Psalms 69
1 [For the Chief Musician. To the tune of "Lilies." By David.] Save me, God, for the waters have come up to my neck.
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنها». مزمور داوود. خدایا، مرا از این طوفان مشکلات نجات ده! |
2 I sink in deep mire, where there is no foothold. I have come into deep waters, where the floods overflow me.
| در منجلاب فرو رفته‌ام و در زیر پایم جایی برای ایستادن نیست. به جاهای عمیق رسیده‌ام و سیلاب مرا پوشانده است. |
3 I am weary with my crying. My throat is dry. My eyes fail, looking for my God.
| از بس می‌نالم خسته شده‌ام و گلویم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بوده‌اند که تار گشته‌اند. |
4 Those who hate me without a cause are more than the hairs of my head. Those who want to cut me off, being my enemies wrongfully, are mighty. I have to restore what I did not take away.
| آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند از موهای سرم بیشترند. دشمنانم در مورد من دروغ می‌گویند، آنها از من قویترند و قصد کشتن مرا دارند. آنچه از دیگران ندزدیده‌ام، از من می‌خواهند برگردانم. |
5 God, you know my foolishness. My sins aren't hidden from you.
| ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از نظر تو پنهان نیست. |
6 Do not let those who wait for you be put to shame because of me, LORD of hosts. Do not let those who seek you be brought to dishonor through me, God of Israel.
| ای خداوند لشکرهای آسمان، مگذار آنانی که به تو امیدوار هستند و انتظار تو را می‌کشند، به سبب من شرمنده شوند. ای خدای اسرائیل، مگذار مایهٔ رسوایی دوستدارانت شوم. |
7 Because for your sake I suffer insults. Shame has covered my face.
| من به خاطر توست که اینچنین مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشته‌ام. |
8 I have become a stranger to my brothers, a foreigner to my mother's children.
| نزد برادران خود غریب هستم و در خانوادهٔ خود بیگانه محسوب می‌شوم. |
9 For the zeal of your house consumes me. The insults of those who insult you have fallen on me.
| اشتیاقی که برای خانۀ تو دارم، مثل آتش در من زبانه می‌کشد، و توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من افتاده است. |
10 When I wept and I fasted, it brought me insults.
| هنگامی که با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن می‌سازم، آنها مرا سرزنش می‌کنند. |
11 When I made sackcloth my clothing, I became a byword to them.
| وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر می‌کنم، آنها مسخره‌ام می‌کنند. |
12 Those who sit in the gate talk about me. I am the song of the drunkards.
| مردم کوچه و بازار پشت سرم حرف می‌زنند و میگساران برای من آواز می‌خوانند. |
13 But as for me, my prayer is to you, LORD, in an acceptable time. God, in the abundance of your loving kindness, answer me in the truth of your salvation.
| اما من، ای خداوند، نزد تو دعا می‌کنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب محبت عظیمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده. |
14 Deliver me out of the mire, and do not let me sink. Let me be delivered from those who hate me, and out of the deep waters.
| مرا از میان سیل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده. |
15 Do not let the flood waters overwhelm me, neither let the deep swallow me up. Do not let the pit shut its mouth on me.
| مگذار سیلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم. |
16 Answer me, LORD, for your loving kindness is good. According to the multitude of your tender mercies, turn to me.
| ای خداوند، دعای مرا مستجاب فرما، زیرا محبت تو شگفت‌انگیز است. از من مراقبت فرما، زیرا رحمت تو بیکران است. |
17 Do not hide your face from your servant, for I am in distress. Answer me speedily.
| روی خود را از من برمگردان، زیرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده. |
18 Draw near to my soul, and redeem it. Ransom me because of my enemies.
| نزد من بیا و بهای آزادیم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها کن. |
19 You know how I am insulted, and my shame, and my disgrace. My adversaries are all before you.
| می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بینی. |
20 Insults have broken my heart, so that I am in despair. I looked for some to take pity, but there was none; for comforters, but I found none.
| طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم. |
21 They also gave me gall for my food. In my thirst, they gave me vinegar to drink.
| به جای خوراک، به من زرداب دادند و به جای آب، سرکه نوشاندند. |
22 Let their table before them become a snare, and a retribution, and a trap, and a stumbling block.
| بگذار سفرۀ رنگینی که جلویشان پهن است، دامی شود و آرامش و صفایشان، تله باشد. |
23 Let their eyes be darkened, so that they can't see, and make their backs weak continually.
| چشمانشان کور شود تا نتوانند ببینند، و کمرهایشان همیشه بلرزد! |
24 Pour out your indignation on them. Let the fierceness of your anger overtake them.
| خشم خود را بر سرشان بریز و با آتش غضبت آنها را بسوزان! |
25 Let their habitation be desolate, and let no one dwell in their tents.
| ای کاش خانه‌هایشان خراب گردد و کسی در خیمه‌هایشان ساکن نشود. |
26 For they persecute him whom you have wounded. They tell of the sorrow of those whom you have hurt.
| زیرا به کسی که تو تنبیه کرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی که تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گویند. |
27 Charge them with crime upon crime. Do not let them come into your righteousness.
| گناهانشان را یک به یک در نظر بگیر و مگذار نجات تو شامل حالشان شود. |
28 Let them be blotted out of the Book of Life, and not be written with the righteous.
| نامشان را از دفتر حیات خود پاک کن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند. |
29 But I am in pain and distress. Let your salvation, God, protect me.
| اما من مصیبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما. |
30 I will praise the name of God with a song, and will magnify him with thanksgiving.
| با سرود نام خدا را ستایش خواهم نمود و با دعای شکرگزاری عظمت او را خواهم ستود. |
31 It will please the LORD better than an ox, or a bull that has horns and hoofs.
| خداوند چنین پرستشی را بیش از قربانی حیوانات می‌پسندد. |
32 The humble will see it and rejoice. You who seek after God, let your heart live.
| اشخاص فروتن که طالب خدا هستند وقتی ببینند او به فکر ایشان است شاد و امیدوار خواهند شد. |
33 For the LORD hears the needy, and doesn't despise his captive people.
| خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند. |
34 Let heaven and earth praise him; the seas, and everything that moves in them.
| ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید! ای دریاها و ای موجودات دریایی، خدا را بستایید! |
35 For God will save Zion, and build the cities of Judah. They shall settle there, and own it.
| خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزیده‌اش در سرزمین موعود سکونت نمایند و آن را به تصرف خود درآورند. |
36 The children also of his servants shall inherit it. Those who love his name shall dwell in it.
| فرزندان بندگانش وارث سرزمین موعود خواهند شد و آنانی که خدا را دوست می‌دارند، در آن ساکن خواهند شد. |
