< Romans 6 >
1 What should we say then? Should we continue in sin, that grace may abound?
Kva skal me då segja? Skal me halda fram i syndi, so nåden kann verta dess større?
2 Absolutely not. We who died to sin, how could we live in it any longer?
Nei, langt ifrå! Me som er avdøyde frå syndi, kor skulde me endå liva i henne?
3 Or do you not know that all we who were baptized into Christ Jesus were baptized into his death?
Eller veit de ikkje at alle me som vart døypte til Kristus Jesus, me vart døypte til hans daude?
4 We were buried therefore with him through baptism to death, that just like Christ was raised from the dead through the glory of the Father, so we also might walk in newness of life.
Me vart soleis gravlagde med honom ved dåpen til hans daude, for liksom Kristus vart uppvekt frå dei daude ved Faderens herlegdom, so skal me og ferdast i ein ny livnad.
5 For if we have become united with him in the likeness of his death, we will also be part of his resurrection;
For hev me vorte sameina med honom i likskapen med dauden hans, so skal me og verta det i likskapen med uppstoda hans,
6 knowing this, that our old self was crucified with him, that the body of sin might be done away with, so that we would no longer be in bondage to sin.
då me veit dette, at vårt gamle menneskje vart krossfest med honom av so synd-likamen skulde verta til inkjes, so me ikkje lenger skal tena syndi;
7 For he who has died has been freed from sin.
for den som er daud, han er rettferdiggjort frå syndi.
8 But if we died with Christ, we believe that we will also live with him;
Men døydde me med Kristus, so trur me at me og skal liva med honom,
9 knowing that Christ, being raised from the dead, dies no more. Death no more has dominion over him.
av di me veit at Kristus ikkje døyr meir sidan han er uppvekt frå dei daude; dauden hev ikkje lenger vald yver honom.
10 For the death that he died, he died to sin one time; but the life that he lives, he lives to God.
For dauden sin, den døydde han ein gong for syndi, men livet sitt, det liver han for Gud.
11 In the same way, consider yourselves dead to sin, but alive to God in Christ Jesus.
Soleis skal de og rekna dykk daude for syndi, men livande for Gud i Kristus Jesus.
12 Therefore do not let sin reign in your mortal body, that you should obey it in its lusts.
Lat difor ikkje syndi råda i dykkar døyelege likam, so de lyder lysterne hans!
13 Neither present your members to sin as instruments of unrighteousness, but present yourselves to God, as alive from the dead, and your members as instruments of righteousness to God.
Og bjod ikkje heller fram lemerne dykkar åt syndi til våpn for urettferd, men bjod dykk sjølve fram åt Gud som upplivna frå daude, og lemerne dykkar åt Gud til våpn for rettferd!
14 For sin will not have dominion over you. For you are not under law, but under grace.
For syndi skal ikkje råda yver dykk; de er ikkje under lovi, men under nåden.
15 What then? Should we sin because we are not under law, but under grace? Absolutely not.
Kva då? Skal me synda, sidan me ikkje er under lovi, men under nåden? Nei, langt ifrå!
16 Do you not know that when you present yourselves to someone as obedient slaves, you are slaves of the one whom you obey, whether of sin, which leads to death, or of obedience, which leads to righteousness?
Veit de ikkje at når de byd dykk fram åt einkvan til tenarar so de lyder, so er de tenarar under den som de lyder, anten det so er under syndi til daude eller under lydnaden til rettferd?
17 But thanks be to God, that, whereas you were slaves of sin, you became obedient from the heart to that form of teaching to which you were entrusted.
Men Gud vere takk, at de vel hev vore tenarar under syndi, men no av hjarta hev vorte lyduge mot den lærdomsform som de er yvergjeven til!
18 Being made free from sin, you became slaves of righteousness.
Men sidan de er frigjorde frå syndi, hev de vorte tenarar for rettferdi.
19 I speak in human terms because of the weakness of your flesh, for as you presented your members as slaves to uncleanness and to wickedness upon wickedness, even so now present your members as slaves to righteousness for sanctification.
Eg talar på menneskjevis for dykkar kjøts vesaldom. For liksom de baud lemerne dykkar fram til tenarar for ureinskapen og urettferdi til urettferd, so bjod no fram lemerne dykkar til tenarar for rettferdi til helging.
20 For when you were slaves of sin, you were free in regard to righteousness.
For då de var tenarar for syndi, var de frie frå rettferdi.
21 What fruit then did you have at that time in the things of which you are now ashamed? For the end of those things is death.
Kva frukt hadde de so den tid? Slikt som de no skjemmest ved. For endelykti på deim er dauden.
22 But now, being made free from sin, and having become slaves of God, you have your fruit of sanctification, and the result of everlasting life. (aiōnios )
Men no då de er frigjorde frå syndi og hev vorte Guds tenarar, hev de dykkar frukt til helging, og endelykti er ævelegt liv. (aiōnios )
23 For the wages of sin is death, but the free gift of God is everlasting life in Christ Jesus our Lord. (aiōnios )
For den løn som syndi gjev, er dauden, men Guds nådegåva er ævelegt liv i Kristus Jesus, vår Herre. (aiōnios )