1 Corinthians 14
1 Strive to possess love; and desire earnestly the spiritual gifts, but especially that of prophesying.
Sevginin ardınca koşun ve ruhsal armağanları, özellikle peygamberlik yeteneğini gayretle isteyin.
2 For he that speaketh in an [[unknown]] tongue speaketh not to men, but to God; for no one heareth; but in the Spirit he speaketh mysteries;
Bilmediği dilde konuşan, insanlarla değil, Tanrı'yla konuşur. Kimse onu anlamaz. O, ruhuyla sırlar söyler.
3 but he that prophesieth speaketh to men edification, and exhortation, and comfort.
Peygamberlikte bulunansa insanların ruhça gelişmesi, cesaret ve teselli bulması için insanlara seslenir.
4 He that speaketh in an [[unknown]] tongue edifieth himself; but he that prophesieth edifieth the church.
Bilmediği dilde konuşan kendi kendini geliştirir; ama peygamberlikte bulunan, inanlılar topluluğunu geliştirir.
5 I would that ye all spoke with tongues, but rather that ye prophesied; for greater is he that prophesieth than he that speaketh with tongues, unless he interpret, that the church may receive edification.
Hepinizin dillerle konuşmasını isterim, ama peygamberlikte bulunmanızı yeğlerim. Diller inanlılar topluluğunun gelişmesi için çevrilmedikçe peygamberlikte bulunan, dillerle konuşandan üstündür.
6 But now, brethren, if I come to you speaking with tongues, what shall I profit you, unless I speak to you either by revelation, or by knowledge, or by prophesying, or by teaching?
Şimdi kardeşlerim, yanınıza gelip dillerle konuşsam, ama size bir vahiy, bir bilgi, bir peygamberlik sözü ya da bir öğreti getirmesem, size ne yararım olur?
7 And even things without life that give sound, whether pipe or harp, if they make no distinction in the sounds, how shall that be known which is piped or harped?
Kaval ya da lir gibi ses veren cansız nesneler bile değişik sesler çıkarmasa, kaval mı, lir mi çalındığını kim anlar?
8 For if the trumpet give an uncertain sound, who will prepare himself for the battle?
Borazan belirgin bir ses çıkarmasa, kim savaşa hazırlanır?
9 So also ye, unless ye utter by the tongue words easy to be understood, how shall that be known which is spoken? For ye will be speaking into the air.
Bunun gibi, siz de anlaşılır bir dil konuşmazsanız, söyledikleriniz nasıl anlaşılır? Havaya konuşmuş olursunuz!
10 There are, it may be, so many kinds of languages in the world, and not one is without meaning.
Kuşkusuz dünyada çeşit çeşit diller vardır, hiçbiri de anlamsız değildir.
11 If then I know not the meaning of the language, I shall be to him that speaketh a foreigner, and he that speaketh a foreigner to me.
Ne var ki, konuşulan dili anlamazsam, ben konuşana yabancı olurum, konuşan da bana yabancı olur.
12 So also ye, since ye are eager to possess spiritual gifts, be earnest to abound in them to the edification of the church.
Bu nedenle, siz de ruhsal armağanlara heveslendiğinize göre, inanlılar topluluğunu geliştiren ruhsal armağanlar bakımından zenginleşmeye bakın.
13 Wherefore let him that speaketh in an [[unknown]] tongue pray that he may interpret.
Bunun için, bilmediği dili konuşan, kendi söylediklerini çevirebilmek için dua etsin.
14 For if I pray in an [[unknown]] tongue, my spirit prayeth, but my understanding is unfruitful.
Bilmediğim dille dua edersem ruhum dua eder, ama zihnimin buna katkısı olmaz.
15 How stands it then? I will pray with the spirit, and I will pray with the understanding also; I will sing with the spirit, and I will sing with the understanding also.
Öyleyse ne yapmalıyım? Ruhumla da zihnimle de dua edeceğim. Ruhumla da zihnimle de ilahi söyleyeceğim.
16 Else, if thou bless with the spirit, how shall he that occupieth the place of the unlearned say the Amen at thy giving of thanks, since he understandeth not what thou art saying?
Tanrı'yı yalnız ruhunla översen, yeni katılanlar senin ne söylediğini bilmediğinden, ettiğin şükran duasına nasıl “Amin!” desin?
17 For thou indeed givest thanks well; but the other is not edified.
Uygun biçimde şükrediyor olabilirsin, ama bu başkasını geliştirmez.
18 I thank God, I speak in an [[unknown]] tongue more than ye all;
Dillerle hepinizden çok konuştuğum için Tanrı'ya şükrediyorum.
19 yet in the church I would rather speak five words with my understanding, that I might also instruct others, than ten thousand words in an [[unknown]] tongue.
Ama inanlılar topluluğunda dillerle on bin söz söylemektense, başkalarını eğitmek için zihnimden beş söz söylemeyi yeğlerim.
20 Brethren, do not become children in understanding; yet in malice be children, but in understanding be men.
Kardeşler, çocuk gibi düşünmeyin. Kötülük konusunda çocuklar gibi, ama düşünmekte yetişkinler gibi olun.
