1 Peter 2

1 Laying aside therefore all malice, and all guile, and hypocrisies, and envies, and all slander,

Шуниң үчүн силәр барлиқ рәзиллик, барлиқ мәккарлиқ, сахтипәзлик, һәсәтхорлуқ вә һәммә төһмәтхорлуқларни ташлап,

2 as new-born babes, desire the spiritual, pure milk, that ye may grow thereby to salvation;

Рәбниң меһриванлиғини тетип билгән екәнсиләр, худди йеңи туғулған бовақлардәк болуп [Худаниң] сөз-каламидики сап сүткә тәшна болуңлар. Буниң билән, силәр ниҗатниң [камалитигә] йетип өсисиләр.

3 if indeed ye have tasted that the Lord is gracious.

4 To whom coming, a living stone, rejected indeed by men, but in the sight of God chosen, honored,

Әнди силәр Униңға, йәни адәмләр тәрипидин әрзимәс дәп ташлинип, лекин Худа тәрипидин талланған вә қәдирләнгән тирик таш Болғучиниң йениға келип

5 be ye yourselves also, as living stones, built up, a spiritual house, a holy priesthood, to offer up spiritual sacrifices, acceptable to God through Jesus Christ.

силәр өзүңларму тирик ташлар сүпитидә бир роһий ибадәтхана қилинишқа, Әйса Мәсиһ арқилиқ Худани хурсән қилидиған роһий қурбанлиқларни сунидиған муқәддәс каһин қатаридикиләр болушқа қурулуватисиләр;

6 Because it is contained in the Scripture: “Behold, I lay in Zion a chief corner-stone, chosen, honored; and he that believeth in him shall not be put to shame.”

Чүнки муқәддәс язмиларда мундақ дейилгән: — «Мана, талланған, қәдирләнгән бүрҗәк һул тешини Зионға қойдум. Униңға етиқат қилғучи һәр ким һәргиз йәргә қарап қалмайду».

7 To you therefore who believe, is the honor; but to the disobedient, “the stone which the builders rejected, the same hath become the corner-stone,”

Әнди етиқат қилғучи болған силәргә нисбәтән [ташниң] қәдири болиду. Лекин [Униңға] етиқат қилмайдиғанларға нисбәтән У [муқәддәс язмиларда дейилгинидәк] болди: — «Тамчилар әрзимәс дәп ташливәткән бу таш, Буҗәк [ул] теши болуп тикләнди!», Вә: — «[Бу таш] кишиләргә путликашаң таш, Адәмни жиқитидиған қорам таш болиду». Чүнки [мошундақ кишиләр] [Худаниң] сөз-каламиға итаәт қилмаслиғи түпәйлидин путлишип жиқилиду; уларниң бундақ болуши алдин бекитилгәндур.

8 and “a stone of stumbling, and a rock to strike against;” even to those who stumble, being disobedient to the word; to which they were also appointed.

9 But ye are a chosen generation, a royal priesthood, a holy nation, a people for a possession, that ye may show forth the praises of him who called you out of darkness into his wonderful light;

Лекин силәр болсаңлар [Худа] таллиған бир җәмәт, шаһанә бир каһинлиқ, пак-муқәддәс бир әл, шундақла Өзигә алаһидә хас болған бир хәлиқсиләр; буниң мәхсити, силәрни қараңғулуқтин Өзиниң тилсимат йоруқлуғиға чақирғучиниң пәзиләтлирини намайән қилишиңлардин ибарәт.

10 who once were not a people, but are now the people of God; who had not obtained mercy, but now have obtained mercy.

Бурун силәр бир хәлиқ һесапланмайттиңлар, лекин һазир Худаниң хәлқисиләр; бурун [Худаниң] рәһим-шәпқитигә еришмигән едиңлар, лекин һазир ериштиңлар.

11 Beloved, I exhort you, as sojourners and strangers, to abstain from fleshly lusts, which war against the soul;

И сөйүмлүклирим, силәр бу дунияға мусапир вә меһмандурсиләр, силәрдин өтүнүмәнки, роһ-қәлбиңлар билән қаршилишидиған әтлириңлардики нәпс-шәһвәтләрдин өзүңларни жирақ тутуңлар.

12 having your manner of life among the gentiles honorable; that, whereas they speak against you as evil-doers, they may by your good works, which they behold, glorify God in the day of visitation.

