Job 10

1 "My soul is weary of my life. I will give free course to my complaint. I will speak in the bitterness of my soul.

Ang aking kaluluwa ay nalulunos sa aking buhay; aking palalayain ang aking daing; ako'y magsasalita sa kapaitan ng aking kaluluwa.

2 I will tell God, 'Do not condemn me. Show me why you contend with me.

Sasabihin ko sa Dios: Huwag mo akong hatulan; ipakilala mo sa akin kung bakit nakikipagtalo ka sa akin.

3 Is it good to you that you should oppress, that you should despise the work of your hands, and smile on the counsel of the wicked?

Mabuti ba sa iyo na ikaw ay mamighati, na iyong itakuwil ang gawa ng iyong mga kaaway, at iyong pasilangin ang payo ng masama?

4 Do you have eyes of flesh? Or do you see as man sees?

Ikaw ba'y may mga matang laman, o nakakakita ka bang gaya ng pagkakita ng tao?

5 Are your days as the days of mortals, or your years as man's years,

Ang iyo bang mga kaarawan ay gaya ng mga kaarawan ng tao, o ang iyong mga taon ay gaya ng mga kaarawan ng tao,

6 that you inquire after my iniquity, and search after my sin?

Upang ikaw ay magsiyasat ng aking kasamaan, at magusisa ng aking kasalanan,

7 Although you know that I am not wicked, there is no one who can deliver out of your hand.

Bagaman iyong nalalaman na ako'y hindi masama; at walang makapagliligtas sa iyong kamay?

8 "'Your hands have framed me and fashioned me altogether, yet you destroy me.

Ang iyong mga kamay ang siyang lumalang at nagbigay anyo sa akin sa buong palibot; gayon ma'y pinahihirapan mo ako.

9 Remember, I beg you, that you have fashioned me as clay. Will you bring me into dust again?

Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, na ako'y iyong binigyang anyo na gaya ng putik; at iuuwi mo ba ako uli sa pagkaalabok?

10 Haven't you poured me out like milk, and curdled me like cheese?

Hindi mo ba ako ibinuhos na parang gatas, at binuo mo akong parang keso?

11 You have clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.

Ako'y binihisan mo ng balat at laman, at sinugpong mo ako ng mga buto at mga litid.

12 You have granted me life and loving kindness. Your visitation has preserved my spirit.

Ako'y pinagkalooban mo ng buhay at kagandahang-loob, at pinamalagi ang aking diwa ng iyong pagdalaw.

13 Yet you hid these things in your heart. I know that this is with you:

Gayon ma'y ang mga bagay na ito ay iyong ikinubli sa iyong puso; talastas ko na ito'y sa iyo:

14 if I sin, then you mark me. You will not acquit me from my iniquity.

Kung ako'y magkasala, iyo nga akong tinatandaan, at hindi mo ako patatawarin sa aking kasamaan.

15 If I am wicked, woe to me. If I am righteous, I still shall not lift up my head, being filled with disgrace, and conscious of my affliction.

Kung ako'y maging masama, sa aba ko; at kung ako'y maging matuwid, hindi ko man itataas ang aking ulo; yamang puspos ng kakutyaan, at ng pagmamasid niring kadalamhatian.

16 And if I lift myself up, you hunt me like a lion. Again you show yourself powerful to me.

At kung ang aking ulo ay mataas, iyong hinuhuli akong parang leon: at napakikita ka uling kagilagilalas sa akin.

17 You renew your witnesses against me, and increase your indignation on me. Changes and warfare are with me.

Iyong binabago ang iyong mga pagsaksi laban sa akin, at dinaragdagan mo ang iyong galit sa akin; paninibago at pakikipagbaka ang sumasaakin.

18 "'Why, then, have you brought me forth out of the womb? I wish I had given up the spirit, and no eye had seen me.

Bakit mo nga ako inilabas mula sa bahay-bata? Napatid sana ang aking hininga, at wala nang matang nakakita pa sa akin.

19 I should have been as though I had not been. I should have been carried from the womb to the grave.

Ako sana'y naging parang hindi nabuhay; nadala sana ako mula sa bahay-bata hanggang sa libingan,

20 Aren't my days few? Cease then. Leave me alone, that I may find a little comfort,

Hindi ba kaunti ang aking mga araw? paglikatin mo nga, at ako'y iyong bayaan, upang ako'y maginhawahan ng kaunti,

21 before I go where I shall not return from, to the land of darkness and of the shadow of death;

Bago ako manaw doon na hindi ako babalik, sa lupain ng kadiliman at ng lilim ng kamatayan;

22 the land dark as midnight, of the shadow of death, without any order, where the light is as midnight.'"

Ang lupain na dilim, na gaya ng salimuot na kadiliman; lupain ng lilim ng kamatayan, na walang anomang ayos, at doon sa ang liwanag ay gaya ng salimuot na kadiliman.