< Psalms 104 >

1 Bless YHWH, my soul. YHWH, my God, you are very great. You are clothed with splendor and majesty.
ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی!
2 He covers himself with light as with a garment. He stretches out the heavens like a curtain.
تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای
3 He lays the beams of his chambers in the waters. He makes the clouds his chariot. He walks on the wings of the wind.
و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی.
4 He makes his angels winds, and his servants flames of fire.
بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو.
5 He laid the foundations of the earth, that it should not be moved forever and ever.
ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود.
6 You covered it with the deep as with a cloak. The waters stood above the mountains.
دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند.
7 At your rebuke they fled. At the voice of your thunder they hurried away.
اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند.
8 The mountains rose, the valleys sank down, to the place which you had assigned to them.
به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند.
9 You have set a boundary that they may not pass over; that they do not turn again to cover the earth.
برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند.
10 He sends forth springs into the valleys. They run among the mountains.
در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود.
11 They give drink to every animal of the field. The wild donkeys quench their thirst.
تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند.
12 The birds of the sky nest by them; among the branches they give forth a sound.
پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند.
13 He waters the mountains from his chambers. The earth is filled with the fruit of your works.
از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود.
14 He causes the grass to grow for the livestock, and plants for man to cultivate, that he may bring forth food out of the earth:
تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی.
15 wine that makes glad the heart of man, oil to make his face to shine, and bread that strengthens man's heart.
تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد.
16 YHWH's trees are well watered, the cedars of Lebanon, which he has planted;
درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند.
17 where the birds make their nests. The stork makes its home in the fir trees.
مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر.
18 The high mountains are for the wild goats. The rocks are a refuge for the rock badgers.
کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان.
19 He appointed the moon for seasons. The sun knows when to set.
ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها.
20 You make darkness, and it is night, in which all the animals of the forest prowl.
به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند.
21 The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند.
22 The sun rises, and they steal away, and lie down in their dens.
هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند.
23 Man goes forth to his work, to his labor until the evening.
آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند.
24 YHWH, how many are your works. In wisdom have you made them all. The earth is full of your riches.
خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است.
25 There is the sea, great and wide, in which are innumerable living things, both small and large animals.
در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند.
26 There the ships go, and leviathan, whom you formed to play there.
کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند.
27 All of them look to you to give them their food at the proper time.
تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی.
28 You give to them; they gather. You open your hand; they are satisfied with good.
تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی.
29 You hide your face: they are troubled; you take away their breath: they die, and return to the dust.
هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند.
30 You send forth your Spirit: they are created. You renew the face of the ground.
اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند.
31 Let the glory of YHWH endure forever. Let YHWH rejoice in his works.
شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد.
32 He looks at the earth, and it trembles. He touches the mountains, and they smoke.
خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود.
33 I will sing to YHWH all my life. I will sing praise to my God as long as I exist.
تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود.
34 Let your meditation be sweet to him. I will rejoice in YHWH.
باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است.
35 Let sinners be consumed out of the earth. Let the wicked be no more. Bless YHWH, my soul. Praise JAH.
باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند!

< Psalms 104 >