Matthew 20
1 "For the kingdom of heaven is like a landowner who went out early in the morning to hire laborers for his vineyard.
ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟମ୍ ଏତାଦୃଶା କେନଚିଦ୍ ଗୃହସ୍ୟେନ ସମଂ, ଯୋଽତିପ୍ରଭାତେ ନିଜଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରେ କୃଷକାନ୍ ନିଯୋକ୍ତୁଂ ଗତୱାନ୍|
2 When he had agreed with the laborers for a denarius a day, he sent them into his vineyard.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତୈଃ ସାକଂ ଦିନୈକଭୃତିଂ ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶଂ ନିରୂପ୍ୟ ତାନ୍ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରଂ ପ୍ରେରଯାମାସ|
3 He went out about nine in the morning, and saw others standing idle in the marketplace.
ଅନନ୍ତରଂ ପ୍ରହରୈକୱେଲାଯାଂ ଗତ୍ୱା ହଟ୍ଟେ କତିପଯାନ୍ ନିଷ୍କର୍ମ୍ମକାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ତାନୱଦତ୍,
4 To them he said, 'You also go into the vineyard, and whatever is right I will give you.' So they went their way.
ଯୂଯମପି ମମ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରଂ ଯାତ, ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମହଂ ଯୋଗ୍ୟଭୃତିଂ ଦାସ୍ୟାମି, ତତସ୍ତେ ୱୱ୍ରଜୁଃ|
5 Again he went out about noon and at three in the afternoon, and did likewise.
ପୁନଶ୍ଚ ସ ଦ୍ୱିତୀଯତୃତୀଯଯୋଃ ପ୍ରହରଯୋ ର୍ବହି ର୍ଗତ୍ୱା ତଥୈୱ କୃତୱାନ୍|
6 About five that afternoon he went out, and found others standing. He said to them, 'Why do you stand here all day idle?'
ତତୋ ଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯାୱଶିଷ୍ଟାଯାଂ ୱେଲାଯାଂ ବହି ର୍ଗତ୍ୱାପରାନ୍ କତିପଯଜନାନ୍ ନିଷ୍କର୍ମ୍ମକାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍, ଯୂଯଂ କିମର୍ଥମ୍ ଅତ୍ର ସର୍ୱ୍ୱଂ ଦିନଂ ନିଷ୍କର୍ମ୍ମାଣସ୍ତିଷ୍ଠଥ?
7 "They said to him, 'Because no one has hired us.' "He said to them, 'You also go into the vineyard.'
ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ଅସ୍ମାନ୍ ନ କୋପି କର୍ମମଣି ନିଯୁଂକ୍ତେ| ତଦାନୀଂ ସ କଥିତୱାନ୍, ଯୂଯମପି ମମ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରଂ ଯାତ, ତେନ ଯୋଗ୍ୟାଂ ଭୃତିଂ ଲପ୍ସ୍ୟଥ|
8 When evening had come, the lord of the vineyard said to his manager, 'Call the laborers and pay them their wages, beginning from the last to the first.'
ତଦନନ୍ତରଂ ସନ୍ଧ୍ୟାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ସଏୱ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରପତିରଧ୍ୟକ୍ଷଂ ଗଦିୱାନ୍, କୃଷକାନ୍ ଆହୂଯ ଶେଷଜନମାରଭ୍ୟ ପ୍ରଥମଂ ଯାୱତ୍ ତେଭ୍ୟୋ ଭୃତିଂ ଦେହି|
9 "When those who were hired at about five in the afternoon came, they each received a denarius.
ତେନ ଯେ ଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯାୱସ୍ଥିତେ ସମାଯାତାସ୍ତେଷାମ୍ ଏକୈକୋ ଜନୋ ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶଂ ପ୍ରାପ୍ନୋତ୍|
10 When the first came, they supposed that they would receive more; and they likewise each received a denarius.
ତଦାନୀଂ ପ୍ରଥମନିଯୁକ୍ତା ଜନା ଆଗତ୍ୟାନୁମିତୱନ୍ତୋ ୱଯମଧିକଂ ପ୍ରପ୍ସ୍ୟାମଃ, କିନ୍ତୁ ତୈରପି ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶୋଽଲାଭି|
11 When they received it, they murmured against the master of the household,
ତତସ୍ତେ ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ତେନ କ୍ଷେତ୍ରପତିନା ସାକଂ ୱାଗ୍ୟୁଦ୍ଧଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତଃ କଥଯାମାସୁଃ,
12 saying, 'These last have spent one hour, and you have made them equal to us, who have borne the burden of the day and the scorching heat.'
ୱଯଂ କୃତ୍ସ୍ନଂ ଦିନଂ ତାପକ୍ଲେଶୌ ସୋଢୱନ୍ତଃ, କିନ୍ତୁ ପଶ୍ଚାତାଯା ସେ ଜନା ଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯମାତ୍ରଂ ପରିଶ୍ରାନ୍ତୱନ୍ତସ୍ତେଽସ୍ମାଭିଃ ସମାନାଂଶାଃ କୃତାଃ|
13 "But he answered one of them, 'Friend, I am doing you no wrong. Did you not agree with me for a denarius?
