven, that hath been given among men, by which we must be saved.
Нико авэр на дэла фирисаримо, колэсти со на дэно манушэнди нисаво авэр лав тала болыбэн, савэґа трэбуни амэнди тэ фирисарэпэ.
13 And when they beheld the boldness of Peter and John, and perceived that they were unlearned and common men, they wondered; and they recognized them as having been with Jesus.
Всавэрэ дыкхле, со дэ Петро тай Иоанно нэнай дар, а душолас, со вонэ сле наирвалэ и набарэ мануша. Кала ж полиле, со вонэ сле Исусоґа, тунчи дэнепэ дыво.
14 And seeing the man that had been cured standing with them, they could say nothing in reply.
Дыкхэнас паша лэн и высастярдэ манушэ, колэсти никастэ на сля зор сось лэнди тэ пхэнэ.
15 But when they had commanded them to go aside out of the council, they conferred among themselves,
Тунчи вонэ прыпхэндэ лэнди тэ ачявэ Синедрионо и ачиле тэ дэдумэ машкар пэстэ.
16 saying, What shall we do to these men? for that indeed a remarkable sign hath been wrought by them is manifest to all that dwell in Jerusalem; and we cannot deny it.
— Со амэнди тэ терэ кадэла манушэнца? — пхэнэнас вонэ. — Всавэрэ, ко джювэн дэ Ерусалимо, джянэн, со вонэ тердэ баро дыво, и амэ колэстар на отрисарахпэ.
17 But that it spread no further among the people, let us strictly forbid them with threats to speak any longer in this name to any one.
Соб када тэ на розджялпэ инте буґлэдэр помашкар мануша, прыдараваґа лэн, соб вонэ никасти тэ на пхэнэн пала кадэва лав.
18 And they called them, and commanded them not to speak at all, nor teach, in the name of Jesus.
Вонэ акхардэ апостолонэн тай прыпхэндэ лэнди тэ на дэдумэн и тэ на сиклярэн важ Исусохкэрэ лавэ.
19 But Peter and John answered and said to them, Whether it is right in the sight of God to hearken to you rather than to God, judge ye.
Нэ Пётро тай Иоанно пхэндэ лэнди: — Акэ, пхэнэн еджинэ, чи мишто англа Дэвэл тэ кандэ будэр тумэн, а на Дэвлэ?
20 For we cannot but speak the things which we saw and heard.
Нэнай амэндэ зор тэ аче мулком пала кода, со амэ дыкхле тай шундэ.
21 So, having further threatened them, they let them go, finding no way to punish them, on account of the people; because all were glorifying God for that which had been done.
Кодэла, ко вджянас дэ лэнгоро Синедрионо, инте екхвар прыдаравдэ лэн тай отмукле. Вонэ на аракхле дэ лэн нисави дош, а всавэрэ мануша ашарэнас Дэвлэ пала кода, со тердапэ.
22 For the man was above forty years old, on whom this sign of the healing had been wrought.
Важ кода со манушэсти, савэґа тердапэ кадэва састяримахкоро дыво, сля будэр саранда бэрш.
23 And being released they went to their own company, and reported all that the chief priests and elders had said to them.
Кала отмукле Петро тай Иоанно, вонэ рисиле пэхкэрэндэ тай розпхэндэ пала вса, со дэдумане англунэ рашая и пхурэдэра.
24 And on hearing it, they lifted up their voice to God with one accord, and said, Lord, thou art he that made heaven and earth and sea, and all things that are in them;
Кала патякунэ мануша шундэ пала када, вонэ всавэрэ їтханэ ваздэне ґласо Дэвлэстэ тай пхэндэ: — Дэвла Баро! Ту стердан болыбэн, пхув, море и вса, со дэ лэн исин.
25 who by the mouth of thy servant David said, “Why did the heathen rage, and the peoples meditate vain things?
Ту пхэндан Свэнтонэ Фаноґа вуштэндар амарэ дадэ и Тирэ копыле Давидо: «Сости ваздэнпэ тай мижон люмлякэрэ родуля, и мануша камэн сось тэ терэ, нэ вса лэндэ выджяла ївья?
26 The kings of the earth came up, and the rulers assembled together, against the Lord, and against his Anointed.”
Ваздэнепэ пхувякэрэ тхагаря, и пхурэдэра стидэнепэ їтханэ, соб тэ выджя пэ Рае Дэвлэ и пэ Христо Лэхкэрэ».
27 For in truth against thy holy servant Jesus, whom thou didst anoint, did both Herod and Pontius Pilate, with the gentiles, and the peoples of Israel, assemble in this city,
Чячюнэ, стидэнепэ дэ кадэва форо Иродо тай Понтии Пилато наиудеенца и Израилёхкэрэ манушэнца пэ Тиро Свэнто Копыли Исусо, Савэ Ту помакхлян.
28 to do whatever thy hand and thy will before determined to be done.
Вонэ тердэ кода, со Ту тховдан Тиря зораґа и пав Тири воля.
29 And now, Lord, look upon their threatenings, and grant to thy servants that with all boldness they may speak thy word,
И екхатар, Рае, подыкх, сар вонэ даравэн амэн, и дэ Тирэ копыленди бидаракоро тэ розпхэнэ Тиро лав.
30 while thou stretchest forth thy hand to heal, and signs and wonders are wrought through the name of thy holy servant Jesus.
Процырдэ васт Тиро и састяр насвалэн, сикав допхэнимо и барэ дывуря важ лав Тирэ Свэнтонэ Копыле Исусо!
31 And when they had prayed, the place was shaken where they were assembled; and they were all filled with the Holy Spirit, and they spoke the word of God with boldness.
Кала вонэ поманглепэ, тхан, тев вонэ сле, затинисиля. Вонэ всавэрэ пхэрдиле Свэнтонэ Фаноґа тай бидаракоро пхэнэнас Дэвлэхкоро лав.
32 And the multitude of those who believed were of one heart, and of one soul; and not one of them said that aught of the things which he possessed was his own; but they had all things common.
Бутэ манушэндэ, савэ патине, сле екх їло и води. Нико на бинэлас, со лэхкоро хулаимо исин кици важ лэ, нэ вса лэндэ сля екх.
33 And with great power did the apostles give their testimony to the resurrection of the Lord Jesus; and great grace was upon them all.
Апостолуря баря зораґа пхэнэнас пала отджюндивимо Раехкоро Исусохкоро, и Дэвэл дэлас Пэхкоро бахталимо лэнди всавэрэнди.
34 For there was no one among them that was in want; for as many as were possessors of lands or houses sold them, and brought the prices of the things that were sold,
Помашкар лэн на сля ниекх мануш, саво авэлас бы чёроро. Колэсти со кодэла, кастэ сля пхув тай цэра, битинэнас лэн, анэнас всавэрэ ловэ
35 and laid them at the feet of the apostles; and distribution was made to every one, according as he had need.
тай стховэнас паша пурэн апостолонэндэ. Кадэла ловэ роздэнаспэ кожнонэ манушэсти, пэ со лэсти трэбуни.
36 And Joseph, who by the apostles was surnamed Barnabas, (which is, when interpreted, Son of consolation, ) a Levite, born in Cyprus,
Акэ, Иосифо, савэ апостолуря акхарэнас Варнава (пав аврэ «чяво подрицаримахкоро»), левито Кипростар,
37 having land, sold it, and brought the money, and laid it at the feet of the apostles.
савэстэ сля пхув, битинда пэхкири маля, анда ловэ и тховда паша пурэн апостолонэндэ.