Жүрүш-турушуңлар етиқатсизлар арисида есил-пәзиләтлик болсун. Мошундақ қилғанда, гәрчә улар силәргә яманлиқ қилғучилар дәп төһмәт қилсиму, дәл төһмәт қилған ишларда силәрниң яхши әмәллириңларға қарап, [Худаниң] уларни [ойғитип] йоқлайдиған күнидә уни улуқлиши мүмкин.

13 Submit yourselves therefore to every human institution for the Lord's sake; whether to the king, as supreme;

Шуңа Рәбниң һөрмитидә инсанлар арисидики һәр бир һакимийәтниң түзүмигә, мәйли әң жуқури мәнсәптики падишаға болсун яки у тайинлиған һоқуқдарларға болсун бойсунуңлар. Чүнки бу һоқуқдарлар [падиша] тәрипидин яман иш қилғучиларни җазаға тартиш, яхши иш қилғучиларни һөрмәткә сазавәр қилиш үчүн тайинланғандур.

14 or to governors, as being sent by him for the punishment of evil-doers, and the praise of those who do well.

15 For so is the will of God, that with well-doing ye may put to silence the ignorance of foolish men;

Чүнки Худаниң ирадиси шундақки, яхши әмәллириңлар билән надан адәмләрниң орунсиз шикайәтлирини тувақлаштур.

16 as free, and not using your freedom for a cloak of wickedness, but as servants of God.

Силәр әркин-азат болғиниңлар билән, бу әркинлигиңларни яманлиқ қилишниң баниси қиливалмаңлар, бәлки Худаниң қули сүпитидә болуп,

17 Honor all men; love the brotherhood; fear God; honor the king.

Барлиқ инсанларни һөрмәтләңлар, [етиқатчи] қериндашлириңларға меһир-муһәббәт көрситиңлар, Худадин қорқуңлар, падишани һөрмәтләңлар.

18 Servants, be subject to your masters with all fear, not only to the good and considerate, but also to the perverse.

Қуллар, ғоҗайинлириңларға толуқ қорқунуч билән бойсунуңлар — ялғуз меһриван вә хуш пеил ғоҗайинларғила әмәс, бәлки териккәк ғоҗайинларғиму бойсунуңлар.

19 For this is acceptable, if any one on account of a sense of duty to God endureth hardships, suffering wrongfully.

Чүнки әгәр бириси Худа алдида пак виҗданлиқ болуш үчүн наһәқ азап-оқубәт чәксә һәмдә буларға сәвир-тақәт қилса, бу Худани хурсән қилиду.

20 For what glory is it, if, when ye are beaten for your faults, ye shall take it patiently? but if, when ye do well, and suffer for it, ye take it patiently [[it is glory]]; for this is acceptable with God.

Чүнки әгәр силәр гуна өткүзүп, тегишлик урулғиниңларда, униңға бәрдашлиқ бәрсәңлар, буниң махтанғидәк немиси бар! Лекин яхши ишларни қилип азап-оқубәт чәксәңлар һәмдә униңға бәрдашлиқ бәрсәңлар, у Худани хурсән қилиду.

21 For to this ye were called; because even Christ suffered for us, leaving you an example, that ye should follow his steps;

Чүнки силәр дәл шуниңға чақирилдиңлар. Чүнки Мәсиһму силәр үчүн азап-оқубәт чекип, силәрни Өзиниң изидин маңсун дәп, силәргә үлгә қалдурди;

22 who committed no sin, neither was guile found in his mouth;

«У гуна садир қилип бақмиған, Униң ағзидин һеч қандақ алдамчилиқ-ялғанчилиқму тепилмас».

23 who, when he was reviled, reviled not again; when he suffered did not threaten, but committed himself to him that judgeth righteously;

У һақарәтләнгинидә, тил қайтурмайтти. Азап-оқубәт чәккәндә, У һеч тәһдит салмайтти; әксичә, Өзини адил һөкүм чиқарғучиниң қоллириға тапшуратти.

24 who himself bore our sins in his own body on the cross, that we, having died to our sins, should live to righteousness; by whose stripes ye were healed.

У Өзи бизниң гунаға нисбәтән өлүп, һәққанийлиққа нисбәтән яшишимиз үчүн яғач түврүктә гуналиримизни зиммисигә алди; силәр Униң ярилири билән шипа таптиңлар.

25 For ye were going astray like sheep; but ye have now returned to the Shepherd and Bishop of your souls.

Чүнки бурун силәр қойлардәк йолдин езип кәткәнсиләр, лекин һазир җениңларниң падичиси һәм йетәкчисиниң йениға қайтип кәлдиңлар.