< Psalms 139 >

1 [For the Chief Musician. A Psalm by David.] LORD, you have searched me, and you know me.
Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.
2 You know my sitting down and my rising up. You perceive my thoughts from afar.
Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.
3 You search out my path and my lying down, and are acquainted with all my ways.
Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.
4 For there is not a word on my tongue, but, look, LORD, you know it altogether.
Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.
5 You encircle me behind and in front, and you place your hand upon me.
Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.
6 This knowledge is beyond me. It's lofty. I can't attain it.
Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.
7 Where could I go from your Spirit? Or where could I flee from your presence?
Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?
8 If I ascend up into heaven, you are there. If I make my bed in Sheol, look, you are there. (Sheol h7585)
Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon. (Sheol h7585)
9 If I take the wings of the dawn, and settle in the uttermost parts of the sea;
Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;
10 Even there your hand will lead me, and your right hand will hold me.
Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.
11 If I say, "Surely the darkness will overwhelm me; the light around me will be night;"
Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;
12 even the darkness doesn't hide from you, but the night shines as the day. The darkness is like light to you.
Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.
13 For you formed my inmost being. You knit me together in my mother's womb.
Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.
14 I will give thanks to you, for I am awesomely and wonderfully made. Your works are wonderful, and my soul knows that very well.
Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.
15 My frame wasn't hidden from you, when I was made in secret, woven together in the depths of the earth.
Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.
16 Your eyes saw my body. In your book they were all written, the days that were ordained for me, when as yet there were none of them.
Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,
17 How precious to me are your thoughts, God. How vast is the sum of them.
Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!
18 If I would count them, they are more in number than the sand. When I wake up, I am still with you.
Kung aking bibilangin, higit (sila) sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.
19 If only you, God, would kill the wicked. Get away from me, you bloodthirsty men.
Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.
20 For they speak against you wickedly. Your enemies take your name in vain.
Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.
21 LORD, do I not hate those who hate you? Am I not grieved with those who rise up against you?
Hindi ko ba ipinagtatanim (sila) Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?
22 I hate them with perfect hatred. They have become my enemies.
Aking ipinagtatanim (sila) ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.
23 Search me, God, and know my heart. Try me, and know my thoughts.
Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:
24 See if there is any wicked way in me, and lead me in the everlasting way.
At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.

< Psalms 139 >