21 In the Law it is written: “With men of other tongues and with other lips will I speak to this people,
Kutsal Yasa'da şöyle yazılmıştır: “Rab, ‘Yabancı diller konuşanların aracılığıyla, Yabancıların dudaklarıyla bu halka sesleneceğim; Yine de beni dinlemeyecekler!’ diyor.”
22 and yet for all that will they not hear me, saith the Lord.” Wherefore the tongues are for a sign, not to believers, but to unbelievers; but prophesying is not for unbelievers, but for believers.
Görülüyor ki, bilinmeyen diller imanlılar için değil, imansızlar için bir belirtidir. Peygamberlikse imansızlar için değil, imanlılar için bir belirtidir.
23 If therefore the whole church be assembled in one place, and all be speaking with tongues, and there come in those who are unlearned, or unbelievers, will they not say that ye are mad?
Şimdi bütün inanlılar topluluğu bir araya gelip hep birlikte bilmedikleri dillerle konuşurlarken yeni katılanlar ya da iman etmeyenler içeri girerse, “Siz çıldırmışsınız!” demezler mi?
24 But if all prophesy, and there come in one that is an unbeliever, or unlearned, he is convinced by all, he is searched through by all,
Ama herkes peygamberlikte bulunurken iman etmeyen ya da yeni katılan biri içeri girerse, söylenen her sözle günahlı olduğuna ikna edilecek, her sözle yargılanacak.
25 the secrets of his heart become manifest; and so falling down on his face, he will worship God, and report that God is indeed within you.
Yüreğindeki gizli düşünceler açığa çıkacak ve, “Tanrı gerçekten aranızdadır!” diyerek yüzüstü yere kapanıp Tanrı'ya tapınacaktır.
26 How is it then, brethren? When ye come together, every one of you hath a psalm, hath a lesson of instruction, hath a revelation, hath a tongue, hath an interpretation; let all things be done for edification.
Öyleyse ne diyelim, kardeşler? Toplandığınızda her birinizin bir ilahisi, öğretecek bir konusu, bir vahyi, bilmediği dilde söyleyecek bir sözü ya da bir çevirisi vardır. Her şey topluluğun gelişmesi için olsun.
27 If any one speak in an [[unknown]] tongue, let it be by two, or, at the most, by three, and in turn; and let one interpret.
Eğer bilinmeyen dillerle konuşulacaksa, iki ya da en çok üç kişi sırayla konuşsun, biri de söylenenleri çevirsin.
28 But if there be no interpreter, let him keep silence in the church; and let him speak to himself, and to God.
Çeviri yapacak biri yoksa, bilmediği dilde konuşan, toplulukta sessiz kalsın, içinden Tanrı'yla konuşsun.
29 And of the prophets let two or three speak, and let the others judge;
İki ya da üç peygamber konuşsun, öbürleri söylenenleri iyice düşünüp tartsın.
30 if anything be revealed to another that sitteth by, let the first speaker be silent.
Toplantıda oturanlardan birine vahiy gelirse, konuşmakta olan sussun.
31 For one by one ye can all prophesy, that all may learn, and all may be exhorted.
Herkesin öğrenmesi ve cesaret bulması için hepiniz teker teker peygamberlikte bulunabilirsiniz.
32 And spirits of prophets are subject to prophets;
Peygamberlerin ruhları peygamberlerin denetimi altındadır.
33 for God is not a God of confusion, but of peace. As in all the churches of the saints,
Çünkü Tanrı karışıklık değil, esenlik Tanrısı'dır. Kutsalların bütün topluluklarında böyledir.
34 let your women keep silence in the churches; for it is not permitted them to speak, but they are to be in subjection, as also saith the Law.
Kadınlar toplantılarınızda sessiz kalsın. Konuşmalarına izin yoktur. Kutsal Yasa'nın da belirttiği gibi, uysal olsunlar.
35 And if they desire to learn anything, let them ask their own husbands at home; for it is a shame for a woman to speak in the church.
Öğrenmek istedikleri bir şey varsa, evde kocalarına sorsunlar. Çünkü kadının toplantı sırasında konuşması ayıptır.
36 What! Did the word of God come forth from you? Or did it come to you alone?
Tanrı'nın sözü sizden mi kaynaklandı, ya da yalnız size mi ulaştı?
37 If any one thinketh himself to be a prophet, or spiritual, let him know surely that the directions I am writing to you are the Lord's;
Kendini peygamber ya da ruhça olgun sayan varsa, bilsin ki, size yazdıklarım Rab'bin buyruğudur.
38 but if any one be ignorant, let him be ignorant!
Bunları önemsemeyenin kendisi de önemsenmesin.
39 Wherefore, brethren, desire earnestly to prophesy, and forbid not to speak with tongues;
Özet olarak, kardeşlerim, peygamberlikte bulunmayı gayretle isteyin, bilinmeyen dillerle konuşulmasına engel olmayın. Ancak her şey uygun ve düzenli biçimde yapılsın.
40 but let all things be done becomingly, and in order.
