Acts 19
1 And it came to pass, while Apollos was at Corinth, that Paul, having passed through the upper districts, came to Ephesus. And finding certain disciples,
Дэ кодыя вряма, кала Аполлосо сля дэ Коринфо, Павло проджиля пав плаехкэрэ тхана тай авиля дэ Эфесо. Котэ вов дыкхляпэ койсавэ сиклярнэнца.
2 he said to them, Did ye receive the Holy Spirit when ye believed? And they said to him, No, we did not even hear whether there is a Holy Spirit.
— Прылиле тумэ Свэнто Фано, кала патине? — пхучля вов. — Амэ и на шундэ пала кода, со исин Свэнто Фано, — пхэндэ кодэла.
3 And he said, Into what then were ye baptized? And they said, Into John's baptism.
Тунчи Павло пхучля: — Сар жэ тумэ сле болдэ? — Кади, сар сиклярда Иоанно, — пхэндэ вонэ.
4 Then said Paul, John indeed baptized with the baptism of repentance, saying to the people, that they should believe on him that was coming after him; that is, on Jesus.
Павло пхэнда: — Иоанно болдэлас, кала мануш прыджянэлас пэхкоро бэзимо. Вов прыакхарэлас манушэн тэ патя дэ Кодэлэ, Касти трэбуни тэ авэ пала лэ, дэ Исусо.
5 And when they heard this, they were baptized into the name of the Lord Jesus.
Кала вонэ ушундэ пала када, тунчи болдэнепэ важ Рае Исусохкоро Лав.
6 And when Paul bad laid his hands on them, the Holy Spirit came upon them, and they spoke with tongues, and prophesied.
И кала Павло тховда пэ лэн васта, пэ лэндэ сджиля Свэнто Фано. Тунчи вонэ ачиле тэ дэдумэ авэр чибэнца и тэ пхэнэ Дэвлэстар.
7 And the men were about twelve in all.
Всавэрэн лэн сля паша дэшудуй манушэн.
8 And he went into the synagogue, and spoke boldly for three months, discoursing and persuading concerning the kingdom of God.
Павло трин чёна бидаракоро пхэнэлас дэ синагога. Вов дэдуманя манушэнца пала Дэвлэхкоро Тхагаримо тай допхэнэлас лэнди.
9 But when some were hardened, and believed not, but spoke evil of the way [[of the Lord]] before the multitude, he departed from them, and separated the disciples, discoursing daily in the school of Tyrannus.
Нэ койсавэ лэндар мижонас и отпхэнэнаспэ тэ патя, тай дэдумэнас англа всавэрэн, со Дром Раехкоро на исин чячюно. Тунчи Павло ачявда лэн. Вов вытидэня сиклярнэн и кожно диво дэдуманя лэнца дэ Тираннохкири школа.
10 And this continued for two years, so that all who dwelt in Asia heard the word of the Lord, both Jews and Greeks.
Кади процырдэняпэ дуй бэрша, и всавэрэ иудея тай грекуря, савэ джювдэ дэ Цыкни Азия, шундэ Раехкоро Лав.
11 And God wrought special miracles by the hands of Paul;
Дэвэл терэлас Павлохкэрэ вастэнца фартэ барэ дывуря.
12 so that even handkerchiefs, or aprons, were carried from his body to the sick, and the diseases departed from them, and the evil spirits went out.
Насвалэ лэнаспэ кхоснэндэ тай кущикэндэ, савэн майанглал лэласпэ Павло, тай высастёнас всавэрэ дукхэндар, тай мижэ фануря выджянас лэндар.
13 Then some of the wandering Jewish exorcists undertook to name over those who had evil spirits the name of the Lord Jesus, saying, I adjure you by that Jesus whom Paul preacheth.
Койсавэ иудеенгэрэ джянимаря, савэ пхирэнас пав дромэн, кала вытрадэнас мижо фано манушэндар, прыакхарэнас Лав Рае Исусохкоро. Вонэ пхэнэнас: — Прыпхэнав тумэнди важ Исусо, пала Савэ розпхэнэл Павло.
14 And there were seven sons of Scevas, a Jewish chief priest, who did this.
Када терэнас и эфта Скевахкэрэ чявэ. А Скева сля иудеенгоро англуно рашай.
