2 Corinthians 12
1 It is necessary to boast, though it is not profitable. But I will come to visions and revelations of the Lord.
อาตฺมศฺลาฆา มมานุปยุกฺตา กินฺตฺวหํ ปฺรโภ รฺทรฺศนาเทศานามฺ อาขฺยานํ กถยิตุํ ปฺรวรฺตฺเตฯ
2 I know a man in Christ, fourteen years ago (whether in the body, I do not know, or whether out of the body, I do not know; God knows), such a one was caught up into the third heaven.
อิตศฺจตุรฺทศวตฺสเรภฺย: ปูรฺวฺวํ มยา ปริจิต เอโก ชนสฺตฺฤตียํ สฺวรฺคมนียต, ส สศรีเรณ นิ: ศรีเรณ วา ตตฺ สฺถานมนียต ตทหํ น ชานามิ กินฺตฺวีศฺวโร ชานาติฯ
3 I know such a man (whether in the body, or apart from the body, I do not know; God knows),
ส มานว: สฺวรฺคํ นีต: สนฺ อกถฺยานิ มรฺตฺตฺยวาคตีตานิ จ วากฺยานิ ศฺรุตวานฺฯ
4 how he was caught up into Paradise, and heard unspeakable words, which it is not lawful for a human to utter.
กินฺตุ ตทานีํ ส สศรีโร นิ: ศรีโร วาสีตฺ ตนฺมยา น ชฺญายเต ตทฺ อีศฺวเรไณว ชฺญายเตฯ
5 On behalf of such a one I will boast, but on my own behalf I will not boast, except in my weaknesses.
ตมธฺยหํ ศฺลาฆิเษฺย มามธิ นาเนฺยน เกนจิทฺ วิษเยณ ศฺลาฆิเษฺย เกวลํ สฺวเทารฺพฺพเลฺยน ศฺลาฆิเษฺยฯ
6 For if I would desire to boast, I will not be foolish; for I will speak the truth. But I refrain, so that no one may think more of me than that which he sees in me, or hears from me.
ยทฺยหมฺ อาตฺมศฺลาฆำ กรฺตฺตุมฺ อิจฺเฉยํ ตถาปิ นิรฺพฺโพธ อิว น ภวิษฺยามิ ยต: สตฺยเมว กถยิษฺยามิ, กินฺตุ โลกา มำ ยาทฺฤศํ ปศฺยนฺติ มม วากฺยํ ศฺรุตฺวา วา ยาทฺฤศํ มำ มนฺยเต ตสฺมาตฺ เศฺรษฺฐํ มำ ยนฺน คณยนฺติ ตทรฺถมหํ ตโต วิรํสฺยามิฯ
7 And because of the surpassing greatness of the revelations, therefore, to keep me from exalting myself, there was given to me a thorn in the flesh, a messenger of Satan to pound away at me, to keep me from exalting myself.
อปรมฺ อุตฺกฺฤษฺฏทรฺศนปฺราปฺติโต ยทหมฺ อาตฺมาภิมานี น ภวามิ ตทรฺถํ ศรีรเวธกมฺ เอกํ ศูลํ มหฺยมฺ อทายิ ตตฺ มทียาตฺมาภิมานนิวารณารฺถํ มม ตาฑยิตา ศยตาโน ทูต: ฯ
8 Concerning this thing, I pleaded with the Lord three times that it might depart from me.
มตฺตสฺตสฺย ปฺรสฺถานํ ยาจิตุมหํ ตฺริสฺตมธิ ปฺรภุมุทฺทิศฺย ปฺรารฺถนำ กฺฤตวานฺฯ
9 He has said to me, "My grace is sufficient for you, for power is made perfect in weakness." Most gladly therefore I will rather glory in my weaknesses, that the power of Christ may rest on me.
ตต: ส มามุกฺตวานฺ มมานุคฺรหสฺตว สรฺวฺวสาธก: , ยโต เทารฺพฺพลฺยาตฺ มม ศกฺติ: ปูรฺณตำ คจฺฉตีติฯ อต: ขฺรีษฺฏสฺย ศกฺติ รฺยนฺมามฺ อาศฺรยติ ตทรฺถํ สฺวเทารฺพฺพเลฺยน มม ศฺลาฆนํ สุขทํฯ
10 Therefore I take pleasure in weaknesses, in injuries, in necessities, in persecutions, in distresses, for Christ's sake. For when I am weak, then am I strong.
ตสฺมาตฺ ขฺรีษฺฏเหโต เรฺทารฺพฺพลฺยนินฺทาทริทฺรตาวิปกฺษตากษฺฏาทิษุ สนฺตุษฺยามฺยหํฯ ยทาหํ ทุรฺพฺพโล'สฺมิ ตไทว สพโล ภวามิฯ
11 I have become foolish. You compelled me, for I ought to have been commended by you, for in nothing was I inferior to the very best apostles, though I am nothing.
เอเตนาตฺมศฺลาฆเนนาหํ นิรฺพฺโพธ อิวาภวํ กินฺตุ ยูยํ ตสฺย การณํ ยโต มม ปฺรศํสา ยุษฺมาภิเรว กรฺตฺตวฺยาสีตฺฯ ยทฺยปฺยมฺ อคโณฺย ภเวยํ ตถาปิ มุขฺยตเมภฺย: เปฺรริเตภฺย: เกนาปิ ปฺรกาเรณ นาหํ นฺยูโน'สฺมิฯ
12 Truly the signs of an apostle were worked among you in all patience, in signs and wonders and mighty works.
สรฺวฺวถาทฺภุตกฺริยาศกฺติลกฺษไณ: เปฺรริตสฺย จิหฺนานิ ยุษฺมากํ มเธฺย สไธรฺยฺยํ มยา ปฺรกาศิตานิฯ
13 For what is there in which you were made inferior to the rest of the churches, unless it is that I myself was not a burden to you? Forgive me this wrong.
