1 Peter 2
1 Putting away therefore all wickedness, and all deceit, and hypocrisy, and envy, and all slander,
សវ៌្វាន៑ ទ្វេឞាន៑ សវ៌្វាំឝ្ច ឆលាន៑ កាបដ្យានីឞ៌្យាះ សមស្តគ្លានិកថាឝ្ច ទូរីក្ឫត្យ
2 as newborn babies, long for the pure milk of the word, that you may grow thereby to salvation,
យុឞ្មាភិះ បរិត្រាណាយ វ្ឫទ្ធិប្រាប្ត្យត៌្ហំ នវជាតឝិឝុភិរិវ ប្រក្ឫតំ វាគ្ទុគ្ធំ បិបាស្យតាំ។
3 if indeed you have tasted that the Lord is good:
យតះ ប្រភុ រ្មធុរ ឯតស្យាស្វាទំ យូយំ ប្រាប្តវន្តះ។
4 coming to him, a living stone, though rejected by people but chosen by God, precious.
អបរំ មានុឞៃរវជ្ញាតស្យ កិន្ត្វីឝ្វរេណាភិរុចិតស្យ ពហុមូល្យស្យ ជីវត្ប្រស្តរស្យេវ តស្យ ប្រភោះ សន្និធិម៑ អាគតា
5 You also, as living stones, are built up as a spiritual house, to be a holy priesthood, to offer up spiritual sacrifices, acceptable to God through Jesus Christ.
យូយមបិ ជីវត្ប្រស្តរា ឥវ និចីយមានា អាត្មិកមន្ទិរំ ខ្រីឞ្ដេន យីឝុនា ចេឝ្វរតោឞកាណាម៑ អាត្មិកពលីនាំ ទានាត៌្ហំ បវិត្រោ យាជកវគ៌ោ ភវថ។
6 Because it is contained in Scripture, "Look, I am laying in Zion a stone, a chosen precious cornerstone, and whoever believes in him will not be put to shame."
យតះ ឝាស្ត្រេ លិខិតមាស្តេ, យថា, បឝ្យ បាឞាណ ឯកោ ៜស្តិ សីយោនិ ស្ថាបិតោ មយា។ មុខ្យកោណស្យ យោគ្យះ ស វ្ឫតឝ្ចាតីវ មូល្យវាន៑។ យោ ជនោ វិឝ្វសេត៑ តស្មិន៑ ស លជ្ជាំ ន គមិឞ្យតិ។
7 For you who believe therefore is the honor, but for those who do not believe, "The stone which the builders rejected, has become the chief cornerstone,"
វិឝ្វាសិនាំ យុឞ្មាកមេវ សមីបេ ស មូល្យវាន៑ ភវតិ កិន្ត្វវិឝ្វាសិនាំ ក្ឫតេ និចេត្ឫភិរវជ្ញាតះ ស បាឞាណះ កោណស្យ ភិត្តិមូលំ ភូត្វា ពាធាជនកះ បាឞាណះ ស្ខលនការកឝ្ច ឝៃលោ ជាតះ។
8 and, "a stone to stumble over, and a rock to trip over." For they stumble at the word, being disobedient, to which also they were appointed.
តេ ចាវិឝ្វាសាទ៑ វាក្យេន ស្ខលន្តិ ស្ខលនេ ច និយុក្តាះ សន្តិ។
9 But you are a chosen race, a royal priesthood, a holy nation, a people for his own possession, that you may proclaim the excellence of him who called you out of darkness into his marvelous light:
កិន្តុ យូយំ យេនាន្ធការមធ្យាត៑ ស្វកីយាឝ្ចយ៌្យទីប្តិមធ្យម៑ អាហូតាស្តស្យ គុណាន៑ ប្រកាឝយិតុម៑ អភិរុចិតោ វំឝោ រាជកីយោ យាជកវគ៌ះ បវិត្រា ជាតិរធិកត៌្តវ្យាះ ប្រជាឝ្ច ជាតាះ។
10 who once were not a people, but now are God's people, who had not obtained mercy, but now have obtained mercy.
បូវ៌្វំ យូយំ តស្យ ប្រជា នាភវត កិន្ត្វិទានីម៑ ឦឝ្វរស្យ ប្រជា អាធ្វេ។ បូវ៌្វម៑ អននុកម្បិតា អភវត កិន្ត្វិទានីម៑ អនុកម្បិតា អាធ្វេ។
11 Beloved, I urge you as foreigners and temporary residents, to abstain from fleshly lusts, which war against the soul;
ហេ ប្រិយតមាះ, យូយំ ប្រវាសិនោ វិទេឝិនឝ្ច លោកា ឥវ មនសះ ប្រាតិកូល្យេន យោធិភ្យះ ឝារីរិកសុខាភិលាឞេភ្យោ និវត៌្តធ្វម៑ ឥត្យហំ វិនយេ។
12 having good behavior among the nations, so in that of which they speak against you as evildoers, they may by your good works, which they see, glorify God in the day of visitation.
