< Romans 7 >

1 Or do you not know, brothers (for I speak to those who know the law), that the law has authority over a person for as long as he lives?
হে ভ্ৰাতৃগণ ৱ্যৱস্থাৱিদঃ প্ৰতি মমেদং নিৱেদনং| ৱিধিঃ কেৱলং যাৱজ্জীৱং মানৱোপৰ্য্যধিপতিৎৱং কৰোতীতি যূযং কিং ন জানীথ?
2 For the married woman is bound by law to her husband as long as he lives. But if her husband dies, she is released from the law concerning the husband.
যাৱৎকালং পতি ৰ্জীৱতি তাৱৎকালম্ ঊঢা ভাৰ্য্যা ৱ্যৱস্থযা তস্মিন্ বদ্ধা তিষ্ঠতি কিন্তু যদি পতি ৰ্ম্ৰিযতে তৰ্হি সা নাৰী পত্যু ৰ্ৱ্যৱস্থাতো মুচ্যতে|
3 So then if, while the husband lives, she is joined to another man, she is called an adulteress. But if the husband dies, she is free from the law, so that she is not an adulteress, though she is joined to another man.
এতৎকাৰণাৎ পত্যুৰ্জীৱনকালে নাৰী যদ্যন্যং পুৰুষং ৱিৱহতি তৰ্হি সা ৱ্যভিচাৰিণী ভৱতি কিন্তু যদি স পতি ৰ্ম্ৰিযতে তৰ্হি সা তস্যা ৱ্যৱস্থাযা মুক্তা সতী পুৰুষান্তৰেণ ৱ্যূঢাপি ৱ্যভিচাৰিণী ন ভৱতি|
4 Therefore, my brothers, you also were made dead to the law through the body of Christ, that you would be joined to another, to him who was raised from the dead, that we may bear fruit to God.
হে মম ভ্ৰাতৃগণ, ঈশ্ৱৰনিমিত্তং যদস্মাকং ফলং জাযতে তদৰ্থং শ্মশানাদ্ উত্থাপিতেন পুৰুষেণ সহ যুষ্মাকং ৱিৱাহো যদ্ ভৱেৎ তদৰ্থং খ্ৰীষ্টস্য শৰীৰেণ যূযং ৱ্যৱস্থাং প্ৰতি মৃতৱন্তঃ|
5 For when we were in the flesh, the sinful passions which were through the law, worked in our members to bring forth fruit for death.
যতোঽস্মাকং শাৰীৰিকাচৰণসমযে মৰণনিমিত্তং ফলম্ উৎপাদযিতুং ৱ্যৱস্থযা দূষিতঃ পাপাভিলাষোঽস্মাকম্ অঙ্গেষু জীৱন্ আসীৎ|
6 But now we have been released from the law, having died to that which held us captive, so that we serve in newness of the Spirit, and not in oldness of the letter.
কিন্তু তদা যস্যা ৱ্যৱস্থাযা ৱশে আস্মহি সাম্প্ৰতং তাং প্ৰতি মৃতৎৱাদ্ ৱযং তস্যা অধীনৎৱাৎ মুক্তা ইতি হেতোৰীশ্ৱৰোঽস্মাভিঃ পুৰাতনলিখিতানুসাৰাৎ ন সেৱিতৱ্যঃ কিন্তু নৱীনস্ৱভাৱেনৈৱ সেৱিতৱ্যঃ
7 What should we say then? Is the law sin? Absolutely not. However, I would not have known sin, except through the law. For I would not have known covetousness, unless the law had said, "Do not covet."
তৰ্হি ৱযং কিং ব্ৰূমঃ? ৱ্যৱস্থা কিং পাপজনিকা ভৱতি? নেত্থং ভৱতু| ৱ্যৱস্থাম্ অৱিদ্যমানাযাং পাপং কিম্ ইত্যহং নাৱেদং; কিঞ্চ লোভং মা কাৰ্ষীৰিতি চেদ্ ৱ্যৱস্থাগ্ৰন্থে লিখিতং নাভৱিষ্যৎ তৰ্হি লোভঃ কিম্ভূতস্তদহং নাজ্ঞাস্যং|
8 But sin, taking opportunity through the commandment, produced in me all kinds of covetousness. For apart from the law, sin is dead.
কিন্তু ৱ্যৱস্থযা পাপং ছিদ্ৰং প্ৰাপ্যাস্মাকম্ অন্তঃ সৰ্ৱ্ৱৱিধং কুৎসিতাভিলাষম্ অজনযৎ; যতো ৱ্যৱস্থাযাম্ অৱিদ্যমানাযাং পাপং মৃতং|
9 I was alive apart from the law once, but when the commandment came, sin became alive, and I died.
অপৰং পূৰ্ৱ্ৱং ৱ্যৱস্থাযাম্ অৱিদ্যমানাযাম্ অহম্ অজীৱং ততঃ পৰম্ আজ্ঞাযাম্ উপস্থিতাযাম্ পাপম্ অজীৱৎ তদাহম্ অম্ৰিযে|
10 The commandment, which was for life, this I found to be for death;
১০ইত্থং সতি জীৱননিমিত্তা যাজ্ঞা সা মম মৃত্যুজনিকাভৱৎ|
11 for sin, taking the opportunity through the commandment, deceived me, and through it killed me.