มม ปาลนารฺถํ ยูยํ มยา ภารากฺรานฺตา นาภวไตตทฺ เอกํ นฺยูนตฺวํ วินาปราภฺย: สมิติโภฺย ยุษฺมากํ กึ นฺยูนตฺวํ ชาตํ? อเนน มม โทษํ กฺษมธฺวํฯ
14 Look, for the third time I am ready to come to you, and I will not be a burden to you; for I seek not what is yours, but you. For the children ought not to save up for the parents, but the parents for the children.
ปศฺยต ตฺฤตียวารํ ยุษฺมตฺสมีปํ คนฺตุมุทฺยโต'สฺมิ ตตฺราปฺยหํ ยุษฺมานฺ ภารากฺรานฺตานฺ น กริษฺยามิฯ ยุษฺมากํ สมฺปตฺติมหํ น มฺฤคเย กินฺตุ ยุษฺมาเนว, ยต: ปิโตฺร: กฺฤเต สนฺตานานำ ธนสญฺจโย'นุปยุกฺต: กินฺตุ สนฺตานานำ กฺฤเต ปิโตฺร รฺธนสญฺจย อุปยุกฺต: ฯ
15 I will most gladly spend and be spent for your souls. If I love you more abundantly, am I loved the less?
อปรญฺจ ยุษฺมาสุ พหุ ปฺรียมาโณ'ปฺยหํ ยทิ ยุษฺมตฺโต'ลฺปํ ปฺรม ลเภ ตถาปิ ยุษฺมากํ ปฺราณรกฺษารฺถํ สานนฺทํ พหุ วฺยยํ สรฺวฺววฺยยญฺจ กริษฺยามิฯ
16 But be it so, I did not myself burden you. But, being crafty, I caught you with deception.
ยูยํ มยา กิญฺจิทปิ น ภารากฺรานฺตา อิติ สตฺยํ, กินฺตฺวหํ ธูรฺตฺต: สนฺ ฉเลน ยุษฺมานฺ วญฺจิตวานฺ เอตตฺ กึ เกนจิทฺ วกฺตวฺยํ?
17 Did I take advantage of you by anyone of them whom I have sent to you?
ยุษฺมตฺสมีปํ มยา เย โลกา: ปฺรหิตาเสฺตษาเมเกน กึ มม โก'ปฺยรฺถลาโภ ชาต: ?
18 I exhorted Titus, and I sent the brother with him. Did Titus take any advantage of you? Did not we walk in the same spirit? Did not we walk in the same steps?
อหํ ตีตํ วินีย เตน สารฺทฺธํ ภฺราตรเมกํ เปฺรษิตวานฺ ยุษฺมตฺตสฺตีเตน กิมฺ อรฺโถ ลพฺธ: ? เอกสฺมินฺ ภาว เอกสฺย ปทจิเหฺนษุ จาวำ กึ น จริตวนฺเตา?
19 Have you been thinking all this time that we have been defending ourselves before you? In the sight of God we speak in Christ; and all things, beloved, are for your edifying.
ยุษฺมากํ สมีเป วยํ ปุน โรฺทษกฺษาลนกถำ กถยาม อิติ กึ พุธฺยเธฺว? เห ปฺริยตมา: , ยุษฺมากํ นิษฺฐารฺถํ วยมีศฺวรสฺย สมกฺษํ ขฺรีษฺเฏน สรฺวฺวาเณฺยตานิ กถยาม: ฯ
20 For I am afraid that by any means, when I come, I might find you not the way I want to, and that I might be found by you as you do not desire; that by any means there would be strife, jealousy, outbursts of anger, factions, slander, whisperings, proud thoughts, riots;
อหํ ยทาคมิษฺยามิ, ตทา ยุษฺมานฺ ยาทฺฤศานฺ ทฺรษฺฏุํ เนจฺฉามิ ตาทฺฤศานฺ ทฺรกฺษฺยามิ, ยูยมปิ มำ ยาทฺฤศํ ทฺรษฺฏุํ เนจฺฉถ ตาทฺฤศํ ทฺรกฺษฺยถ, ยุษฺมนฺมเธฺย วิวาท อีรฺษฺยา โกฺรโธ วิปกฺษตา ปราปวาท: กรฺเณชปนํ ทรฺป: กลหศฺไจเต ภวิษฺยนฺติ;
21 that again when I come my God would humble me before you, and I would mourn for many of those who have sinned before now, and not repented of the uncleanness and sexual immorality and lustfulness which they committed.
เตนาหํ ยุษฺมตฺสมีปํ ปุนราคตฺย มทีเยศฺวเรณ นมยิเษฺย, ปูรฺวฺวํ กฺฤตปาปานฺ โลกานฺ สฺวียาศุจิตาเวศฺยาคมนลมฺปฏตาจรณาทฺ อนุตาปมฺ อกฺฤตวนฺโต ทฺฤษฺฏฺวา จ ตานธิ มม โศโก ชนิษฺยต อิติ พิเภมิฯ
