< Psalms 49 >

1 [For the Chief Musician. A Psalm by the sons of Korah.] Hear this, all you peoples. Listen, all you inhabitants of the world,
برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. ای همهٔ قومهای روی زمین این را بشنوید! ای تمام مردم جهان گوش فرا دهید!
2 both low and high, rich and poor together.
ای عوام و خواص، ای ثروتمندان و فقیران، همگی
3 My mouth will speak words of wisdom. My heart shall utter understanding.
به سخنان حکیمانهٔ من گوش دهید.
4 I will incline my ear to a proverb. I will open my riddle on the harp.
می‌خواهم با مثلی معمای زندگی را بیان کنم؛ می‌خواهم با نوای بربط این مشکل را بگشایم.
5 Why should I fear in the days of evil, when the iniquity of those who deceive me surrounds me?
چرا باید در روزهای مصیبت ترسان باشم؟ چرا ترسان باشم که دشمنان تبهکار دور مرا بگیرند
6 They trust in their wealth, and boast in the multitude of their riches.
و آنانی که اعتمادشان بر ثروتشان است و به فراوانی مال خود فخر می‌کنند مرا محاصره نمایند؟
7 Truly these cannot redeem a person, nor give to God a ransom for him.
هیچ‌کس نمی‌تواند بهای جان خود را به خدا بپردازد و آن را نجات دهد.
8 For the redemption of their life is costly, no payment is ever enough,
زیرا فدیهٔ جان انسان بسیار گرانبهاست و کسی قادر به پرداخت آن نیست.
9 that he should live on forever, that he should not see corruption.
هیچ‌کس نمی‌تواند مانع مرگ انسان شود و به او زندگی جاوید عطا کند.
10 For he sees that wise men die; likewise the fool and the senseless perish, and leave their wealth to others.
زیرا می‌بینیم که چگونه هر انسانی، خواه دانا خواه نادان، می‌میرد و آنچه را اندوخته است برای دیگران برجای می‌نهد.
11 Their tombs are their homes forever, and their dwelling places to all generations. They name their lands after themselves.
آنان املاک و زمینهای خود را به نام خود نامگذاری می‌کنند و گمان می‌برند که خانه‌هایشان دائمی است و تا ابد باقی می‌ماند.
12 But man, despite his riches, doesn't endure. He is like the animals that perish.
غافل از اینکه هیچ انسانی تا به ابد در شکوه خود باقی نمی‌ماند بلکه همچون حیوان جان می‌سپارد.
13 This is the destiny of those who are foolish, and of those who approve their sayings. (Selah)
این است سرنوشت افرادی که به خود توکل می‌کنند و سرنوشت کسانی که از ایشان پیروی می‌نمایند.
14 They are appointed as a flock for Sheol. Death shall be their shepherd. The upright shall have dominion over them in the morning. Their beauty shall decay in Sheol, far from their mansion. (Sheol h7585)
آنها گوسفندانی هستند که به سوی هلاکت پیش می‌روند زیرا مرگ، آنها را شبانی می‌کند. صبحگاهان، شروران مغلوب نیکان می‌شوند و دور از خانه‌های خود، اجسادشان در عالم مردگان می‌پوسد. (Sheol h7585)
15 But God will redeem my soul from the power of Sheol, for he will receive me. (Selah) (Sheol h7585)
اما خداوند جان مرا از عالم مردگان نجات داده، خواهد رهانید. (Sheol h7585)
16 Do not be afraid when a man is made rich, when the glory of his house is increased.
نگران نشو وقتی کسی ثروتمند می‌شود و بر شکوه خانه‌اش افزوده می‌گردد!
17 For when he dies he shall carry nothing away. His glory shall not descend after him.
زیرا هنگامی که بمیرد چیزی را از آنچه دارد با خود نخواهد برد و ثروتش به دنبال او به قبر نخواهد رفت.
18 Though while he lived he blessed his soul—and men praise you when you do well for yourself—
هر چند او در زندگی خوشبخت باشد و مردم او را برای موفقیتش بستایند،
19 he shall go to the generation of his fathers. They shall never see the light.
اما او سرانجام به جایی که اجدادش رفته‌اند خواهد شتافت و در ظلمت ابدی ساکن خواهد شد.
20 A man who has riches without understanding, is like the animals that perish.
آری، انسان با وجود تمام فرّ و شکوهش، سرانجام مانند حیوان می‌میرد.

< Psalms 49 >