1 Corinthians 13

1 Though I speak with the tongues of men and of angels, and have not love, I am become as sounding brass, or a tinkling cymbal.

ମର୍ତ୍ୟସ୍ୱର୍ଗୀଯାଣାଂ ଭାଷା ଭାଷମାଣୋଽହଂ ଯଦି ପ୍ରେମହୀନୋ ଭୱେଯଂ ତର୍ହି ୱାଦକତାଲସ୍ୱରୂପୋ ନିନାଦକାରିଭେରୀସ୍ୱରୂପଶ୍ଚ ଭୱାମି|

2 And though I have the gift of prophecy, and understand all mysteries and all knowledge, and though I have all faith, so as to remove mountains, and have not love, I am nothing.

ଅପରଞ୍ଚ ଯଦ୍ୟହମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶାଢ୍ୟଃ ସ୍ୟାଂ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଗୁପ୍ତୱାକ୍ୟାନି ସର୍ୱ୍ୱୱିଦ୍ୟାଞ୍ଚ ଜାନୀଯାଂ ପୂର୍ଣୱିଶ୍ୱାସଃ ସନ୍ ଶୈଲାନ୍ ସ୍ଥାନାନ୍ତରୀକର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୁଯାଞ୍ଚ କିନ୍ତୁ ଯଦି ପ୍ରେମହୀନୋ ଭୱେଯଂ ତର୍ହ୍ୟଗଣନୀଯ ଏୱ ଭୱାମି|

3 And though I bestow all my goods to feed the poor, and though I give up my body that I may be burned, and have not love, it profiteth me nothing.

ଅପରଂ ଯଦ୍ୟହମ୍ ଅନ୍ନଦାନେନ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ୱଂ ତ୍ୟଜେଯଂ ଦାହନାଯ ସ୍ୱଶରୀରଂ ସମର୍ପଯେଯଞ୍ଚ କିନ୍ତୁ ଯଦି ପ୍ରେମହୀନୋ ଭୱେଯଂ ତର୍ହି ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ମଦର୍ଥଂ ନିଷ୍ଫଲଂ ଭୱତି|

4 Love suffereth long, is kind; love envieth not; love vaunteth not herself, is not puffed up,

ପ୍ରେମ ଚିରସହିଷ୍ଣୁ ହିତୈଷି ଚ, ପ୍ରେମ ନିର୍ଦ୍ୱେଷମ୍ ଅଶଠଂ ନିର୍ଗର୍ୱ୍ୱଞ୍ଚ|

5 doth not behave herself unseemly, seeketh not her own, is not easily provoked, maketh no account of an injury,

ଅପରଂ ତତ୍ କୁତ୍ସିତଂ ନାଚରତି, ଆତ୍ମଚେଷ୍ଟାଂ ନ କୁରୁତେ ସହସା ନ କ୍ରୁଧ୍ୟତି ପରାନିଷ୍ଟଂ ନ ଚିନ୍ତଯତି,

6 rejoiceth not at iniquity, but rejoiceth in the truth,

ଅଧର୍ମ୍ମେ ନ ତୁଷ୍ୟତି ସତ୍ୟ ଏୱ ସନ୍ତୁଷ୍ୟତି|

7 beareth all things, believeth all things, hopeth all things, endureth all things.

ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ତିତିକ୍ଷତେ ସର୍ୱ୍ୱତ୍ର ୱିଶ୍ୱସିତି ସର୍ୱ୍ୱତ୍ର ଭଦ୍ରଂ ପ୍ରତୀକ୍ଷତେ ସର୍ୱ୍ୱଂ ସହତେ ଚ|

8 Love never faileth; but whether there are prophesyings, they will come to an end; whether tongues, they will cease; whether knowledge, it will be done away.

ପ୍ରେମ୍ନୋ ଲୋପଃ କଦାପି ନ ଭୱିଷ୍ୟତି, ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶକଥନଂ ଲୋପ୍ସ୍ୟତେ ପରଭାଷାଭାଷଣଂ ନିୱର୍ତ୍ତିଷ୍ୟତେ ଜ୍ଞାନମପି ଲୋପଂ ଯାସ୍ୟତି|

9 For we know in part, and we prophesy in part;

ଯତୋଽସ୍ମାକଂ ଜ୍ଞାନଂ ଖଣ୍ଡମାତ୍ରମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶକଥନମପି ଖଣ୍ଡମାତ୍ରଂ|

10 but when that which is perfect is come, that which is in part will be done away.

କିନ୍ତ୍ୱସ୍ମାସୁ ସିଦ୍ଧତାଂ ଗତେଷୁ ତାନି ଖଣ୍ଡମାତ୍ରାଣି ଲୋପଂ ଯାସ୍ୟନ୍ତେ|

11 When I was a child, I spoke as a child, I had the feelings of a child, I thought as a child; since I have become a man, I have put away the things of the child.

ବାଲ୍ୟକାଲେଽହଂ ବାଲ ଇୱାଭାଷେ ବାଲ ଇୱାଚିନ୍ତଯଞ୍ଚ କିନ୍ତୁ ଯୌୱନେ ଜାତେ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ବାଲ୍ୟାଚରଣଂ ପରିତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍|

12 For now we see in a mirror, obscurely; but then face to face; now I know in part, but then I shall fully know even as I also am fully known.

ଇଦାନୀମ୍ ଅଭ୍ରମଧ୍ୟେନାସ୍ପଷ୍ଟଂ ଦର୍ଶନମ୍ ଅସ୍ମାଭି ର୍ଲଭ୍ୟତେ କିନ୍ତୁ ତଦା ସାକ୍ଷାତ୍ ଦର୍ଶନଂ ଲପ୍ସ୍ୟତେ| ଅଧୁନା ମମ ଜ୍ଞାନମ୍ ଅଲ୍ପିଷ୍ଠଂ କିନ୍ତୁ ତଦାହଂ ଯଥାୱଗମ୍ୟସ୍ତଥୈୱାୱଗତୋ ଭୱିଷ୍ୟାମି|

13 And now there abide faith, hope, love, these three; but the greatest of these is love.

ଇଦାନୀଂ ପ୍ରତ୍ୟଯଃ ପ୍ରତ୍ୟାଶା ପ୍ରେମ ଚ ତ୍ରୀଣ୍ୟେତାନି ତିଷ୍ଠନ୍ତି ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେ ଚ ପ୍ରେମ ଶ୍ରେଷ୍ଠଂ|