Psalms 74

1 [A contemplation by Asaph.] God, why have you rejected us forever? Why does your anger smolder against the sheep of your pasture?

Oh Dios, bakit mo itinakuwil kami magpakailan man? Bakit ang iyong galit ay umuusok laban sa mga tupa ng iyong pastulan?

2 Remember your congregation, which you purchased of old, which you have redeemed to be the tribe of your inheritance; Mount Zion, in which you have lived.

Alalahanin mo ang iyong kapisanan na iyong binili ng una, na iyong tinubos upang maging lipi ng iyong mana; at ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.

3 Lift up your feet to the perpetual ruins, all the evil that the enemy has done in the sanctuary.

Itaas mo ang iyong mga paa sa mga walang hanggang guho, ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.

4 Your adversaries have roared in the midst of your assembly. They have set up their standards as signs.

Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan; kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.

5 They behaved like men wielding axes, cutting through a thicket of trees.

Sila'y tila mga tao na nangagtaas ng mga palakol sa mga kakahuyan.

6 Now they break all its carved work down with hatchet and hammers.

At ngayo'y lahat ng gawang inanyuan doon. Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.

7 They have burned your sanctuary to the ground. They have profaned the dwelling place of your Name.

Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario; kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.

8 They said in their heart, "We will crush them completely." They have burned up all the places in the land where God was worshiped.

Kanilang sinabi sa kanilang puso, ating gibaing paminsan: kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.

9 We see no miraculous signs. There is no longer any prophet, neither is there among us anyone who knows how long.

Hindi namin nakikita ang aming mga tanda: Wala nang propeta pa; at wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.

10 How long, God, shall the enemy mock? Shall the enemy blaspheme your name forever?

Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?

11 Why do you draw back your hand, even your right hand? Take it out of your pocket and consume them.

Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan? Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin (sila)

12 Yet God is my King from long ago, working salvation in the midst of the earth.

Gayon ma'y ang Dios ay aking Hari ng una, na nagliligtas sa gitna ng lupa.

13 You divided the sea by your strength. You broke the heads of the sea monsters in the waters.

Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan: iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga buwaya sa mga tubig.

14 You broke the heads of Leviathan in pieces. You gave him as food to people and desert creatures.

Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng leviatan, ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.

15 You opened up spring and stream. You dried up mighty rivers.

Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog: iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.

16 The day is yours, the night is also yours. You have prepared the light and the sun.

Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin: iyong inihanda ang liwanag at ang araw.

17 You have set all the boundaries of the earth. You have made summer and winter.

Iyong inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa: iyong ginawa ang taginit at taginaw.

18 Remember this, that the enemy has mocked you, LORD. Foolish people have blasphemed your name.

Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon, at nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.

19 Do not deliver the soul of your dove to wild beasts. Do not forget the life of your poor forever.

Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.

20 Honor your covenant, for haunts of violence fill the dark places of the earth.

Magkaroong pitagan ka sa tipan: sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.

21 Do not let the oppressed return ashamed. Let the poor and needy praise your name.

Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi: pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.

22 Arise, God. Plead your own cause. Remember how the foolish man mocks you all day.

Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap: alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.

23 Do not forget the voice of your adversaries. The tumult of those who rise up against you ascends continually.

Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway: ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.