Psalms 90
1 [A Prayer by Moses, the man of God.] LORD, you have been our dwelling place for all generations.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
2 Before the mountains were brought forth, before you had formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, you are God.
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
3 You turn man to destruction, saying, "Return, you descendants of Adam."
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
4 For a thousand years in your sight are just like yesterday when it is past, like a watch in the night.
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
5 You sweep them away as they sleep. In the morning they sprout like new grass.
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
6 In the morning it sprouts and springs up. By evening, it is withered and dry.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
7 For we are consumed in your anger. We are troubled in your wrath.
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
8 You have set our iniquities before you, our secret sins in the light of your presence.
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
9 For all our days have passed away in your wrath. We bring our years to an end as a sigh.
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
10 The days of our years are seventy, or even by reason of strength eighty years; yet their pride is but labor and sorrow, for it passes quickly, and we fly away.
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
11 Who knows the power of your anger, your wrath according to the fear that is due to you?
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
12 So teach us to number our days, that we may gain a heart of wisdom.
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Relent, LORD. How long? Have compassion on your servants.
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
14 Satisfy us in the morning with your loving kindness, that we may rejoice and be glad all our days.
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
15 Make us glad for as many days as you have afflicted us, for as many years as we have seen evil.
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
16 Let your work appear to your servants; your glory to their children.
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
17 Let the favor of the LORD our God be on us; establish the work of our hands for us; yes, establish the work of our hands.
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
