Deuteronomy 29

1 These are the words of the covenant which YHWH commanded Moses to make with the children of Israel in the land of Moab, besides the covenant which he made with them in Horeb.

این است شرایط عهدی که خداوند در سرزمین موآب توسط موسی با قوم اسرائیل بست. این عهد غیر از عهدی بود که قبلاً در کوه حوریب بسته شده بود. ‏

2 Moses called to all Israel, and said to them, You have seen all that YHWH did before your eyes in the land of Egypt to Pharaoh, and to all his servants, and to all his land;

موسی تمام بنی‌اسرائیل را احضار کرد و به ایشان گفت: شما با چشمان خود بلاهایی را که خداوند بر سر فرعون و درباریانش آورد، دیدید

3 the great trials which your eyes saw, the signs, and those great wonders:

و شاهد معجزات عظیم خداوند در سراسر مصر بودید.

4 but YHWH has not given you a heart to know, and eyes to see, and ears to hear, to this day.

ولی تا امروز خداوند دلهایی که بفهمند و چشمانی که ببینند و گوشهایی که بشنوند به شما نداده است.

5 I have led you forty years in the wilderness. Your clothes have not worn out on you, and your shoes have not worn out on your feet.

من چهل سال شما را در بیابان هدایت کردم. در این مدت نه لباسهایتان کهنه شد و نه کفشهایتان پاره گشت.

6 You have not eaten bread, neither have you drunk wine or strong drink; that you may know that I am YHWH your God.

هر چند نانی برای خوردن و شرابی برای نوشیدن نداشتید، اما خداوند روزی شما را می‌رساند تا به شما بفهماند که او یهوه خدای شماست.

7 When you came to this place, Sihon the king of Heshbon, and Og the king of Bashan, came out against us to battle, and we struck them:

زمانی که به اینجا رسیدیم سیحون (پادشاه سرزمین حشبون) و عوج (پادشاه سرزمین باشان) با ما به جنگ برخاستند، ولی ما ایشان را شکست دادیم

8 and we took their land, and gave it for an inheritance to the Reubenites, and to the Gadites, and to the half-tribe of the Manassites.

و سرزمینشان را گرفتیم و به قبیله‌های رئوبین، جاد و نصف قبیلهٔ منسی دادیم.

9 Keep therefore the words of this covenant, and do them, that you may prosper in all that you do.

شرایط این عهد را اطاعت کنید تا در تمام کارهایتان موفق باشید.

10 You stand this day all of you before YHWH your God; your heads, your tribes, your elders, and your officers, even all the men of Israel,

همگی شما یعنی رهبران، مشایخ، مردان قوم همراه با کودکان و همسرانتان و غریبانی که در بین شما زندگی می‌کنند یعنی کسانی که هیزم می‌شکنند و برایتان آب می‌آورند امروز در حضور خداوند، خدایتان ایستاده‌اید.

11 your little ones, your wives, and your foreigner who is in the midst of your camps, from the one who cuts your wood to the one who draws your water;

12 that you may enter into the covenant of YHWH your God, and into his oath, which YHWH your God makes with you this day,

اینجا ایستاده‌اید تا به عهدی که یهوه خدایتان امروز با شما می‌بندد وارد شوید.

13 so that he may establish you today as his people, and that he may your God, as he spoke to you and as he swore to your fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob.

امروز خداوند می‌خواهد شما را به عنوان قوم خود تأیید کند و خدای شما باشد، همان‌طور که به شما وعده داد و برای پدرانتان، ابراهیم و اسحاق و یعقوب سوگند خورد.

14 Neither with you only do I make this covenant and this oath,

این پیمان تنها با شما که امروز در حضور یهوه خدایمان ایستاده‌اید بسته نمی‌شود بلکه با تمام نسلهای آیندهٔ اسرائیل نیز بسته می‌شود.

15 but with him who stands here with us this day before YHWH our God, and also with him who is not here with us this day

16 (for you know how we lived in the land of Egypt, and how we came through the midst of the nations through which you passed;

شما به یاد دارید که چگونه در سرزمین مصر زندگی می‌کردیم و پس از خروج از آنجا چطور از میان قومهای دیگر گذشتیم.

17 and you have seen their abominations, and their idols, wood and stone, silver and gold, which were among them);

شما رسوم و بتهای قبیح آن سرزمینها را دیدید که از چوب و سنگ و نقره و طلا ساخته شده بودند.