15 And the evil spirit answering said, Jesus I knew, and Paul I well know; but who are ye?
Нэ мижо фано пхэнда лэнди: — Джянав Исусо, тай Павло джянав. А ко тумэ кацавэ?
16 And the man in whom the evil spirit was leaped on them, and overcame them both, and prevailed against them, so that they fled out of that house naked and wounded.
Тай мануш, дэ саво сля мижо фано, чутапэ пэ лэн кацавя зораґа, со домарда лэн всавэрэн и вонэ вынашле цэрэстар нангэ тай зранглэ.
17 And this became known to all, both Jews and Greeks, who dwelt at Ephesus; and fear fell on them all, and the name of the Lord Jesus was magnified.
Кала пала када уджянгле иудея тай грекуря, савэ джювдэ дэ Эфесо, лэн всавэрэн обхутилда дар, тай вонэ ачиле тэ отлиджяпэ Рае Исусохкэрэ Лавэстэ баря пативаґа.
18 And many of the believers came, confessing and declaring their practices.
Бут савэ лэндар патине, авэнас тай оттердо прыджянэнаспэ дэ пэхкэрэн рындонэн.
19 Many also of those who had practised magical arts brought their books together, and burned them before all men; and they counted the price of them, and found it fifty thousand pieces of silver.
Бут мануша, савэ майанглал залэнас врэжаґа, анэнас пэхкэрэ джянимахкэрэ лила и англал всавэрэн спхабарэнас лэн. Кала биндэ, сави цимин сля всавэрэ спхабардэ лилэндэ, тунчи выджиля пандэша пхангля рупь.
20 So the word of the Lord grew and prevailed mightily.
Кади Дэвлэхкоро лав розджяласпэ тай лэлас зор.
21 And when these things were ended, Paul resolved to pass through Macedonia and Achaia, and to go to Jerusalem, saying, After I have been there, I must also see Rome.
Пала кадэлэ всавэрэ Павло прылиля дэ гындо тэ заджя пав Македония тай Ахаия, ай тунчи тэ ладэ дэ Ерусалимо. — Сар мэ авава дэ Ерусалимо, манди трэбуни тэ попэрав и дэ Римо, — пхэнда вов.
22 And having sent into Macedonia two of those who ministered to him, Timothy and Erastus, he himself stayed in Asia for a season.
Вов бичалда дэ Македония дон пэхкэрэн амалэн, Тимофее тай Эрасто, а еджино пэ койсави вряма ачиляпэ дэ Цыкни Азия.
23 And about that time there arose no small tumult concerning the faith.
Тунчи сля баро ваздимо важ Раехкэрэ Дромэ.
24 For a certain man named Demetrius, a silversmith, made silver shrines of Diana, and brought no small gain to the craftsmen.
Мануш, савэ акхарэнас Димитрии и саво залэласпэ рупунэ рындонэнца, терэлас рупастар храмуря, кацавэ, сар храмо, тев тэлёнас дэвляти пав лавэ Артемида. И кадэлэґа вов дэлас тэ затерэ и авэр пэхкэрэ амалэнди.
25 And having called them together, with the workmen of like occupation, he said, Sirs, ye know that by this craft we have our wealth;
Вов акхарда лэн и аврэн кацавэн бутярнэн дэ кадэва рындо тай пхэнда: — Тумэ джянэн, со кадыя бути дэл амэнди лачё затиримо.
26 and ye see and hear, that this Paul hath persuaded and turned away much people, not only of Ephesus, but of almost all Asia, saying, that those are not gods, which are made with hands.
Нэ тумэ дыкхэн и шунэн, со кадэва Павло пэрэцэрдэня пэ пэхкири риг тай слиджялда годятар бутэн манушэн, савэ джювэн на кацик дэ Эфесо, нэ пав всавири Цыкни Азия. Вов пхэнэл, со дэвэла, савэ стердэ вастэнца, — на дэвэла.
27 And there is not only danger that this branch of our business will come into disrepute, but also that the temple of the great goddess Diana will be despised, and her magnificence destroyed, whom all Asia and the world worship.
Када лиджял колэстэ, со на кацик амари бути на авэла дэ патива, нэ и храмо, тев тэлён баря дэвляти Артемидати, нисо на ачела. Тай еджини дэвли, савяти тэлён всавири Цыкни Азия и всавири люмля, хацарэла пэхкири патив.