ତତଃ ସ ତେଷାମେକଂ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ହେ ୱତ୍ସ, ମଯା ତ୍ୱାଂ ପ୍ରତି କୋପ୍ୟନ୍ୟାଯୋ ନ କୃତଃ କିଂ ତ୍ୱଯା ମତ୍ସମକ୍ଷଂ ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶୋ ନାଙ୍ଗୀକୃତଃ?
14 Take that which is yours, and go your way. It is my desire to give to this last just as much as to you.
ତସ୍ମାତ୍ ତୱ ଯତ୍ ପ୍ରାପ୍ୟଂ ତଦାଦାଯ ଯାହି, ତୁଭ୍ୟଂ ଯତି, ପଶ୍ଚାତୀଯନିଯୁକ୍ତଲୋକାଯାପି ତତି ଦାତୁମିଚ୍ଛାମି|
15 Is it not lawful for me to do what I want to with what I own? Or is your eye evil, because I am good?'
ସ୍ୱେଚ୍ଛଯା ନିଜଦ୍ରୱ୍ୟୱ୍ୟୱହରଣଂ କିଂ ମଯା ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ? ମମ ଦାତୃତ୍ୱାତ୍ ତ୍ୱଯା କିମ୍ ଈର୍ଷ୍ୟାଦୃଷ୍ଟିଃ କ୍ରିଯତେ?
16 So the last will be first, and the first last; for many are called, but few are chosen."
ଇତ୍ଥମ୍ ଅଗ୍ରୀଯଲୋକାଃ ପଶ୍ଚତୀଯା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି, ପଶ୍ଚାତୀଯଜନାଶ୍ଚଗ୍ରୀଯା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି, ଅହୂତା ବହୱଃ କିନ୍ତ୍ୱଲ୍ପେ ମନୋଭିଲଷିତାଃ|
17 As Jesus was going up to Jerusalem, he took the Twelve aside, and on the way he said to them,
ତଦନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ୟିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ଗଚ୍ଛନ୍ ମାର୍ଗମଧ୍ୟେ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଏକାନ୍ତେ ୱଭାଷେ,
18 "Look, we are going up to Jerusalem, and the Son of Man will be delivered to the chief priests and scribes, and they will condemn him to death,
ପଶ୍ୟ ୱଯଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ଯାମଃ, ତତ୍ର ପ୍ରଧାନଯାଜକାଧ୍ୟାପକାନାଂ କରେଷୁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଃ ସମର୍ପିଷ୍ୟତେ;
19 and will hand him over to the non-Jews to mock, to scourge, and to crucify; and the third day he will be raised up."
ତେ ଚ ତଂ ହନ୍ତୁମାଜ୍ଞାପ୍ୟ ତିରସ୍କୃତ୍ୟ ୱେତ୍ରେଣ ପ୍ରହର୍ତ୍ତୁଂ କ୍ରୁଶେ ଧାତଯିତୁଞ୍ଚାନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସ ତୃତୀଯଦିୱସେ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉତ୍ଥାପିଷ୍ୟତେ|
20 Then the mother of the sons of Zebedee came to him with her sons, kneeling and asking a certain thing of him.
ତଦାନୀଂ ସିୱଦୀଯସ୍ୟ ନାରୀ ସ୍ୱପୁତ୍ରାୱାଦାଯ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମ୍ ଏତ୍ୟ ପ୍ରଣମ୍ୟ କଞ୍ଚନାନୁଗ୍ରହଂ ତଂ ଯଯାଚେ|
21 He said to her, "What do you want?" She said to him, "Command that these, my two sons, may sit, one on your right hand, and one on your left hand, in your Kingdom."
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତାଂ ପ୍ରୋକ୍ତୱାନ୍, ତ୍ୱଂ କିଂ ଯାଚସେ? ତତଃ ସା ବଭାଷେ, ଭୱତୋ ରାଜତ୍ୱେ ମମାନଯୋଃ ସୁତଯୋରେକଂ ଭୱଦ୍ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ଦ୍ୱିତୀଯଂ ୱାମପାର୍ଶ୍ୱ ଉପୱେଷ୍ଟୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତୁ|
22 But Jesus answered and said, "You do not know what you are asking. Are you able to drink the cup that I am about to drink?" They said to him, "We are able."
ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ ଯଦ୍ ଯାଚ୍ୟତେ, ତନ୍ନ ବୁଧ୍ୟତେ, ଅହଂ ଯେନ କଂସେନ ପାସ୍ୟାମି ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ କିଂ ତେନ ପାତୁଂ ଶକ୍ୟତେ? ଅହଞ୍ଚ ଯେନ ମଜ୍ଜେନେନ ମଜ୍ଜିଷ୍ୟେ, ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ କିଂ ତେନ ମଜ୍ଜଯିତୁଂ ଶକ୍ୟତେ? ତେ ଜଗଦୁଃ ଶକ୍ୟତେ|
23 He said to them, "You will indeed drink my cup, but to sit on my right hand and on my left hand is not mine to give; but it is for whom it has been prepared by my Father."
