Acts 18
1 After these things, Paul departed from Athens, and came to Corinth.
Бу ишлардин кейин, Павлус Афина шәһиридин айрилип Коринт шәһиригә барди.
2 And having found a certain Jew named Aquila, born in Pontus, lately come from Italy, and Priscilla his wife, (because Claudius had commanded all the Jews to depart from Rome, ) he came to them;
У у йәрдә Понтус өлкисидә туғулған Аквила исимлиқ бир Йәһудий билән униң аяли Прискиллани учратти. Улар [Рим] [императори] Клавдиюсниң барлиқ Йәһудийлар Рим шәһиридин чиқип кетиши керәк, дегән ярлиғи сәвәплик йеқинда Италийәдин кәлгән еди. Павлус улар билән тонушуп,
3 and because he was of the same trade, he abode with them, and worked; for they were tent-makers by trade.
улар билән кәсипдаш болғачқа, биллә туруп ишлиди (чүнки улар чедирчилиқ билән шуғуллинатти).
4 And he discoursed in the synagogue every sabbath, and endeavored to persuade both Jews and Greeks.
Һәр бир шабат күнидә у Йәһудийларниң синагогиға кирип, Йәһудийлар вә греклар билән муназирилишип уларни [Худаниң сөз-каламиға] қайил қилишқа тиришатти.
5 And when both Silas and Timothy had come from Macedonia, Paul was wholly engaged in the word, testifying to the Jews, that Jesus was the Christ.
Бирақ Силас билән Тимотий Македонийәдин кәлгәндин кейин, Павлус сөз-каламни йәткүзүшкә алдириди, җан көйдүрүп Йәһудийларға: — Әйса — Мәсиһниң Өзидур, дәп гувалиқ бәрди.
6 And when they set themselves against him, and reviled, he shook his garments, and said to them, Your blood be upon your own heads! I am clean; from this time I will go to the gentiles.
Лекин, улар униңға қарши чиқип уни һақарәтлиди. Буниң билән Павлус пешини қеқип, уларға: — Өз қениңлар өз бешиңларға чүшсун! Мән буниңға җавапкар әмәсмән! Бүгүндин башлап, мән [силәрдин бурулуп] ят әлликләргә баримән, — деди.
7 And he departed thence, and went to the house of a certain man, named Justus, a worshipper of God, whose house was very near the synagogue.
Буниң билән Павлус улардин айрилип, Титиюс Юстус исимлиқ, Худадин қорқидиған бир кишиниң өйигә берип турди. Униң өйи синагогниң йенида еди.
8 And Crispus, the ruler of the synagogue, believed in the Lord with all his house; and many of the Corinthians upon hearing believed, and were baptized.
Әнди синагогниң чоңи Криспус пүтүн аилисидикиләр билән Рәбгә етиқат қилди. Нурғун Коринтлиқларму бу хәвәрни аңлап, етиқат қилип чөмүлдүрүшни қобул қилди.
9 And the Lord said to Paul through a vision in the night, Be not afraid, but speak on, and be not silent;
Рәб кечидә Павлусқа бир ғайипанә көрүнүш арқилиқ вәһий йәткүзүп униңға: — Қорқма, сүкүт қилмай сөзлә,
10 for I am with thee, and no one shall lay hands on thee, to hurt thee; for I have much people in this city.
чүнки Мән сән билән биллә. Һеч ким саңа қол селип зәрәр йәткүзмәйду, чүнки Мениң бу шәһәрдә нурғун кишилирим бар, — деди.
11 And he continued there a year and six months, teaching the word of God among them.
Шуниң билән Павлус у йәрдә бир жил алтә ай туруп, у йәрдики кишиләр арисида Худаниң сөз-каламини үгәтти.
12 And when Gallio was proconsul of Achaia, the Jews rose up with one accord against Paul, and brought him before the judgment-seat,
Амма Галлийо Ахая өлкисиниң валийси болған вақтида, Йәһудийлар бирлишип Павлусни тутуп Галлийониң «сорақ тәхти»ниң алдиға апирип, униң үстидин: Бу адәм кишиләрни қанунға хилап һалда Худаға ибадәт қилишқа қайил қиливатиду! — дәп шикайәт қилди.
13 saying, This man persuadeth people to worship God contrary to the law.
14 And as Paul was about to open his mouth, Gallio said to the Jews, If it were some act of injustice or wicked misdeed, O Jews, with reason I should bear with you;
Павлус ағзини ачай дәп турушиға, валий Галлийо Йәһудийларға: — Дәрвәқә, и Йәһудийлар, бу шикайитиңлар бирәр наһәқлиқ яки еғир җинайәт тоғрисида болған болса, сәвирчанлиқ билән силәргә қулақ салсам орунлуқ болатти.
15 but if it be questions of doctrine, and names, and your law, look to it yourselves; I will not be a judge of these matters.
