Job 13
1 "Look, my eye has seen all this. My ear has heard and understood it.
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. |
2 What you know, I know also. I am not inferior to you.
3 "Surely I would speak to Shaddai. I desire to reason with God.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. |
4 But you are forgers of lies. You are all physicians of no value.
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. |
5 Oh that you would be completely silent. Then you would be wise.
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. |
6 Hear now my reasoning. Listen to the pleadings of my lips.
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. |
7 Will you speak unrighteously for God, and talk deceitfully for him?
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ |
8 Will you show partiality to him? Will you contend for God?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ |
9 Is it good that he should search you out? Or as one deceives a man, will you deceive him?
10 He will surely reprove you if you secretly show partiality.
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. |
11 Shall not his majesty make you afraid, And his dread fall on you?
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ |
12 Your memorable sayings are proverbs of ashes, Your defenses are defenses of clay.
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. |
13 "Be silent, leave me alone, that I may speak. Let come on me what will.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! |
14 Why should I take my flesh in my teeth, and put my life in my hand?
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. |
15 Look, he will kill me. I have no hope. Nevertheless, I will maintain my ways before him.
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. |
16 This also shall be my salvation, that a godless man shall not come before him.
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. |
17 Hear diligently my speech. Let my declaration be in your ears.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. |
18 See now, I have set my cause in order. I know that I am righteous.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» |
19 Who is he who will contend with me? For then would I hold my peace and give up the spirit.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. |
20 "Only do not do two things to me; then I will not hide myself from your face:
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: |
21 withdraw your hand far from me; and do not let your terror make me afraid.
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. |
22 Then call, and I will answer; or let me speak, and you answer me.
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. |
23 How many are my iniquities and sins? Make me know my disobedience and my sin.
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. |
24 Why hide you your face, and hold me for your enemy?
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ |
25 Will you harass a driven leaf? Will you pursue the dry stubble?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ |
26 For you write bitter things against me, and make me inherit the iniquities of my youth:
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. |
27 You also put my feet in the stocks, and mark all my paths. You set a bound to the soles of my feet,
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. |
28 though I am decaying like a rotten thing, like a garment that is moth-eaten.