18 lest there should be among you man, or woman, or family, or tribe, whose heart turns away this day from YHWH our God, to go to serve the gods of those nations; lest there should be among you a root that bears gall and wormwood;

امروز در میان شما مرد یا زن، خاندان یا قبیله‌ای نباشد که از خداوند، خدایمان برگردد و بخواهد این خدایان را بپرستد و با این کار، به تدریج قوم را مسموم کند.

19 and it happen, when he hears the words of this curse, that he bless himself in his heart, saying, "I shall have peace, though I walk in the stubbornness of my heart, to destroy the moist with the dry."

کسی در میان شما نباشد که پس از شنیدن این هشدارها، آنها را سرسری بگیرد و فکر کند اگر به راههای گستاخانهٔ خود ادامه دهد صدمه‌ای نخواهد دید. این کار او همگی شما را نابود خواهد کرد؛

20 God will not be willing to forgive him, but then the anger of YHWH and his jealousy will burn against that man, and every curse that is written in this book shall rest on him, and YHWH will blot out his name from under heaven.

چون خداوند از سر تقصیرات او نمی‌گذرد بلکه خشم و غیرتش بر ضد آن شخص شعله‌ور خواهد شد و تمام لعنتهایی که در این کتاب نوشته شده بر سر او فرود خواهد آمد و خداوند اسم او را از روی زمین محو خواهد کرد.

21 YHWH will set him apart to evil out of all the tribes of Israel, according to all the curses of the covenant that is written in this book of the law.

خداوند او را از تمامی قبیله‌های اسرائیل جدا خواهد نمود و کلیهٔ لعنتهایی را که در این کتاب ذکر شده، بر سر او نازل خواهد کرد.

22 The generation to come, your children who shall rise up after you, and the foreigner who shall come from a far land, shall say, when they see the plagues of that land, and the sicknesses with which YHWH has made it sick;

آنگاه فرزندان شما و نسلهای آینده و غریبانی که از کشورهای دور دست از سرزمین شما عبور کنند، بلاها و بیماریهایی را که خداوند بر این سرزمین نازل کرده است خواهند دید.

23 and that the whole land of it is sulfur, salt, and burning, that it is not sown, nor bears, nor any grass grows in it, like the overthrow of Sodom and Gomorrah, Admah and Zeboiim, which YHWH overthrew in his anger, and in his wrath:

آنها خواهند دید که تمام زمین، شوره‌زاری است خشک و سوزان که در آن نه چیزی کاشته می‌شود و نه چیزی می‌روید. سرزمینتان درست مثل سدوم و عموره و ادمه و صبوئیم خواهد بود که خداوند در خشم خود آنها را ویران کرد.

24 even all the nations shall say, "Why has YHWH done thus to this land? What does the heat of this great anger mean?"

قومها خواهند پرسید: «چرا خداوند با این سرزمین چنین کرده است؟ دلیل این خشم بی‌امان او چه بوده است؟»

25 Then men shall say, "Because they forsook the covenant of YHWH, the God of their fathers, which he made with them when he brought them forth out of the land of Egypt,

در جواب ایشان گفته خواهد شد: «چون مردم این سرزمین عهدی را که هنگام خروج از مصر خداوند، خدای پدرانشان با ایشان بسته بود، شکستند.

26 and went and served other gods, and worshiped them, gods that they did not know, and that he had not given to them:

ایشان به پرستش خدایانی پرداختند که آنها را قبلاً نمی‌شناختند و خداوند، پرستش آنها را منع کرده بود.

27 therefore the anger of YHWH was kindled against this land, to bring on it all the curse that is written in this book;

پس خشم خداوند علیه این سرزمین افروخته شد و کلیهٔ لعنتهای او که در این کتاب نوشته شده، بر سرشان فرو ریخت.

28 and YHWH rooted them out of their land in anger, and in wrath, and in great indignation, and cast them into another land, as at this day."

خداوند با خشم و غضب شدید خود، ایشان را از سرزمینشان ریشه‌کن ساخت و آنها را به سرزمین دیگری راند که تا امروز در آنجا زندگی می‌کنند.»

29 The secret things belong to YHWH our God; but the things that are revealed belong to us and to our children forever, that we may do all the words of this law.

اسراری هست که یهوه خدایمان بر کسی کشف نفرموده است، اما او قوانین خود را بر ما و فرزندانمان آشکار نموده است تا آنها را اطاعت کنیم.