Psalms 129

1 [A Song of Ascents.] Many times they have afflicted me from my youth up. Let Israel now say,

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 many times they have afflicted me from my youth up, yet they have not prevailed against me.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 The plowers plowed on my back. They made their furrows long.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 The LORD is righteous. He has cut apart the cords of the wicked.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Let them be disappointed and turned backward, all those who hate Zion.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Let them be as the grass on the housetops, which withers before it grows up;

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 with which the reaper doesn't fill his hand, nor he who binds sheaves, his bosom.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Neither do those who go by say, "The blessing of the LORD be on you. We bless you in the name of the LORD."

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»