1 Peter 1
1 Peter, an apostle of Jesus Christ, to the strangers scattered through Pontus, Galatia, Cappadocia, Asia, and Bithynia,
Πέτρος, απόστολος Ιησού Χριστού, προς τους παρεπιδήμους τους διεσπαρμένους εις Πόντον, Γαλατίαν, Καππαδοκίαν, Ασίαν και Βιθυνίαν,
2 chosen according to the foreknowledge of God the Father, in sanctification of the Spirit, unto obedience and sprinkling of the blood of Jesus Christ: Grace and peace be multiplied to you.
εκλεκτούς κατά πρόγνωσιν Θεού Πατρός, διά του αγιασμού του Πνεύματος, εις υπακοήν και ραντισμόν του αίματος του Ιησού Χριστού· πληθυνθείη χάρις και ειρήνη εις εσάς.
3 Blessed be God, the Father of our Lord Jesus Christ, who, according to his abundant mercy, begot us again into a living hope through the resurrection of Jesus Christ from the dead,
Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις κατά το πολύ έλεος αυτού ανεγέννησεν ημάς εις ελπίδα ζώσαν διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού εκ νεκρών,
4 to an inheritance imperishable, and undefiled, and unfading, reserved in heaven for you,
εις κληρονομίαν άφθαρτον και αμίαντον και αμάραντον, πεφυλαγμένην εν τοις ουρανοίς δι' ημάς,
5 who are guarded by the power of God through faith unto a salvation ready to be revealed in the last time;
οίτινες με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ·
6 wherein ye greatly rejoice, though now for a short time, if need be, made sorrowful by manifold trials,
διά το οποίον αγαλλιάσθε, αν και τώρα ολίγον, εάν χρειασθή, λυπηθήτε εν διαφόροις πειρασμοίς,
7 that the proof of your faith, much more precious than gold which perisheth, but is tried with fire, may be found unto praise and glory and honor at the manifestation of Jesus Christ;
ίνα η δοκιμή της πίστεώς σας, πολύ τιμιωτέρα ούσα παρά το χρυσίον το φθειρόμενον διά πυρός δε δοκιμαζόμενον, ευρεθή εις έπαινον και τιμήν και δόξαν όταν φανερωθή ο Ιησούς Χριστός,
8 whom, having not seen, ye love; in whom, though now ye see him not, yet believing, ye rejoice with joy unspeakable and full of glory,
τον οποίον αν και δεν είδετε αγαπάτε, εις τον οποίον, αν και τώρα δεν βλέπητε αυτόν, πιστεύοντες όμως αγαλλιάσθε με χαράν ανεκλάλητον και ένδοξον,
9 receiving the end of your faith, the salvation of your souls.
απολαμβάνοντες το τέλος της πίστεώς σας, την σωτηρίαν των ψυχών.
10 Concerning which salvation the prophets sought earnestly and searched earnestly, who prophesied of the grace that was to come to you;
Περί της οποίας σωτηρίας εξεζήτησαν και εξηρεύνησαν οι προφήται οι προφητεύσαντες περί της χάριτος, ήτις έμελλε να έλθη εις εσάς·
11 searching what or what manner of time the Spirit of Christ which was in them signified, when it testified beforehand the sufferings to come upon Christ, and the glories that were to follow;
ερευνώντες εις τίνα ή ποίον καιρόν εφανέρονε το εν αυτοίς Πνεύμα του Χριστού, ότε προεμαρτύρει τα πάθη του Χριστού και τας μετά ταύτα δόξας·
12 to whom it was revealed, that not to themselves, but to you, they were ministering the things, which have now been announced to you by them that have brought the glad tidings to you by the Holy Spirit sent down from heaven; which things angels desire to look into.
εις τους οποίους απεκαλύφθη ότι ουχί δι' εαυτούς, αλλά δι' ημάς υπηρέτουν αυτά, τα οποία τώρα ανηγγέλθησαν προς εσάς διά των κηρυξάντων το ευαγγέλιον εις εσάς εν Πνεύματι Αγίω τω αποσταλέντι απ' ουρανού, εις τα οποία επιθυμούσιν οι άγγελοι να παρακύψωσι.
13 Wherefore gird up the loins of your mind, be sober, and hope undoubtingly for the grace that is to be brought to you at the manifestation of Jesus Christ;
Διά τούτο αναζωσθέντες τας οσφύας της διανοίας σας, εγκρατεύεσθε και έχετε τελείαν ελπίδα εις την χάριν την ερχομένην εις εσάς, όταν αποκαλυφθή ο Ιησούς Χριστός,
14 as children of obedience, not conforming yourselves to the former lusts in your ignorance;
ως τέκνα υπακοής μη συμμορφούμενοι με τας προτέρας επιθυμίας, τας οποίας είχετε εν αγνοία υμών,
15 but as he who called you is holy, be ye also holy in all your conduct;
αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή·
16 because it is written, “Ye shall be holy, for I am holy.”
διότι είναι γεγραμμένον· Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος.
17 And if ye call him Father who without respect of persons judgeth according to each one's work, pass the time of your sojourning here in fear;
Και εάν επικαλήσθε Πατέρα τον κρίνοντα απροσωπολήπτως κατά το έργον εκάστου, διάγετε μετά φόβου τον καιρόν της παροικίας σας,
18 knowing that not with perishable things, silver or gold, were ye redeemed from your vain manner of life received by tradition from your fathers,
εξεύροντες ότι δεν ελυτρώθητε από της ματαίας πατροπαραδότου διαγωγής υμών διά φθαρτών, αργυρίου ή χρυσίου,
19 but with the precious blood of Christ, as of a lamb without blemish and without spot;
αλλά διά του τιμίου αίματος του Χριστού, ως αμνού αμώμου και ασπίλου,
20 who was foreknown indeed before the foundation of the world, but manifested in these last times for you,
όστις ήτο μεν προωρισμένος προ καταβολής κόσμου, εφανερώθη δε εν τοις εσχάτοις καιροίς διά σας,
21 who through him have faith in God, who raised him from the dead and gave him glory, so that your faith and hope are in God.
τους πιστεύοντας δι' αυτού εις τον Θεόν, τον αναστήσαντα αυτόν εκ νεκρών και δόντα εις αυτόν δόξαν, ώστε η πίστις σας και η ελπίς να ήναι εις τον Θεόν.
22 Seeing ye have purified your souls in obeying the truth unto unfeigned brotherly love, love one another from the heart, fervently;
Καθαρίσαντες λοιπόν τας ψυχάς σας με την υπακοήν της αληθείας διά του Πνεύματος προς φιλαδελφίαν ανυπόκριτον, αγαπήσατε ενθέρμως αλλήλους εκ καθαράς καρδίας,
23 being born again, not of perishable seed, but of imperishable, through the word of God, which liveth and abideth. (aiōn g165)
επειδή ανεγεννήθητε ουχί εκ φθαρτού σπέρματος, αλλά αφθάρτου, διά του λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα. (aiōn g165)
24 Because, “All flesh is as grass, and all its glory as the flower of grass; the grass withered, and its flower fell off;
Διότι Πάσα σαρξ είναι ως χόρτος, και πάσα δόξα ανθρώπου ως άνθος χόρτου. Εξηράνθη ο χόρτος, και το άνθος αυτού εξέπεσεν.