28 And hearing this they became full of wrath, and kept crying out, saying, Great is Diana of the Ephesians!
Кала вонэ ушундэ када, тунчи мижыле тай ачиле тэ типисявэ: — Бари исин Артемида Эфесохкири!
29 And the city was filled with confusion; and they rushed with one accord into the theatre, having seized Gaius and Aristarchus, men of Macedonia, Paul's companions in travel.
Тунчи всаворо форо подваздэняпэ. Мануша схутилдэ кодэлэн, ко авиля Павлоґа (када сле македонянуря Гаий тай Аристархо), и всавэрэ, сар екх, прастэне дэ театро.
30 And when Paul wished to go in to the people, the disciples would not suffer him.
Павло камля тэ выджя манушэндэ, нэ сиклярнэ на дэне лэсти.
31 And some also of the Asiarchs, who were his friends, sent to him, and entreated him not to venture into the theatre.
И койсавэ Азиякэрэ пхурэдэра, амала Павлохкэрэ, пэрэдэне лэсти, соб тэ на авэл дэ театро.
32 Some therefore were crying one thing, and some another; for the assembly was in confusion, and the greater part knew not wherefore they had come together.
Мануша, савэ стидэнепэ, выджянас годятар, колэсти со екх лэндар типисявэнас пала екхэ, ай авэр — пала аврэ. Бут манушэн на полэнас, и сости вонэ пордэ авиле.
33 And they brought forward Alexander out of the multitude, the Jews putting him forward; and Alexander beckoned with his hand, desiring to make his defence to the people.
Лэнгэрэ стидэмастар выцырдэне пэ англал Александро — када тердэ иудеи. Александро сикавда манушэнди вастэґа, соб вонэ тэ заачен мулком, и камля тэ отрисарэ пэстар лэнгэрэ лава.
34 But when they knew that he was a Jew, all with one voice for about two hours cried out, Great is Diana of the Ephesians!
Нэ кала всавэрэ уджянгле, со вов исин иудеи, упалэ ачиле фартэ тэ типисявэ: — Бари исин Артемида Эфесохкири! И типисявэнас паша дуй чясуря.
35 But when the Recorder had quieted the multitude, he said, Men of Ephesus, who is there among men that doth not know that the city of the Ephesians is guardian of the great Diana, and of the image which fell down from Jupiter?
Тунчи екх форохкэрэ пхурэдэрэндар ачиля тэ улэ лэн тай пхэнда: — Эфесянуря, чи на джянэл всавири люмля, со дэ форо Эфесо прыдыкхэн пала храмо, тев тэлён баря Артемидати тай свэнтонэ барэсти, саво тэлэдэня болыбнастар?
36 Since then these things cannot be denied, ye ought to be quiet, and do nothing rashly.
Калэсти нико на запхэнэла. Важ кода тумэнди трэбуни тэ улэпэ тай тэ на терэ бибахт.
37 For ye have brought hither these men, who are neither robbers of temples, nor blasphemers of your goddess.
Тумэ андэ кордэ манушэн, нэ ни екх лэндар на обчёрда храмо тай на пхэнда бибахтало лав пэ амаря дэвля.
38 If then Demetrius and the craftsmen with him have a complaint against any one, the courts are open, and there are proconsuls; let them bring their charges against each other.
А сар исин Димитриестэ и аврэ бутярнэндэ пав кадэва рындо, дэ со лэн тэ дошарэ, тунчи амэндэ исин сындуря тай проконсулы. Котэ пхэнэн, со исин тумэндэ екх пэ екхэ.
39 But if ye ask for any thing further, it shall be determined in the lawful assembly.
Кала исин тумэндэ, со тэ пхуче, мэк роздыкхэн када дэ упхэнимахкоро стидэмо.
40 For we are in danger of being called to answer concerning this day's riot, there being no ground on which we shall be able to give an account of this concourse.
Тэ на дошарэн амэн авдивэ, со терах ваздимо, и амэнди на авэла, со тэ пхэнах.
41 And when he had thus spoken, he dismissed the assembly.
Кадэла лавэнца вов розмукля лэнгоро стидэмо.
