Psalms 129

1 [A Song of Ascents.] Many times they have afflicted me from my youth up. Let Israel now say,

Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)

2 many times they have afflicted me from my youth up, yet they have not prevailed against me.

og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!

3 The plowers plowed on my back. They made their furrows long.

Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:

4 The LORD is righteous. He has cut apart the cords of the wicked.

„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.

5 Let them be disappointed and turned backward, all those who hate Zion.

Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.

6 Let them be as the grass on the housetops, which withers before it grows up;

Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.

7 with which the reaper doesn't fill his hand, nor he who binds sheaves, his bosom.

Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.

8 Neither do those who go by say, "The blessing of the LORD be on you. We bless you in the name of the LORD."

Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“