১১যতঃ পাপং ছিদ্ৰং প্ৰাপ্য ৱ্যৱস্থিতাদেশেন মাং ৱঞ্চযিৎৱা তেন মাম্ অহন্|
12 Therefore the law indeed is holy, and the commandment holy, and righteous, and good.
১২অতএৱ ৱ্যৱস্থা পৱিত্ৰা, আদেশশ্চ পৱিত্ৰো ন্যায্যো হিতকাৰী চ ভৱতি|
13 Did that which is good, then, become death to me? Absolutely not. But sin, that it might be shown to be sin, by working death to me through that which is good; that through the commandment sin might become exceeding sinful.
১৩তৰ্হি যৎ স্ৱযং হিতকৃৎ তৎ কিং মম মৃত্যুজনকম্ অভৱৎ? নেত্থং ভৱতু; কিন্তু পাপং যৎ পাতকমিৱ প্ৰকাশতে তথা নিদেশেন পাপং যদতীৱ পাতকমিৱ প্ৰকাশতে তদৰ্থং হিতোপাযেন মম মৰণম্ অজনযৎ|
14 For we know that the law is spiritual, but I am fleshly, sold under sin.
১৪ৱ্যৱস্থাত্মবোধিকেতি ৱযং জানীমঃ কিন্ত্ৱহং শাৰীৰতাচাৰী পাপস্য ক্ৰীতকিঙ্কৰো ৱিদ্যে|
15 For I do not know what I am doing. For I do not practice what I desire to do; but what I hate, that I do.
১৫যতো যৎ কৰ্ম্ম কৰোমি তৎ মম মনোঽভিমতং নহি; অপৰং যন্ মম মনোঽভিমতং তন্ন কৰোমি কিন্তু যদ্ ঋতীযে তৎ কৰোমি|
16 But if I do what I do not want to do, I agree with the law that it is good.
১৬তথাৎৱে যন্ মমানভিমতং তদ্ যদি কৰোমি তৰ্হি ৱ্যৱস্থা সূত্তমেতি স্ৱীকৰোমি|
17 So now it is no more I that do it, but sin which dwells in me.
১৭অতএৱ সম্প্ৰতি তৎ কৰ্ম্ম মযা ক্ৰিযত ইতি নহি কিন্তু মম শৰীৰস্থেন পাপেনৈৱ ক্ৰিযতে|
18 For I know that in me, that is, in my flesh, dwells no good thing. For the desire is present in me, but the doing of the good is not.
১৮যতো মযি, অৰ্থতো মম শৰীৰে, কিমপ্যুত্তমং ন ৱসতি, এতদ্ অহং জানামি; মমেচ্ছুকতাযাং তিষ্ঠন্ত্যামপ্যহম্ উত্তমকৰ্ম্মসাধনে সমৰ্থো ন ভৱামি|
19 For the good which I desire, I do not do; but the evil which I do not desire, that I practice.
১৯যতো যামুত্তমাং ক্ৰিযাং কৰ্ত্তুমহং ৱাঞ্ছামি তাং ন কৰোমি কিন্তু যৎ কুৎসিতং কৰ্ম্ম কৰ্ত্তুম্ অনিচ্ছুকোঽস্মি তদেৱ কৰোমি|
20 But if what I do not desire, that I do, it is no more I that do it, but sin which dwells in me.
২০অতএৱ যদ্যৎ কৰ্ম্ম কৰ্ত্তুং মমেচ্ছা ন ভৱতি তদ্ যদি কৰোমি তৰ্হি তৎ মযা ন ক্ৰিযতে, মমান্তৰ্ৱৰ্ত্তিনা পাপেনৈৱ ক্ৰিযতে|
21 I find then the law, that, to me, while I desire to do good, evil is present.
২১ভদ্ৰং কৰ্ত্তুম্ ইচ্ছুকং মাং যো ঽভদ্ৰং কৰ্ত্তুং প্ৰৱৰ্ত্তযতি তাদৃশং স্ৱভাৱমেকং মযি পশ্যামি|
22 For I delight in God's law in my inner being,
২২অহম্ আন্তৰিকপুৰুষেণেশ্ৱৰৱ্যৱস্থাযাং সন্তুষ্ট আসে;
23 but I see a different law in my members, warring against the law of my mind, and bringing me into captivity under the law of sin which is in my members.
২৩কিন্তু তদ্ৱিপৰীতং যুধ্যন্তং তদন্যমেকং স্ৱভাৱং মদীযাঙ্গস্থিতং প্ৰপশ্যামি, স মদীযাঙ্গস্থিতপাপস্ৱভাৱস্যাযত্তং মাং কৰ্ত্তুং চেষ্টতে|
24 What a wretched man I am. Who will deliver me out of the body of this death?
২৪হা হা যোঽহং দুৰ্ভাগ্যো মনুজস্তং মাম্ এতস্মান্ মৃতাচ্ছৰীৰাৎ কো নিস্তাৰযিষ্যতি?
25 Thanks be to God through Jesus Christ, our Lord. So then with the mind, I myself serve God's law, but with the flesh, the sin's law.
২৫অস্মাকং প্ৰভুণা যীশুখ্ৰীষ্টেন নিস্তাৰযিতাৰম্ ঈশ্ৱৰং ধন্যং ৱদামি| অতএৱ শৰীৰেণ পাপৱ্যৱস্থাযা মনসা তু ঈশ্ৱৰৱ্যৱস্থাযাঃ সেৱনং কৰোমি|

< Romans 7 >