Psalms 77

1 [For the Chief Musician. To Jeduthun. A Psalm by Asaph.] My cry goes to God. Indeed, I cry to God for help, and for him to listen to me.

Sa akong tingog motu-aw ako sa Dios, Bisan ngadto sa Dios uban sa akong tingog; ug siya magapatalinghug kanako.

2 In the day of my trouble I sought YHWH. My hand was stretched out in the night, and did not get tired. My soul refused to be comforted.

Gipangita ko ang Ginoo sa adlaw sa akong kalisdanan: Akong gituy-od ang akong kamot sa kagabhion, ug wala maluya; Ang akong kalag nagdumili nga pagalipayon.

3 I remember God, and I groan. I complain, and my spirit is overwhelmed. (Selah)

Nahinumdum ako sa Dios, ug walay paghilum sa pag-ampo: Nag-agulo ako, ug nalumos ang akong espiritu. (Selah)

4 You hold my eyelids open. I am so troubled that I can't speak.

Ikaw nagapugong sa akong mga mata nga nagatan-aw: Tungod sa hilabihan ko nga kalibog, wala ako makasulti.

5 I have considered the days of old, the years of ancient times.

Gipalandong ko ang mga adlaw sa daang panahon, Ang mga katuigan sa mga panahon sa kakaraanan.

6 I remember my song in the night. I consider in my own heart; my spirit diligently inquires:

Nahanumdum ako sa akong awit sa kagabhion: Nagpakigsulti ako sa akong kaugalingong kasingkasing; Ug ang akong espiritu naghimo ug masingkamoton nga pagsusi.

7 "Will YHWH reject us forever? Will he be favorable no more?

Magasalikway ba ang Ginoo sa walay katapusan? Ug dili na ba siya magmaloloy-on?

8 Has his loving kindness vanished forever? Does his promise fail for generations?

Natiti na ba ang iyang mahigugmaong-kalolot sa walay katapusan? Natapus na ba niya sa iyang saad sa walay katapusan?

9 Has God forgotten to be gracious? Has he, in anger, withheld his compassion?" (Selah)

Nahakalimot na ba ang Dios sa pagkamaloloy-on? Gilukban na ba niya sa iyang kasuko ang iyang mga malomong kalooy? (Selah)

10 And I thought, "This is my wounding, that the right hand of the Most High has changed."

Ug ako miingon: Kini mao ang akong kasakitan; Apan mahinumdum ako sa mga tuig sa toong kamot sa Hataas Uyamut.

11 I will remember the works of JAH; for I will remember your wonders of old.

Akong pagasaysayon ang mga buhat ni Jehova; Kay akong pagahinumduman ang imong mga kahibulongan sa kakaraanan.

12 I will also meditate on all your work, and consider your doings.

Magapamalandong usab ako sa tanan mong mga buhat, Ug magayamyam ako sa tanan nga imong gihimo.

13 Your way, God, is in the sanctuary. What god is great like God?

Ang imong dalan, Oh Dios, anaa sa balaang puloy-anan: Kinsa ba ang daku nga dios nga sama sa Dios?

14 You are the God who does wonders. You have made your strength known among the peoples.

Ikaw mao ang Dios nga nagabuhat ug mga katingalahan: Gipahayag mo sa mga katawohan ang imong kusog.

15 You have redeemed your people with your arm, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)

Sa imong bukton giluwas mo ang imong katawohan, Ang mga anak ni Jacob ug ni Jose. (Selah)

16 The waters saw you, God. The waters saw you, and they writhed. The depths also convulsed.

Ang katubigan nakakita kanimo, Oh Dios; Ang katubigan nakakita kanimo, (sila) nangahadlok: Ang mga kahiladman usab nangurog.

17 The clouds poured out water. The skies resounded with thunder. Your arrows also flashed around.

Ang mga dag-um nanagyabo ug tubig; Ang mga langit nanagpadalugdog: Ang imong mga udyong usab mingpanaw sa halayong dapit.

18 The voice of your thunder was in the whirlwind. The lightnings lit up the world. The earth trembled and shook.

Diha sa mga alimpulos ang tingog sa imong dalugdog; Ang mga kilat minghayag sa kalibutan: Ang yuta mikurog ug miuyog.

19 Your way was through the sea; your paths through the great waters. Your footsteps were not known.

Diha sa dagat ang imong dalan, Ug ang imong mga alagianan diha sa dagkung mga tubig, Ug ang imong mga tunob wala maila.

20 You led your people like a flock, by the hand of Moses and Aaron.

Gimandoan mo ang imong katawohan sama sa usa ka panon sa carnero, Pinaagi sa kamot ni Moises ug ni Aaron.