ତଦା ସ ଉକ୍ତୱାନ୍, ଯୁୱାଂ ମମ କଂସେନାୱଶ୍ୟଂ ପାସ୍ୟଥଃ, ମମ ମଜ୍ଜନେନ ଚ ଯୁୱାମପି ମଜ୍ଜିଷ୍ୟେଥେ, କିନ୍ତୁ ଯେଷାଂ କୃତେ ମତ୍ତାତେନ ନିରୂପିତମ୍ ଇଦଂ ତାନ୍ ୱିହାଯାନ୍ୟଂ କମପି ମଦ୍ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ୱାମପାର୍ଶ୍ୱେ ଚ ସମୁପୱେଶଯିତୁଂ ମମାଧିକାରୋ ନାସ୍ତି|
24 When the ten heard it, they were indignant with the two brothers.
ଏତାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱାନ୍ୟେ ଦଶଶିଷ୍ୟାସ୍ତୌ ଭ୍ରାତରୌ ପ୍ରତି ଚୁକୁପୁଃ|
25 But Jesus summoned them, and said, "You know that the rulers of the nations lord it over them, and their great ones exercise authority over them.
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁଃ ସ୍ୱସମୀପଂ ତାନାହୂଯ ଜଗାଦ, ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାନାଂ ନରପତଯସ୍ତାନ୍ ଅଧିକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି, ଯେ ତୁ ମହାନ୍ତସ୍ତେ ତାନ୍ ଶାସତି, ଇତି ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ|
26 It will not be so among you, but whoever desires to become great among you must be your servant.
କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ନ ତଥା ଭୱେତ୍, ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ମହାନ୍ ବୁଭୂଷତି, ସ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସେୱେତ;
27 And whoever desires to be first among you must be your slave,
ଯଶ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ମୁଖ୍ୟୋ ବୁଭୂଷତି, ସ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଦାସୋ ଭୱେତ୍|
28 even as the Son of Man did not come to be served, but to serve, and to give his life as a ransom for many."
ଇତ୍ଥଂ ମନୁଜପୁତ୍ରଃ ସେୱ୍ୟୋ ଭୱିତୁଂ ନହି, କିନ୍ତୁ ସେୱିତୁଂ ବହୂନାଂ ପରିତ୍ରାଣମୂଲ୍ୟାର୍ଥଂ ସ୍ୱପ୍ରାଣାନ୍ ଦାତୁଞ୍ଚାଗତଃ|
29 As they went out from Jericho, a large crowd followed him.
ଅନନ୍ତରଂ ଯିରୀହୋନଗରାତ୍ ତେଷାଂ ବହିର୍ଗମନସମଯେ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ବହୱୋ ଲୋକା ୱୱ୍ରଜୁଃ|
30 And look, two blind men sitting by the road, when they heard that Jesus was passing by, shouted, "Have mercy on us, Lord, son of David."
ଅପରଂ ୱର୍ତ୍ମପାର୍ଶ୍ୱ ଉପୱିଶନ୍ତୌ ଦ୍ୱାୱନ୍ଧୌ ତେନ ମାର୍ଗେଣ ଯୀଶୋ ର୍ଗମନଂ ନିଶମ୍ୟ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥଯାମାସତୁଃ, ହେ ପ୍ରଭୋ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ, ଆୱଯୋ ର୍ଦଯାଂ ୱିଧେହି|
31 The crowd rebuked them, telling them that they should be quiet, but they shouted even more, "Have mercy on us, Lord, son of David."
ତତୋ ଲୋକାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତୁଷ୍ଣୀମ୍ଭୱତମିତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ତୌ ତର୍ଜଯାମାସୁଃ; ତଥାପି ତୌ ପୁନରୁଚ୍ଚୈଃ କଥଯାମାସତୁଃ ହେ ପ୍ରଭୋ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ, ଆୱାଂ ଦଯସ୍ୱ|
32 Jesus stood still, and called them, and asked, "What do you want me to do for you?"
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁଃ ସ୍ଥଗିତଃ ସନ୍ ତାୱାହୂଯ ଭାଷିତୱାନ୍, ଯୁୱଯୋଃ କୃତେ ମଯା କିଂ କର୍ତ୍ତର୍ୱ୍ୟଂ? ଯୁୱାଂ କିଂ କାମଯେଥେ?
33 They told him, "Lord, that our eyes may be opened."
ତଦା ତାୱୁକ୍ତୱନ୍ତୌ, ପ୍ରଭୋ ନେତ୍ରାଣି ନୌ ପ୍ରସନ୍ନାନି ଭୱେଯୁଃ|
34 Jesus, being moved with compassion, touched their eyes; and immediately their eyes received their sight, and they followed him.
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁସ୍ତୌ ପ୍ରତି ପ୍ରମନ୍ନଃ ସନ୍ ତଯୋ ର୍ନେତ୍ରାଣି ପସ୍ପର୍ଶ, ତେନୈୱ ତୌ ସୁୱୀକ୍ଷାଞ୍ଚକ୍ରାତେ ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ଜଗ୍ମୁତୁଶ୍ଚ|
