Galatians 4
1 But I say that so long as the heir is a child, he is no different from a slave, though he is lord of all;
อหํ วทามิ สมฺปทธิการี ยาวทฺ พาลสฺติษฺฐติ ตาวตฺ สรฺวฺวสฺวสฺยาธิปติ: สนฺนปิ ส ทาสาตฺ เกนาปิ วิษเยณ น วิศิษฺยเต
2 but is under guardians and stewards until the day appointed by the father.
กินฺตุ ปิตฺรา นิรูปิตํ สมยํ ยาวตฺ ปาลกานำ ธนาธฺยกฺษาณาญฺจ นิฆฺนสฺติษฺฐติฯ
3 So we also, when we were children, were held in bondage under the elemental principles of the world.
ตทฺวทฺ วยมปิ พาลฺยกาเล ทาสา อิว สํสารสฺยากฺษรมาลายา อธีนา อาสฺมเหฯ
4 But when the fullness of the time came, God sent out his Son, born to a woman, born under the law,
อนนฺตรํ สมเย สมฺปูรฺณตำ คตวติ วฺยวสฺถาธีนานำ โมจนารฺถมฺ
5 that he might redeem those who were under the law, so that we might receive the adoption as sons.
อสฺมากํ ปุตฺรตฺวปฺราปฺตฺยรฺถญฺเจศฺวร: สฺตฺริยา ชาตํ วฺยวสฺถายา อธินีภูตญฺจ สฺวปุตฺรํ เปฺรษิตวานฺฯ
6 And because you are sons, God sent out the Spirit of his Son into our hearts, crying, "Abba, Father."
ยูยํ สนฺตานา อภวต ตตฺการณาทฺ อีศฺวร: สฺวปุตฺรสฺยาตฺมานำ ยุษฺมากมฺ อนฺต: กรณานิ ปฺรหิตวานฺ ส จาตฺมา ปิต: ปิตริตฺยาหฺวานํ การยติฯ
7 So you are no longer a slave, but a son; and if a son, then an heir of God.
อต อิทานีํ ยูยํ น ทาสา: กินฺตุ: สนฺตานา เอว ตสฺมาตฺ สนฺตานตฺวาจฺจ ขฺรีษฺเฏเนศฺวรียสมฺปทธิการิโณ'ปฺยาเธฺวฯ
8 However at that time, not knowing God, you were slaves to those who by nature are not gods.
อปรญฺจ ปูรฺวฺวํ ยูยมฺ อีศฺวรํ น ชฺญาตฺวา เย สฺวภาวโต'นีศฺวราเสฺตษำ ทาสเตฺว'ติษฺฐตฯ
9 But now that you have come to know God, or rather to be known by God, why do you turn back again to the weak and miserable elemental principles, to which you desire to be enslaved all over again?
อิทานีมฺ อีศฺวรํ ชฺญาตฺวา ยทิ เวศฺวเรณ ชฺญาตา ยูยํ กถํ ปุนสฺตานิ วิผลานิ ตุจฺฉานิ จากฺษราณิ ปฺรติ ปราวรฺตฺติตุํ ศกฺนุถ? ยูยํ กึ ปุนเสฺตษำ ทาสา ภวิตุมิจฺฉถ?
10 You observe days, months, seasons, and years.
ยูยํ ทิวสานฺ มาสานฺ ติถีนฺ สํวตฺสรำศฺจ สมฺมนฺยเธฺวฯ
11 I am afraid for you, that I might have wasted my labor for you.
ยุษฺมทรฺถํ มยา ย: ปริศฺรโม'การิ ส วิผโล ชาต อิติ ยุษฺมานธฺยหํ พิเภมิฯ
12 I beg you, brothers, become as I am, for I also have become as you are. You did me no wrong,
เห ภฺราตร: , อหํ ยาทฺฤโศ'สฺมิ ยูยมปิ ตาทฺฤศา ภวเตติ ปฺรารฺถเย ยโต'หมปิ ยุษฺมตฺตุโลฺย'ภวํ ยุษฺมาภิ รฺมม กิมปิ นาปราทฺธํฯ
13 but you know that in physical weakness I preached the Good News to you the first time;
ปูรฺวฺวมหํ กเลวรสฺย เทารฺพฺพเลฺยน ยุษฺมานฺ สุสํวาทมฺ อชฺญาปยมิติ ยูยํ ชานีถฯ
14 and though my condition was a trial to you, you did not despise nor reject; but you received me as an angel of God, even as Christ Jesus.
ตทานีํ มม ปรีกฺษกํ ศารีรเกฺลศํ ทฺฤษฺฏฺวา ยูยํ มามฺ อวชฺญาย ฤตียิตวนฺตสฺตนฺนหิ กินฺตฺวีศฺวรสฺย ทูตมิว สากฺษาตฺ ขฺรีษฺฏ ยีศุมิว วา มำ คฺฤหีตวนฺต: ฯ
15 Where was the blessing you enjoyed? For I testify to you that, if possible, you would have plucked out your eyes and given them to me.
อตสฺตทานีํ ยุษฺมากํ ยา ธนฺยตาภวตฺ สา กฺก คตา? ตทานีํ ยูยํ ยทิ เสฺวษำ นยนานฺยุตฺปาฏฺย มหฺยํ ทาตุมฺ อศกฺษฺยต ตรฺหิ ตทปฺยกริษฺยเตติ ปฺรมาณมฺ อหํ ททามิฯ
16 So then, have I become your enemy by telling you the truth?
สามฺปฺรตมหํ สตฺยวาทิตฺวาตฺ กึ ยุษฺมากํ ริปุ รฺชาโต'สฺมิ?