ទេវបូជកានាំ មធ្យេ យុឞ្មាកម៑ អាចារ ឯវម៑ ឧត្តមោ ភវតុ យថា តេ យុឞ្មាន៑ ទុឞ្កម៌្មការិលោកានិវ បុន រ្ន និន្ទន្តះ ក្ឫបាទ្ឫឞ្ដិទិនេ ស្វចក្ឞុគ៌ោចរីយសត្ក្រិយាភ្យ ឦឝ្វរស្យ ប្រឝំសាំ កុយ៌្យុះ។
13 Subject yourselves to every human institution for the Lord's sake: whether to the king, as supreme;
តតោ ហេតោ រ្យូយំ ប្រភោរនុរោធាត៑ មានវស្ឫឞ្ដានាំ កត៌្ឫត្វបទានាំ វឝីភវត វិឝេឞតោ ភូបាលស្យ យតះ ស ឝ្រេឞ្ឋះ,
14 or to governors, as sent by him for vengeance on evildoers and for praise to those who do well.
ទេឝាធ្យក្ឞាណាញ្ច យតស្តេ ទុឞ្កម៌្មការិណាំ ទណ្ឌទានាត៌្ហំ សត្កម៌្មការិណាំ ប្រឝំសាត៌្ហញ្ច តេន ប្រេរិតាះ។
15 For this is the will of God, that by well-doing you should put to silence the ignorance of foolish people:
ឥត្ថំ និព៌្ពោធមានុឞាណាម៑ អជ្ញានត្វំ យត៑ សទាចារិភិ រ្យុឞ្មាភិ រ្និរុត្តរីក្រិយតេ តទ៑ ឦឝ្វរស្យាភិមតំ។
16 as free, and not using your freedom as a cover-up for evil, but as slaves of God.
យូយំ ស្វាធីនា ឥវាចរត តថាបិ ទុឞ្ដតាយា វេឞស្វរូបាំ ស្វាធីនតាំ ធារយន្ត ឥវ នហិ កិន្ត្វីឝ្វរស្យ ទាសា ឥវ។
17 Honor all people. Love the brotherhood. Fear God. Honor the king.
សវ៌្វាន៑ សមាទ្រិយធ្វំ ភ្រាត្ឫវគ៌េ ប្រីយធ្វម៑ ឦឝ្វរាទ៑ ពិភីត ភូបាលំ សម្មន្យធ្វំ។
18 Servants, be in subjection to your masters with all fear; not only to the good and gentle, but also to the wicked.
ហេ ទាសាះ យូយំ សម្បូណ៌ាទរេណ ប្រភូនាំ វឝ្យា ភវត កេវលំ ភទ្រាណាំ ទយាលូនាញ្ច នហិ កិន្ត្វន្ឫជូនាមបិ។
19 For it is commendable if someone endures pain, suffering unjustly, because of conscience toward God.
យតោ ៜន្យាយេន ទុះខភោគកាល ឦឝ្វរចិន្តយា យត៑ ក្លេឝសហនំ តទេវ ប្រិយំ។
20 For what glory is it if, when you sin, you patiently endure beating? But if, when you do well, you patiently endure suffering, this is commendable with God.
បាបំ ក្ឫត្វា យុឞ្មាកំ ចបេដាឃាតសហនេន កា ប្រឝំសា? កិន្តុ សទាចារំ ក្ឫត្វា យុឞ្មាកំ យទ៑ ទុះខសហនំ តទេវេឝ្វរស្យ ប្រិយំ។
21 For to this you were called, because Christ also suffered for you, leaving you an example, that you should follow his steps,
តទត៌្ហមេវ យូយម៑ អាហូតា យតះ ខ្រីឞ្ដោៜបិ យុឞ្មន្និមិត្តំ ទុះខំ ភុក្ត្វា យូយំ យត៑ តស្យ បទចិហ្នៃ រ្វ្រជេត តទត៌្ហំ ទ្ឫឞ្ដាន្តមេកំ ទឝ៌ិតវាន៑។
22 who "committed no sin, nor was deceit found in his mouth."
ស កិមបិ បាបំ ន ក្ឫតវាន៑ តស្យ វទនេ កាបិ ឆលស្យ កថា នាសីត៑។
23 Who, when he was cursed, did not curse back. When he suffered, did not threaten, but committed himself to him who judges righteously;
និន្ទិតោ ៜបិ សន៑ ស ប្រតិនិន្ទាំ ន ក្ឫតវាន៑ ទុះខំ សហមានោ ៜបិ ន ភត៌្សិតវាន៑ កិន្តុ យថាត៌្ហវិចារយិតុះ សមីបេ ស្វំ សមប៌ិតវាន៑។
24 who his own self bore our sins in his body on the tree, that we, having died to sins, might live to righteousness; by whose wounds you were healed.
វយំ យត៑ បាបេភ្យោ និវ្ឫត្យ ធម៌្មាត៌្ហំ ជីវាមស្តទត៌្ហំ ស ស្វឝរីរេណាស្មាកំ បាបានិ ក្រុឝ ឩឍវាន៑ តស្យ ប្រហារៃ រ្យូយំ ស្វស្ថា អភវត។
25 For you were going astray like sheep; but now have returned to the Shepherd and Overseer of your souls.
យតះ បូវ៌្វំ យូយំ ភ្រមណការិមេឞា ឥវាធ្វំ កិន្ត្វធុនា យុឞ្មាកម៑ អាត្មនាំ បាលកស្យាធ្យក្ឞស្យ ច សមីបំ ប្រត្យាវត៌្តិតាះ។