Бирақ бу иш [пәқәт] бәзи нам-исимлар, сөзләр вә өзүңларниң [Тәврат] қануниңлар үстидә талаш-тартишларға четишлиқ екән, уни өзүңлар бир тәрәп қилиңлар! Мән бундақ ишларға сорақчи болмаймән! — деди.
16 And he drove them from the judgment-seat.
Шуниң билән у уларни сорақ тәхти алдидин һайдап чиқарди.
17 But they all laid hold of Sosthenes, the ruler of the synagogue, and beat him before the judgment-seat; and Gallio cared for none of these things.
Халайиқ синагогниң чоңи Состенисни тутувелип, сорақ тәхтиниң алдида қаттиқ урғили турди. Бирақ [валий] Галлийо бу ишларниң һеч қайсисиға қилчә писәнт қилмиди.
18 And Paul, having stayed many days longer, took leave of the brethren, and sailed thence to Syria, and with him Priscilla and Aquila, after he had shaved his head in Cenchreae, for he had a vow.
Павлус Коринт шәһиридә йәнә көп күнләрни өткүзгәндин кейин, қериндашлар билән хошлишип, Прискилла вә Аквилаларниң һәмраһлиғида кемигә олтирип, Сурийәгә қарап кәтти. [Йолға чиқиштин илгири] у Кәнқрия шәһиридә Худаға ичкән бир қәсимидин чачлирини чүшүрүвәткән еди.
19 And they came to Ephesus, and he left them there; but he himself entered the synagogue, and reasoned with the Jews.
Улар Әфәсус шәһиригә барғандин кейин, у Прискилла вә Аквилани қалдуруп қоюп өзи [шу йәрдики] синагогқа кирип, Йәһудийлар билән муназириләшти.
20 And when they asked him to stay longer, he consented not;
Улар уни узунрақ турушқа тәләп қиливиди, у қошулмай,
21 but having taken leave of them, saying, I will return to you, if God will, he set sail from Ephesus.
«Мән қандақла болмисун келәр һейтни Йерусалимда өткүзимән; андин Худа буйруса, силәрниң йениңларға йәнә келимән», — дәп улар билән хошлишип, Әфәсустин кемә билән йолға чиқти.
22 And having landed at Caesarea and gone up and saluted the church, he went down to Antioch.
У Қәйсәрийә шәһиридә кемидин чүшүп, [Йерусалимға] чиқип җамаәт билән һал сорашқандин кейин, Антакя шәһиригә чүшүп кәтти.
23 And after he had spent some time there, he departed, going through the Galatian country and Phrygia in order, strengthening all the disciples.
Антакяда бир мәзгил турғандин кейин, у йәнә йолға чиқип Галатия вә Фригийә жутлирини бир-бирләп арилап, барғанла йеридә барлиқ мухлисларниң етиқатини қувәтлиди.
24 And a certain Jew, named Apollos, a native of Alexandria, an eloquent man, and mighty in the Scriptures, came to Ephesus.
Бу арида, Искәндәрийә шәһиридә туғулған Аполлос исимлиқ бир Йәһудий Әфәсус шәһиригә кәлди. У натиқ адәм болуп, муқәддәс язмилардин хеләла чоңқур савати бар адәм еди.
25 This man had been instructed in the way of the Lord; and being fervent in spirit, he spoke and taught correctly the things concerning Jesus, knowing only the baptism of John.
У Рәбниң йоли тоғрилиқ тәлим алған болуп, отлуқ роһ билән Әйса һәққидә әйнән сөзләп тәлим берәтти. Бирақ униң хәвири пәқәт Йәһя [пәйғәмбәр]ниң жүргүзгән чөмүлдүрүши билән чәклинәтти.
26 And he began to speak boldly in the synagogue. But Aquila and Priscilla having heard him, took him to them, and set forth to him the way [[of the Lord]] more fully.
У синагогда жүрәклик сөзләшкә башлиди. Уни аңлиған Прискилла билән Аквила уни өйигә елип берип, униңға Худаниң йолини техиму тәпсилий чүшәндүрди.
27 And when he wished to go over into Achaia, the brethren wrote, exhorting the disciples to give him welcome; and when he was come, he gave much aid to those who had believed through grace.
Кейин, Аполлос Ахая өлкисигә бармақчи болғанда, [Әфәсуслуқ] қериндашлар [Ахаядики] мухлисларға хәт йезип, улардин Аполлосни қарши елишни бәкму тәләп қилди. У шу йәргә берип, Худаниң меһри-шәпқити арқилиқ етиқат қилғанларға қошулуп, уларға зор ярдәмдә болди.
28 For he publicly confuted the Jews, with power, showing by the Scriptures that Jesus is the Christ.
Чүнки у хәлиқ-аләм алдида Йәһудийлар билән муназирилишип, уларға күчлүк рәддийә берип, муқәддәс язмиларни шәрһлиши билән Мәсиһниң Әйса екәнлигини испатлап бәрди.