17 They zealously seek you, but for no good purpose; they desire to alienate you, that you may be zealous for them.
เต ยุษฺมตฺกฺฤเต สฺปรฺทฺธนฺเต กินฺตุ สา สฺปรฺทฺธา กุตฺสิตา ยโต ยูยํ ตานธิ ยตฺ สฺปรฺทฺธธฺวํ ตทรฺถํ เต ยุษฺมานฺ ปฺฤถกฺ กรฺตฺตุมฺ อิจฺฉนฺติฯ
18 But it is always good to be zealous in a good cause, and not only when I am present with you.
เกวลํ ยุษฺมตฺสมีเป มโมปสฺถิติสมเย ตนฺนหิ, กินฺตุ สรฺวฺวไทว ภทฺรมธิ สฺปรฺทฺธนํ ภทฺรํฯ
19 My children, of whom I am again in travail until Christ is formed in you—
เห มม พาลกา: , ยุษฺมทนฺต รฺยาวตฺ ขฺรีษฺโฏ มูรฺติมานฺ น ภวติ ตาวทฺ ยุษฺมตฺการณาตฺ ปุน: ปฺรสวเวทเนว มม เวทนา ชายเตฯ
20 but I could wish to be present with you now, and to change my tone, for I am perplexed about you.
อหมิทานีํ ยุษฺมากํ สนฺนิธึ คตฺวา สฺวรานฺตเรณ ยุษฺมานฺ สมฺภาษิตุํ กามเย ยโต ยุษฺมานธิ วฺยากุโล'สฺมิฯ
21 Tell me, you that desire to be under the law, do you not listen to the law?
เห วฺยวสฺถาธีนตากางฺกฺษิณ: ยูยํ กึ วฺยวสฺถายา วจนํ น คฺฤหฺลีถ?
22 For it is written that Abraham had two sons, one by the slave woman, and one by the free woman.
ตนฺมำ วทตฯ ลิขิตมาเสฺต, อิพฺราหีโม เทฺวา ปุตฺราวาสาเต ตโยเรโก ทาสฺยำ ทฺวิตียศฺจ ปตฺนฺยำ ชาต: ฯ
23 However, the son by the slave woman was born according to the flesh, but the son by the free woman was born through promise.
ตโย โรฺย ทาสฺยำ ชาต: ส ศารีริกนิยเมน ชชฺเญ ยศฺจ ปตฺนฺยำ ชาต: ส ปฺรติชฺญยา ชชฺเญฯ
24 These things contain an allegory, for these are two covenants. One is from Mount Sinai, bearing children to slavery, which is Hagar.
อิทมาขฺยานํ ทฺฤษฺฏนฺตสฺวรูปํฯ เต เทฺว โยษิตาวีศฺวรียสนฺธี ตโยเรกา สีนยปรฺวฺวตาทฺ อุตฺปนฺนา ทาสชนยิตฺรี จ สา ตุ หาชิราฯ
25 For this Hagar is Mount Sinai in Arabia, and represents Jerusalem that exists now, for she is in slavery with her children.
ยสฺมาทฺ หาชิราศพฺเทนารวเทศสฺถสีนยปรฺวฺวโต โพธฺยเต, สา จ วรฺตฺตมานายา ยิรูศาลมฺปุรฺยฺยา: สทฺฤศีฯ ยต: สฺวพาไล: สหิตา สา ทาสตฺว อาเสฺตฯ
26 But the Jerusalem that is above is free, and she is our mother.
กินฺตุ สฺวรฺคียา ยิรูศาลมฺปุรี ปตฺนี สรฺเวฺวษามฺ อสฺมากํ มาตา จาเสฺตฯ
27 For it is written, "Rejoice, you barren who do not bear. Break forth and shout, you that do not travail. For more are the children of the desolate than of her who has a husband."
ยาทฺฤศํ ลิขิตมฺ อาเสฺต, "วนฺเธฺย สนฺตานหีเน ตฺวํ สฺวรํ ชยชยํ กุรุฯ อปฺรสูเต ตฺวโยลฺลาโส ชยาศพฺทศฺจ คียตำฯ ยต เอว สนาถายา โยษิต: สนฺตเต รฺคณาตฺฯ อนาถา ยา ภเวนฺนารี ตทปตฺยานิ ภูริศ: ๚ "
28 Now you, brothers, as Isaac was, are children of promise.
เห ภฺราตฺฤคณ, อิมฺหากฺ อิว วยํ ปฺรติชฺญยา ชาตา: สนฺตานา: ฯ
29 But as then, he who was born according to the flesh persecuted him who was born according to the Spirit, so also it is now.
กินฺตุ ตทานีํ ศารีริกนิยเมน ชาต: ปุโตฺร ยทฺวทฺ อาตฺมิกนิยเมน ชาตํ ปุตฺรมฺ อุปาทฺรวตฺ ตถาธุนาปิฯ
30 However what does the Scripture say? "Cast out the slave woman and her son, for the son of the slave woman will not inherit with the son of the free woman."
กินฺตุ ศาสฺเตฺร กึ ลิขิตํ? "ตฺวมฺ อิมำ ทาสีํ ตสฺยา: ปุตฺรญฺจาปสารย ยต เอษ ทาสีปุตฺร: ปตฺนีปุเตฺรณ สมํ โนตฺตราธิการี ภวิยฺยตีติฯ "
31 So then, brothers, we are not children of a handmaid, but of the free woman.
อเตอว เห ภฺราตร: , วยํ ทาสฺยา: สนฺตานา น ภูตฺวา ปาตฺนฺยา: สนฺตานา ภวาม: ฯ
