Job 11

1 Then Zophar, the Naamathite, answered,

۱ و صوفر نعماتی در جواب گفت:

2 "Shouldn't the multitude of words be answered? Should a man full of talk be justified?

۲ «آیابه کثرت سخنان جواب نباید داد و مردپرگو عادل شمرده شود؟

3 Should your boastings make men hold their peace? When you mock, shall no man make you ashamed?

۳ آیا بیهوده‌گویی تومردمان را ساکت کند و یا سخریه کنی و کسی تورا خجل نسازد؟

4 For you say, 'My doctrine is pure. I am clean in your eyes.'

۴ و می‌گویی تعلیم من پاک است، و من در نظر تو بی‌گناه هستم.

5 But oh that God would speak, and open his lips against you,

۵ و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید،

6 that he would show you the secrets of wisdom. For true wisdom has two sides. Know therefore that God exacts of you less than your iniquity deserves.

۶ و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که درماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتراز گناهانت تو را سزا داده است.

7 "Can you fathom the mystery of God? Or can you probe the limits of Shaddai?

۷ آیا عمق های خدا را می‌توانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادرمطلق توانی رسید؟

8 They are high as heaven. What can you do? They are deeper than Sheol. What can you know? (Sheol h7585)

۸ مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟ (Sheol h7585)

9 Its measure is longer than the earth, and broader than the sea.

۹ پیمایش آن از جهان طویل تر واز دریا پهن تر است.

10 If he passes by, or confines, or convenes a court, then who can oppose him?

۱۰ اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه دعوت کند کیست که او راممانعت نماید؟

11 For he knows false men. He sees iniquity also, even though he doesn't consider it.

۱۱ زیرا که بطالت مردم را می‌داندو شرارت را می‌بیند اگرچه در آن تامل نکند.

12 An empty-headed man becomes wise when a man is born as a wild donkey's colt.

۱۲ ومرد جاهل آنوقت فهیم می‌شود که بچه خروحشی، انسان متولد شود.

13 "If you set your heart aright, stretch out your hands toward him.

۱۳ اگر تو دل خود راراست سازی و دستهای خود را بسوی او درازکنی،

14 If iniquity is in your hand, put it far away. Do not let unrighteousness dwell in your tents.

۱۴ اگر در دست تو شرارت باشد، آن را ازخود دور کن، و بی‌انصافی در خیمه های تو ساکن نشود.

15 Surely then you shall lift up your face without spot; Yes, you shall be steadfast, and shall not fear:

۱۵ پس یقین روی خود را بی‌عیب برخواهی افراشت، و مستحکم شده، نخواهی ترسید.

16 for you shall forget your misery. You shall remember it as waters that are passed away.

۱۶ زیرا که مشقت خود را فراموش خواهی کرد، و آن را مثل آب رفته به یاد خواهی آورد،

17 Life shall be clearer than the noonday. Though there is darkness, it shall be as the morning.

۱۷ و روزگار تو از وقت ظهر روشن ترخواهد شد، و اگرچه تاریکی باشد، مثل صبح خواهد گشت.

18 You shall be secure, because there is hope. Yes, you shall search, and shall take your rest in safety.

۱۸ و مطمئن خواهی بود چونکه امید داری، و اطراف خود را تجسس نموده، ایمن خواهی خوابید.

19 Also you shall lie down, and none shall make you afraid. Yes, many shall court your favor.

۱۹ و خواهی خوابید وترساننده‌ای نخواهد بود، و بسیاری تو راتملق خواهند نمود.

20 But the eyes of the wicked shall fail. They shall have no way to flee. Their hope shall be the giving up of the spirit."

۲۰ لیکن چشمان شریران کاهیده می‌شود و ملجای ایشان از ایشان نابود می‌گردد و امید ایشان جان کندن ایشان است.»